Hoi dames, Tijdje niet online geweest en er is alweer genoeg gebeurd... Intussen ben ik nu alweer 24+3 dagen zwanger en heb het ellendige termijn van 22+5 weken dat mijn vorige meisje overleed dus mooi gepasseerd! Je zou denken dat ik er blij van word?! Niet bepaald... 22 december 2015 tijdens de 20 weken echo te horen gekregen dat mijn bmm 2,8cm is... Het is niet schrikbarend kort maar voor iemand met mijn verleden komt dat wel even hard binnen... Heb dus niet echt een leuke kerstvakantie gehad.. 27 december werden de pups van mijn moeder geboren, 7 stuks in totaal en heb ze allemaal zelf te wereld gebracht. Geweldig mooi om te doen! Helaas lagen er 2 al snel in het ziekenhuis en ik ging erachter aan. Op 30 december lag ik plat op een ziekenhuisbed en kon niks meer. Mijn moeder moest de taxi betalen want ik had geen los papiergeld en me 'vriend' was helemaal blut... Fijn... De spieren/banden in mijn buik waren flink out of order en moest een nacht blijven of miss langer... Fijn... Intussen een pessarium laten plaatsen en het is voor een goed doel maar blijer word ik er niet van, verlies enorm veel afscheiding en zelfs kleine beetjes plas Gelukkig mocht ik de 31ste weer naar huis en moest rustig aan doen. Oud & Nieuw vieren bij vrienden moest gezellig zijn... Tjah dat hoop je dan... Krijg ik ineens de vraag van me 'vriend', 'mag ik coke bestellen'? Dus ik zeg pardon? Wat denk je zelf?! Meneer heeft al een coke verslaving achter de rug maar ik twijfel enorm er aan of het wel echt achter de rug is.... Hij gaat even langs een vriend en komt met een volle neus terug. Gewoon gehaald dus! Verteld daarna even tussen neus en lippen door dat ie ergens voor kerst een avondje heeft gehad die hij zich niet meer kan herinneren en dus flink 950 euro er doorheen gegaan is...! Vandaar dat meneer dus de taxi niet kon betalen maar wel coke kunnen kopen! Ik ben zo klaar met hem en heb hem 2 weken terug gezegd dat het over is, jammer dan maar hier kan ik niet meer tegen. De hele wereld doet het volgens hem fout maar hij is degene die toch steeds domme dingen doet domme keuzes maakt?! Ik had gehoopt dat ik gewoon weer kon gaan genieten van het zwanger zijn maar word er zo moe van, ik sta met mijn kleine studie inkomen de spullen te bekostigen want hij heeft geen werk en geen geld. Ben alleen maar depri en rekenen kan ik dus niet op hem. Ook het iedereen de schuld geven behalve naar zichzelf kijken, nu krijg ik ook te horen dat ie het rot vind dat ik nu voor mezelf en me kinderen kies. Ik moet de kraamzorg nog regelen en er moet nog van alles komen, ik slaap enorm slecht en val overdag bijna om. Vanwege me banden kan ik ook amper nog langere stukken lopen zonder pijn te krijgen... Al met al word ik er juist minder blij van en hoop dat er snel verandering in gaat komen, ik wil kunnen genieten van het getrappel in me buik! <3 Ik ben iig al zo erg blij dat ik dat rot termijn voorbij ben! We gaan nu echt aftellen!! Sorry meiden voor het lange bericht maar moest het even kwijt, bij me moeder kan ik niet meer aankomen om te praten want die gooit haar mening over me heen (heeft de pest aan hem logisch) en ik kan vrij weinig nog zeggen
Mijn vriend heeft een verslavingsverleden maar zou dezelfde keuze maken als jij. Besef dat ze verslaafd enorm manipuleren en alkes verdraaien. Stel hem een keuze, een opname of exit. 950 is geen bedrag wat een recreatie gebruiker in een avond weg krijgt, mijne nog niet midden in zijn verslaving destijds. Je moeder/leeuwengevoel is nu al zo sterk en je gaat het redden samen met je dochter. Ben daar van overtuigd!! Snap wel dat het heel veel verdriet doet. Overigens ging mijn vriend pas aan zichzelf werken toen mijn deur compleet dicht was. Na zijn opname is hij pas terug thuis gekomen. Hoop dat jouw vriend dat ook gaat beseffen. Sterkte in ieder geval en probeer te genieten. Die kleine in je buik is nu al eeuwige liefde!
Ooo wauw dat is niet niks meid.... Wil je als eerste wel hartelijk feliciteren dat je de 22 weken voorbij bent ( wat vreselijk moet dat toen zijn geweest). Ik hoop ook echt dat alles goed blijft gaan en dat je deze zwangerschap mag voldragen en straks een mooi lief klein baby'tje bij je hebt. Dan het tweede.... Ik kan jouw moeder heel goed begrijpen dat ze de pest heeft aan je vriend en dat je niet meer bij haar kan aankloppen om je verhaal te doen. Ik weet niet hoe land dit speelt maar als je moeder het behoorlijk zat is dan zal het iets van een langere periode zijn. Kijk, niemand kan voor jou keuzes maken of zeggen wat je zou moeten doen maar meid...dit is toch niet goed zo?!! Hij loopt zn neus te poederen en geld erdoor heen te jagen die jullie goed kunnen gebruiken. Jij moet nu rondkomen van het minimale terwijl hij het maximale Door zn neusgaten jaagt??!!!! Waar hoop je nog op? Wees sterk en niet naïef. Op een gegeven moment moet je heel eerlijk tegen jezelf zijn en de knoop doorhakken. Het is coke he. ..het is geen jointje...nee het is de heavy sh.t.
Dankjewel Lellebel! Idd het is en blijft een zwart gat in me leven maar hopelijk kan ik het nu redelijk loslaten die enge gedachtes Hij is vorige jaar al bij de Jellinek geweest voor een traject... Iedere week tegenover elkaar zitten ouwehoeren... Verkoopt me ook vaak de praatjes als ik heb alleen uitschieters en ben niet verslaafd, hmm vandaar dat je wel vaker een uitschieter heb gehad...! Die 950 euro was niet alleen aan de troep helaas, dan komt drank en gokken er ook nog eens bij kijken. Ben zo over de rooie gegaan tegen hem! Hij doet die kleine nu al tekort en idd ik sta het nu te bekostigen maar er loopt er ook nog een meisje van 6 jaar rond. Het speelt idd al een langere tijd... We gingen al 6 jaar en is ong 3 jaar geleden zwaar verslaafd eraan geweest. Al ze geld ging er naartoe, ik kreeg de schuld want hij vertelde iedereen dat hij geen geld had omdat ie het aan mij gaf en ik stond zonder vreten. Sinds dat allemaal omhoog is gekomen en hij er eerlijk over is geweest, ging het allemaal beter maar toch eens in de zoveel tijd gebeuren dit soort dingen ook al hoop je dat ie het echt een keer geleerd heeft... Tjah mijn geloof in hem is onterecht dus te groot geweest want hij gaat het niet leren ben ik nu achter. Heb nu ook gezegd exit want ik ben hem zat en al die praatjes erom heen. Mijn moeder kotst hem idd uit en is blij dat ik nu heb gezegd dat ie moet wieberen. Ik heb hem gezegd dat zolang hij niks met zijn leven doet, hij ook niks meer van mij moet verwachten. Niet meer hoe het gaat met die kleine, of me oudste, geen bezoekjes meer naar een echo. Ik kap hem op veel vlakken nu af. Stond die me laatst ook te vertellen dat ie wel even de hond mee zou nemen hahaha. We hebben een pitbull pup van 7 maanden die hij toen betaald heeft... Ja en ik sta ze eten te betalen en te verzorgen dus dikke doei!
Een ex waar ik een lange tijd mee heb gehad, was al 3 jaar verslaafd aan coke. Harde periode, net ook gehoord dat ie nu vader is. Ik zal me teleurstellingen en pijn nooit vergeten. Je moet oppassen meid, zo'n iemand maakt je kapot! Je verdiend veel beter. Succes en sterkte komende periode. Ik hou je topic in de gaten. Je mag mij ook wel privé berichten.. Me ex was in tegendeel wel vaak eerlijk, ook zei ie: verslaafd, is altijd verslaafd en zo ga ik ook me graf in. Aub oppassen!
Meid, wat een hel. Ik kan me goed voorstellen dat je je met je rug tegen de muur voelt staan. Het is ook niet niks om er ineens alleen voor te staan. Eigenlijk deed je dat al als ik het zo lees; jouw vriend is verslaafd en duidelijk nog niet abstinent. Ik heb bijna 9 jaar in de verslavingszorg gewerkt en ik kan je vertellen dat een cokeverslaving erg hardnekkig is. Het verandert de persoon, tast de gewetensfunctie aan. Iemand met een cokeverslaving zal nooit, nooit over kunnen stappen op recreatief gebruik, dat accepteren de hersenen simpelweg niet. Zo'n verslaving is niet alleen fysiek en psychisch, maar ook neurologisch. Hij heeft antennetjes in zijn hersenen voor stoffen als coke die 100x gevoeliger zijn dan van iemand die niet verslavingsgevoelig is. Dus 1x gebruiken zorgt meteen voor zucht naar meer. En gebruik zorgt voor verlies van remmingen. Ik denk dat je er goed aan hebt gedaan om de relatie te verbreken. Hij moet zich eerst echt gaan bewijzen. Opnieuw hulp zoeken, na behandeling de NA bezoeken en steekproefgewijs bloedtesten of UC's laten doen. En jij? Meid, jij hebt ook hulp nodig! Je bent nu psychisch al zo belast, hoe moet dat straks als de kleine er is? Zo te lezen ben je erg sterk, maar als je valt, ga je ook hard. Juist nu moet je je krachten kunnen opbouwen. Je mag me altijd een pbtje sturen, misschien kan ik je wat tips meegeven. Sterkte hoor!!
Oeiiiii. ..over coke kan ik niet echt mee praten maar over gokken wel. Ik heb tot afgelopen maand jarenlang in een casino gewerkt. Ik heb ze binnen zien komen met 20 euro en een spannende leuke smile op hun gezicht want het was immers de eerste keer als uitje en ik heb ze zien gaan ..of nou ja niet zien gaan...zien aftakelen binnen no time. Het is echt vreselijk. Sommige nemen je ook in vertrouwen en vertellen dan hun privé. .scheidingen, kinderen die ze niet meer mogen zien, agressie, schulden depressies alcohol misbruik en ga zo maar door er komt echt van alles bij kijken de ene ellende na de andere en nog stoppen ze niet met gokken. Kijk echt uit met zo iemand. Ze verkopen hun eigen moeder nog om aan geld te komen bij wijze van. Neee meid het is echt erg en dat in combi met coke...
Ok wil je even een dikke knuffel geven. Je hebt er goed aan gedaan om met hem te breken voor het jou breekt. Mijn man is een alcoholist. De eerst paar jaar waren we beide jong en hielden veel van feesten en een drankje. Ik was daar op een gegeven moment klaar mee, hij niet. Prima. Ik bleef thuis en hij de hort op. Ik heb er nooit een probleem van gemaakt. Na de geboorte van onze dochter begon het langzaam de spuigaten uit te lopen, hij was elk weekend stom dronken, kon de dag erna niets meer. Als we de dag erna een uitje hadden gepland met z'n drieën was hij er alleen lichamelijk bij want mentaal sliep hij nog. Ik weet dat het allemaal nog erger kon, maar na een tijdje was bij mij de maat vol. Onze dochter was anderhalf en hij probeerde in een dronken bui wat bij een vriendin van mij die bij ons logeerde. Zij heeft hem natuurlijk afgewezen en ik werd wakker van de commotie. Dat was het. Ik heb hem die nacht nog het huis uit geflikkerd. Die ochtend was hij weer terug met allemaal lamlendige smoesjes. Hij had wat mij betreft de boodschap niet begrepen. Weer het huis uit gestuurd. De dag erna hebben we afgesproken om iets te gaan doen met onze dochter en te praten. Hij is gelijk gestopt met drinken, naar de AA gegaan en nooit meer een druppel aangeraakt. Hij is nu 3 jaar nuchter. Bij ons was zijn alcoholmisbruik niet het enige probleem. En we hebben een enorm lange weg moeten afleggen samen. Maar inmiddels zijn we zo sterk geworden samen dat we voor ons gevoel de wereld aankunnen. Ik hoop met heel mijn hart dat jij eruit gaat komen meid. Fijn dat je familie hebt waar je op terug kunt vallen. En wat iemand voor mij al zei: je hebt van je dochter en straks van je nieuwe spruit al meer liefde dan een mens ooit nodig zal hebben. Zorg goed voor jezelf.
Dankjulliewel meiden voor de lieve woorden! Ik loop al bijna een jaar bij psycholoog omdat me moeder vond dat het niet goed met me ging. Dat ging het ook zeker niet maar ik wilde het niet toegeven. Heb de diagnose PTSS met trekken van borderline gekregen. Schrok ik ook behoorlijk van maar dat is dus duidelijk waar het allemaal wel vandaan komt, mijn leven is als een ziek kind begonnen en werd pas ontslagen op mijn 12de na veel terugvallen, medicatie enz. Ik heb een chronische nierziekte en dat is niet erg maar wel het gebeuren erom heen. Ik was tot mijn 19de altijd heel erg zelfverzekerd en schopte iedereen uit me leven als ik ook maar even inzag dat je daar niet hoorde. Was heel direct en ook een stuk gelukkiger. Tot ik me dochter kreeg en daarna deze relatie... Het ouderschap heeft me positief zowel negatief veranderd, ik ben geduldiger, ze maakt me gelukkig maar ook onzeker als vrouw. Doe ik het wel goed als moeder?? Daar heeft meneer dus jaren op kunnen teren en ik ging van kwaad tot erger, dat ik zelfs het niet meer waard vond om voor mezelf te vechten... Nu ik weer een beetje uit dat cirkeltje ben ga ik weer meer opstand tegen hem geven en dat is hij natuurlijk niet gewend, ik krijg mijn eigen ik langzaam weer terug en durf weer vaker mijn mening te geven. Hij roept altijd 'je moet niet zo in het verleden blijven hangen, daarom komen we nergens!' Nee ik ben er nu achter dat hij degene is die het verleden steeds weer omhoog haalt door die foute keuzes te maken, althans na zo vaak noem ik het nu gewoon 'bewuste keuzes'! Het is voor hem heel makkelijk door het onder het tapijt te vegen, zeggen dat je de fouten toekent maar aan de andere kant is iedereen erom heen de schuld ervan. Nee dan ken je niet toe in mijn ogen. Hij word depri dus gaat hij domme dingen doen en als hij er over na moet denken word hij dus depri en dat wilt hij niet want dan gaat hij dus domme dingen doen. Ja heel mooi uitgelegd maar ik geloof het allemaal niet meer, het enige wat ik hem kon zeggen was zolang jij niet terugkijkt naar de fouten die je maakt, zal je het nooit leren. Hij doet nu poeslief tegen me en geeft me gelijk en zegt dat het 'onze' keuze samen was om te stoppen maar ik weet hoe het gaat lopen als hij echt door krijgt dat ik hem niet meer wil. Hij is nu ook zielig want hij heeft geen hond meer, geen kind meer en iedereen vind mij nu een bitch grrrr
Mag ik even zeggen dat ik dit enorm knap van jullie beide vind! Mijn ouders zijn ook vanwege de drank uit elkaar gegaan op mijn 5de. Mijn vader heeft meerdere keren de AA gedaan en telkens weer terugvallen gehad. Hij vergat mij zelfs op te halen om half 8 savonds dat ik een jaar of 9 was en kwam pas om 10 uur helemaal lam aan schijten... Ik hou zielsveel van me pa maar dat verdient geen enkel kind, het is zo pijnlijk! Ik weet echt hoe moeilijk het voor een persoon kan zijn dus ben enorm blij dat het bij jullie zo goed heeft mogen aflopen!
Hee lieve meid kies aub voor jezelf en je baby. ik heb ervaring met een ex met een gok en coke en nog veel meer verslaving. Ze denken alleen aan zich zelf en niet aan de rest. probeer afstand te nemen hoe moeilijk ook en zorg dat jij t op een rijtje hebt voor jullie kindje. als hij echt wilt kickt hij af maar dat kan alleen hij. Misschien kan hij als hij clean is de verantwoordelijkheid nemen als vader en die taak uitvoeren. tot die tijd moet hij aanzicht zelf gaan werken en jij tot rust komen. heel veel sterkte en succes.
Pfff meid, dat is een pittige diagnose! En hij heeft waarschijnlijk ook trekken van een persoonlijkheidsstoornis (ik gok anti-sociaal of narcistisch). Dat maakt hem echt een kathalysator voor jou. Erg knap hoe je ermee omgaat en ook je zelfinzicht is super! Jij komt er echt wel. Je hebt veel voorbeelden gehad van hoe het niet moet. Volg je moederhart!
Heel, heel veel sterkte en een dikke knuffel voor jou, rot! Jullie gaan het vast en zeker redden! Dikke knuf!
Ik ben er zelf heilig van overtuigd dat hij idd een narcist is, heb vaker de trekken zitten lezen van een narcist en op 9/10 punten scoort hij. Schrok daar best van dat zo te lezen want als ik er gewoon over na ging denken kon ik het toen nog niet echt geloven alhoewel hij nu steeds vaker duidelijk laat zien dat het wel degelijk zo is... Dank jullie wel dames voor de lieve en steunende woorden. Ik ga vanaf nu alles beperken tot hij eindelijk eens laat zien dat hij een vader verdiend te zijn vanwege zijn gedrag en niet vanwege zijn zaadje... Ik zal hem zeker nog duidelijk maken, wil hij in het leven van zijn dochter en mijn dochter willen blijven dat hij dan ook maar weer naar de Jellinek moet gaan en bloedtesten zal moeten ondergaan. Hij vond het de vorige x namelijk allemaal niet nodig.... Nee zou ik ook zeggen natuurlijk Kom echt nergens als ik op hem moet vertrouwen en begin me mateloos te irriteren aan alles waar die commentaar op levert of op wat hij doet. Mijn ogen zijn echt enorm open gegaan... Erg laat maar eindelijk!! Die irritaties en stress is hij niet waard! Ik ga keihard voor mijn dochters knokken want op mezelf en mijn familie kan ik gelukkig wel rekenen!!
Oh sadie, wat naar Ik heb er helaas van dichtbij ervaring mee. Mijn zusje heeft een (ex?)verslaafde vriend. Hij zegt elke keer dat hij clean is, maar er gebeuren dingen die echt niet door de beugel kunnen. Hij heeft zelfs eens geld van de spaarrekening van hun baby afgehaald, alles was weg :x Dan ben je toch echt heel diep gezonken, als je geld steelt van je eigen kind en toch is dat typisch iets voor een verslaafde, alles voor de verslaving. Maar mijn zusje blijft steeds toch, omwille van het gezin, omdat ze haar kindje niet wil laten opgroeien in een gebroken gezin. Ik snap haar wel, maar vind het tegelijkertijd heel moeilijk en maak me zorgen om hun kind. Ik hoop dat je dit vast kunt houden en echt voor je kindjes en jezelf kunt kiezen. Het zal echt niet makkelijk zijn, maar zoals je zelf al zegt: op jezelf en je familie kun je rekenen, op hem niet. Dikke knuffel!
Hey Vlinder. Wat naar dat je zusje in dezelfde postitie zit! Wat ik nu geleerd heb is dat hij ondanks dat er al een kind in het spel is en er een volgende aankomt, echt letterlijk schijt eraan heeft... Hij heeft ook voor de kerst het geld van de kinderwagen opgezopen en gesnoven! 500! Euro! En wie staat wel de verantwoording te nemen en op te lossen? Moi! Ik snap idd ook wel dat ze haar kindje niet in een gebroken gezin laat opgroeien maar zo leert hij het echt nooi. Krijg je het verhaal 'ze gaat toch niet bij me weg'.... De beste keuze voor mij en me kids is zonder hem. Liever alleen en gelukkig als samen en ongelukkig. Dat krijgen de kids namelijk ook heel erg mee! Hoop ook dat het goed komt met je zusje!