IK Heb het gehad ja.... bleek progersteron van het ei te laag zijn geweest, dus geen goed ei, dus niet ongi....helaas, maar misschien kan het ook iets anders zijn... dat weet ik niet.succes
Hoi meiden, Helaas had ik gelijk, er is niks gebeurd de drie follikels zijn waarschijnlijk lege eiblaasjes geweest, want ze waren nog steeds te zien. Hoewel ik het verwacht had was het toch een klap, ik had ook een andere arts en dat is echt een K&^&^twijf, die brengt de informatie zo lekker emotieloos, alsof ik nu niet voor niks drie weken heb lopen hopen (op niks). Nu dus aan de orgametril en dan maar hopen dat het straks weer rustig is zodat ik verder mag met spuiten. Moet zeggen we worden er wel moedeloos van, het creeeren van eitjes is al een kwestie van elke keer geluk hebben en dan lijkt het erop en dan kan het dus zijn dat het niks is. Er komen nu diverse vragen in ons op, wat nu als we wel voor IUI waren gegaan, dat was dus ook allemaal voor niks geweest, telt het dan mee?We willen dus ook binnenkort een voortgangsgesprek en in ieder geval elke keer bloedtesten na de eisprong want volgens mij kunnen ze dat dan na een week zien. Had ik dus toch gelijk, de volgende keer laat ik me niet afschepen :x
Jeetje, wat naar allemaal. En dan ook nog zo'n ongevoelige arts! Afgelopen zomer, toen mijn eigen arts met zwangerschapsverlof was (ook al zo fijn...), had ik ook een vervanger zonder enig gevoel. Zou verboden moeten worden! In ieder geval heel veel sterkte weer met jezelf weer op de rails te krijgen. Houd moed, de volgende keer gaat het vast beter!
Hey iedereen, Ik ben ondertussen weeral wat wijzer geworden! Ondertussen ben ik op dag 37 en nog steeds niet ongesteld. Ook niet zwanger want heb mijn bloed laten testen en had vanmorgen de uitslag. Ze hebben ook een test uitgevoerd om te weten waar ik juist zit in mijn cyclus, daar weet ik morgen de uitslag van. De dokter zei dat het inderdaad kan dat ik te weinig progesteron aanmaak. Dat kunnen ze bijgeven als dat nodig is. Hopelijk wordt ik nu snel ongesteld dan kan de hele mikmak opnieuw onder de loep genomen worden...; Wat een gedoe toch !
Ook vervelend zeg dat het zo lang duurt! En zeker als het dan ook weer niets op lijkt te leveren. Wat betekent het precies dat je te weinig progesteron aanmaakt? Sterkte!
Vanaf het ogenblik dat het eitje springt blijft er een geel lichaam achter in de eierstok. Dit geel lichaam moet progesteron afgeven zodat het eitje zich kan innestelen. Als er onvoldoende progesteron wordt aangemaakt is dit laatste dus niet mogelijk en krijg je een miskraam na bevruchting. ik ben nu op dag 40 en nog steeds niet ongesteld. Volgens de dokter zou in mijn bloed te zien zijn geweest dat ik toch nog op het einde van mijn cyclus zit en ik toch ongesteld zou moeten worden? Ik heb de 21 ste een afspraak in het UZ in Antwerpen bij een dienst die niks anders behandeld dan onvruchtbaarheid. Ben heel dit gedoe zo beu aan't worden hé! Alsmaar medicatie die ni aanslaat, voel me zo mislukt. Hebben jullie ook dat gevoel? Ik heb het gevoel te falen...
Ja, heel erg! En (dat heb ik net ook ergens al geschreven) door die hormonen kan ik ook niet meer relativeren. Ik heb gisteren de hele middag zitten huilen om niets. En het is ook zo gek, want als je besluit dat je zwanger wil worden, dan weet je wel dat er mensen zijn bij wie het niet direct lukt, maar je gaat er niet vanuit dat jij daarbij gaat horen, tenminste, ik niet. En als dat dan toch zo blijkt te zijn, en je niets of niemand de schuld kan geven, dan kan je alleen maar naar jezelf kijken, hoe onterecht ook. Na de boosheid op mezelf ben ik nu ook heel boos op mijn arts, natuurlijk ook niet eerlijk. Die wil me alleen maar helpen. Wel heel positief dat je naar Antwerpen gaat trouwens. Een vriendin van mij kwam in Nederland op een wachtlijst, waarbij ze pas komende zomer aan de beurt zou zijn voor ivf. Zij heeft nu een dochtertje van 3 maanden. In België gaan ze veel sneller, en ze hebben in zo'n centrum ook veel meer ervaring, dus ze schrijven je ook niet de verkeerde hormonen voor, zoals hier dus wel eens gebeurt... Bedankt voor de uitleg trouwens. En heel veel sterkte. Hopelijk heb je het vanmiddag weer een beetje van je af kunnen zetten en van de zon kunnen genieten... Liefs, SRB
Ik ben gaan joggen en heb een fietstochtje van 20 minuutjes naar mijn ouders gemaakt. Heb het daar even van mij kunnen afzetten maar toch.... Ik vind dat je op weinig begrip kan rekenen in je leefwereld. Allé, ik dan toch... 2 Vriendinnen zijn zwanger, ze vinden het wel erg maar je voelt dat ze toch meer met zichzelf bezig zijn. Kan het hen ni kwalijk nemen hoor, zou er ook tenvolle van willen genieten, mss komt dat nog wel... Een andere vriendin heeft ook een kinderwens en is al drie jaar bezig, ze wil er afstand van doen dus ook met haar erover praten ligt gevoelig. Mijn partner wil het wel allemaal begijpen maar een man voelt volgens mijn toch niet wat wij voelen hoor. Ik hoop dat ze in Antwerpen inderdaad goed van alles op de hoogte zijn en mijn eens goed binnenste buiten draaien zoals wij zeggen.. Dat ze ons ineens goed onderzoeken om alles wat ook maar mis zou kunnen gaan uit te sluiten en de juiste behandeling te geven... Wat jij zegt over dat relativeren dat herken ik maar al te goed! Vreselijk dat ge u zo ellendig kunt voelen van die hormonen, en ook dat verstaan de mensen rondom u vaak niet, want zelfs niet alle vrouwen herkennen dat!