ik zou ook altijd nog me verhala hier doen, maar door een chaos een beetje vergeten sorry ik zal een poging doen om met het bevallingsverhaal te beginnen: op donderdag de 19e was me buik al de gehele dag wat onrustig, dingen die ik nog niet eerder had gevoeld, maar niet overmatig gevoelig, dus gewoon nog dingen in huis gedaan, en boodschappen, savonds nog even bij de buurman gezeten, vriendlief had nog cakejes gebakken ( moest van mij), rond elf uur savonds op bed en t werd al iets ongemakkelijk dat ik toch wel moest gaan puffen... maar vaak heel kort nog en rond een kwartier, dus een poging doen om te gaan slapen. om kwart voor 1 braken me vliezen, helder vruchtwater, dus weer terug naar bed. weeen werden het echt, rond de 3 a 4 minuten, maar 30 sec. lang. toch na 45 min de verloskundige bellen. om half 3 was ze er. ik had toen 2 cm onsluiting en helemaal rijp. nou ze zou om 7 uur er weer zijn, vriendlief naar bed gestuurd nadat hij me verzorgt met een filmpje, spuugemmer water en een deken op de bank had achter gelaten, hij kon immers nu toch niks voor me doen. in tusentijd wel een aantal keer gespuugd, had de vk ook wel verteld over 1 keer, nou ik had wel 4 kx gespuugd. om kwart voor zes werd het heftiger en wilde ik dolgraag douchen, dus lekker warm, heerlijk maarja kan moeilijk anderhalf uur onder de douche staan, dus na een half uur de douche uit gezet. nou daarna barste het los, kon me nog aan de wasbak vastpakken, had op dat moment t gevoel dat ik moest poepen en plassen tegelijk.... muntje viel niet... dus weer aangekleed, maar na een kwartier me vriend wakker geschreeuwd, bel asjeblieft NU de vk, want dit hou ik niet vol.. nog viel het muntje niet. Om half 7 was de vk er, inwendig onderzoek enne...... had al 10 cm onsluiting... ehhh we gingen niet meer naar t zh, maar benen wijd op de bank en persen maar... bleek dat ze ondertussen wel in het vruchtwater had gepoept. dus spraken we af we proberenhet een kwartier thuis, wil het niet gaan we de ambulance bellen... ook viel haar hartslag te veel terug, dus 112, met 10 min stond de ambulance voor de deur.. en dan mag je alleen maar zuchten, de rit heeft nog nooit zo lang geduurd!!! 20 min stonden we in de verloskamer en toen had ik jaahhh en nu... moet ik persen of zuchten??? nee persen, dus proberen, maar de persweeen bleven ook maar zo'n 30 sec. kort daarna was me eigen vk ook gearriveerd en wist me beter te stimuleren dan de gynocoloog. de kleine kwam beetje met beetje verder, maar door de korte duur van de weeen schoot ze steeds weer omhoog. de vk gaf me nog een verdoving voor branderigheid??!! en de gyn drukte met de weeen op me buik. ik kon via de spiegel meekijken en met de druk op me buik was onze kleine meid er met een paar persweeen... even alle tijden op een rijtje: om 00.45 gebroken vliezen. om 14.30 2 cm ontsluiting om 06.30 10 cm onsluiting om 07.20 ariveren zh om 08.17 willemijn geboren!!!
Helaas mag ik nu ook hier reageren. Kom maar op baby. Ben er al een paar weken klaar voor, maar ja dat zegt natuurlijk helemaal niets. Heb wel bij alles wat ik voel in m'n buik het idee dat het gaat beginnen..(en dan zijn het vaak mn darmen) Herkennen jullie dit?