Hoi, Ik plaats mijn vraag even hier. Deze vraag gaat over een vriendin van me. Ze is nu meer dan anderhalf jaar bezig met zwanger worden. Maar tot nu toe is het helaas nog steeds niet gelukt. Nu is ze 4 dagen over tijd. Dit was hun 5e IUI poging. Toch geven de testen negatief aan. Wellicht test ze te vroeg, maar hiervoor heeft ze eigenlijk telkens dezelfde cyclussen gehad. Als je daar vanuit gaat is ze nu echt overtijd. Zelf hoopt ze nergens meer op. Wat ik wel snap na zoveel teleurstelling. Haar man ziet het wel nog positiever in. Maar mijn vraag is eigenlijk wat denken jullie kan het toch zo zijn? Herkennen jullie dit? Vind het soms wel moeilijk haar te steunen, ik bel haar regelmatig en hoop elke keer heel erg mee. Wat ervaren jullie als fijn. Hoe worden jullie het liefst gesteund door een vriendin? gr Suzanne
Op hoeveel dagen na de iui zit ze nu? En heeft ze na de iui nog hormonen gebruikt? Je kan pas testen 12-14 dagen na de iui, ook als je normaal eerder ongi wordt. En als je hormonen hebt gebruikt kan dat ook invloed hebben. Mocht ze dit allemaal niet van toepassing zijn kan ze evt een bloedtest laten doen in het ziekenhuis. Kan zijn dat ze te weinig hormonen in haar urine zitten voor de testen. Met een bloedtest kunnen ze kleinere hoeveelheden hormonen waarnemen. Hopelijk is het raak, maar helaas kan het nog beide kanten op.
Helaas ze is ongesteld geworden. Ook poging 5 van IUI is mislukt. Vind het zo ontzettend rot voor hun. Helaas kun je als buitenstaander zo ontzettend weinig doen. Vaak sms of mail ik veel en met tijden bel ik ook. Ze vind het moeilijk om er over te praten. Wil er voor haar zijn, maar vind het soms moeilijk. Wat moet je doen? gr Suzanne
Suzanne; ik denk dat wat jij doet voor je vriendin al heel goed is meid. Je laat weten dat je meeleeft, veel meer kan je niet doen. En als je toch nog eens iets extra wilt doen, neem haar dan eens mee voor een lunch of etentje en maak er een lekker ontspannen uitje van met z'n tweeën. Succes meis en sterkte voor je viendin.
Hi Suus Lief dat je zo begaan bent met je vriendin. Volgens mij doe je voldoende voor haar. Je kunt de pijn echt niet verlichten, ze kan hooguit haar hart bij je luchten en jij kan haar afleiden. Ik hoop dat je er ook begrip voor kunt opbrengen als zij niet altijd even vriendelijk reageert op jouw verhalen over je eigen kinderen, want werkelijk alles wat jij daarover zegt -ook indirect- kan zij betrekken op haar situatie. En dan doet alles pijn. Ik ervaar zelf dat ik momenteel tekortschiet als vriendin, omdat ik verschrikkelijk bang ben dat zij eerder zwanger zijn dan ik, of omdat ze al zwanger zijn en ik minder contact zoek dan een goede vriendin zou doen. Maar het doet teveel verdriet. En hte doet me ook verdriet dat ik tekortschiet.
Ik probeer er inderdaad te zijn. Het is ook niet eerlijk dat het bij de een makkelijker gaat dan bij de ander. Helaas is het zo dat ook bij haar veel mensen op haar heen wel zwanger zijn. Vind het echt heel vervelend voor haar. Soms zou ik willen dat ik iets meer kon doen. Maar ik weet dat het niet kan.
Nee, dat is zo, je kan niet zo veel voor haar doen behalve haar steunen en geduld hebben. Het is nu eenmaal zo dat alle vriendinnen altijd ongeveer tegelijkertijd aan kinderen beginnen en dan is het zwaar als je buiten de boot valt. Je bent een goede vriendin, ik weet zeker dat ze dat waardeert!
Er al zijn voor haar als ze het nodig heeft is al genoeg inderdaad. En begrip opbrengen voor haar buien is ook erg fijn. Gewoon even bellen of een knuffel is vaak al genoeg. En helaas kan je weinig doen om het te beïnvloeden verder. En de kansen dat je zwanger wordt met iui zijn ook maar 30%-40%.(Dit is na 6x iui. De rest moet door voor ivf of icsi. Daar liggen de kansen wat hoger.