Een nachtje stappen kun je echt niet vergelijken met structureel te weinig slapen en oververmoeid zijn. En het 'je kiest toch zelf voor kinderen'. Ja dat is zo. Maar als je dus voor kinderen hebt gekozen mag je nooit uiten dat je helemaal kapot bent? En als je kind ziek is? Of bijv in het zkh ligt of wat dan ook. En je kunt niet werken. Dan moet je toch maar wel gaan werken want je hebt zelf voor je kind gekozen? Heel rare opmerking vind ik dat. Daarbij kan de een makkelijk door met 3 uurtjes slaap per nacht en de ander niet. Er moet eens opgehouden worden met alles vergelijken met een 'standaard normaal'. Iedereen is nou eenmaal anders. En weten wij veel, misschien heeft ts het wel degelijk overlegd met haar werkgever, dat vertelt ze er toch niet bij. @ts: soms moet je keuzes maken waar anderen het misschien niet mee eens zijn maar wat wel het beste is voor jezelf. Jij kent jezelf het beste en als jij denkt dat je die dag nodig hebt om gewoon even te kunnen slapen dan moet je dat vooral doen. Hoe belangrijk een goede nachtrust is wordt vaak onderschat.
Ook met zo’n opmerking weet ik gewoon zeker dat jij niet weet wat structureel slechte nachten zijn. Je gaat stappen toch niet vergelijken met slechte nachten al een paar jaar. Ja voor kinderen kies je, maar je kiest er niet voor dat ze niet doorslapen! Beetje een dooddoener hè. En je boft maar dat je nog nooit ziek bent geworden nadat je kids dat waren. Mijn man doet standaard mee als de kids ziek zijn. Moet hij dan elke keer maar een vrije dag opnemen?!
Ik zou je bloedwaardes laten meten, zeker D kan funest zijn (B12 ook). Mijn D zat op resp. 35 en 37...goh wat gek dat ik moe was... Kijken of iemand je een nachtje over kan nemen (gepland) en jij elders ff een goede nachtrust kan maken (of op zolder gaan liggen ofzo met oordopjes in). Met werkgever heb ik gewoon een afspraak met hoe we hier mee omgaan qua verlof/ziekmelden aangezien t langdurig al speelt met G (waar ik geen geheim van maak). Ik wilde me niet ziekmelden, hij wilde niet dat ik overal mn verlof voor opnam want je moet ook vakantie kunnen houden. Zieke kinderen buiten schoolvakanties is ook een "mama probleem" doorgaans, partner staat voor de klas.
Ik heb het nog niet voorbij zien komen, maar probeer ook op je eten te letten. Geen suikers, veel groenten en fruit, goede vetten en eiwitten. Daar kan je je echt een stukje beter door voelen zodat je iets meer energie hebt om de slapeloze nachten te dragen!
Een gesprek aangaan is wat anders dan je twee dagen van tevoren ziekmelden omdat je bij wilt slapen he? Als een medewerker het gesprek met mij niet over aangaat, helemaal fijn en goed. Niet andersom!
Euh, ja? Zijn werkgever kiest er ook niet voor dat jullie kinderen hebben en hij tegelijkertijd met hen ziek wordt? Beetje rare redenatie.
Ik vind sommige reacties hier echt bijzonder hoor. Met op de eerste plaats: we hebben het hier niet over iemand die even slecht geslapen heeft, maar iemand die aangeeft oververmoeid te zijn. Daarmee doorgaan kan grote gevolgen hebben, voor haar en daarmee ook voor de werkgever. Ik slaap ook regelmatig slecht, maar ben tussentijds in staat om ook regelmatig rust te krijgen, waardoor ik dan wel moe ben, maar niet oververmoeid raak. Een groot verschil. Ziek melden doe je wanneer je arbeidsongeschikt bent. Met andere woorden, wanneer je niet in staat bent je werk uit te voeren. Dat is niet alleen wanneer je 40 graden koorts hebt. Kan bijvoorbeeld ook zijn doordat je er emotioneel doorheen zit na een overlijden in je naaste omgeving. Het ene werk kan beter uitgevoerd worden dan het andere werk wanneer je hoofdpijn hebt, of oververmoeid bent of gewoon snipverkouden. De inschatting of iets moet leiden tot ziekmelden is aan de werknemer. Heeft de werkgever daar twijfels bij, kan deze in overleg met werknemer en/of bedrijfsarts. Sowieso snap ik de opmerking echt totaal niet dat een werkgever er niets aan kan doen dat je kinderen hebt. Je werkgever kan er ook niets aan doen dat je griep krijgt. En veel burn-outs worden ook niet alleen door werk veroorzaakt. Moeten mensen die een burn-out krijgen waar andere oorzaken dan werk een rol in spelen dan maar ontslag nemen? @ts: mocht maandag bijtanken onvoldoende blijken, dan zou ik, net zoals @Iertje81 aangeeft, in overleg gaan met je werkgever en kijken wat er in gezamenlijkheid af te spreken valt. En heb je nog mogelijkheden om de kinderen een weekendje bij familie te laten logeren oid? Kan iemand in je omgeving iets meer bijspringen de komende tijd? En maak zeker een afspraak bij de huisarts om lichamelijke oorzaken uit te sluiten. De huisarts kan je ook adviseren hoe hier verder mee om te gaan!
Ik vind het vooral apart dat je je al 2 dagen op voorhand ziek gaat melden met het idee dat je dan op maandag gaat slapen. Dan zou ik verlof nemen. Als je op je werkdag wakker wordt en je slecht voelt door vermoeidheid dan zou ik me nog niet ziekmelden maar overleggen. Wij hebben een kind dat de eerste 2,5 jaar elke nacht gehuild heeft (tot hij buisjes kreeg toen was het over). Ik weet wat slaaptekort is. Wij gingen op een gegeven moment s avonds om 7 uur met ze mee naar bed om toch een paar uur te kunnen slapen. Ziek melden om deze reden nooit gedaan. Ik geloof ook niet dat onze werkgevers daar begrip voor zouden hebben. Zeker niet als ik op vrijdag meld dat ik op maandag ziek ben omdat ik bij wil slapen.
Beetje rare redenatie dat wanneer iemand ziek is (in dit geval man) hij daar een vrije dag moet opnemen. Of hij die ziekte nu van zijn kinderen heeft overgenomen, van een collega, vriend of geen idee heeft waar die ziekte vandaan komt. Als je ziek bent, meld je je ziek en neem je geen vakantiedag op. 'Gewone' ziektes verspreiding zich nou eenmaal via besmetting. Sterker nog, als je in je vakantie ziek bent mag je je alsnog ziek melden, omdat ziek zijn geen vakantiedagen hoeft te kosten. Ik lees het bericht van ts alsof haar mentale gezondheid te lijden heeft onder de vermoeidheid. Als het mentaal niet goed gaat, kan dit ook onder ziek zijn vallen. OT: Als een dag thuis blijven en bijtanken je wat ademruimte geeft en je hiermee misschien wel een mental breakdown/burn-out/depressie weet te voorkomen, lijkt mij dat verstandig. Maar als het die kant op gaat, is 1 dag bijslapen denk ik niet genoeg. Ik zou daarom ook zeker een afspraak maken met de huisarts en het gesprek met je werkgever aangaan. Afhankelijk van hoe je werkgever is, eerst naar de huisarts en de resultaten daarvan meenemen in je gesprek met werkgever.
Als een medewerker uitvalt door problemen voornamelijk veroorzaakt in de privé sfeer verwacht ik dat die medewerker voornamelijk de oplossingen in de privé sfeer zoekt. In overleg kunnen wij als werkgever daar prima (tijdelijke) oplossingen bij faciliteren. Maar ik hoor hier geen structurele poging tot oplossingen in de privé sfeer. Kinderen een keer ergens anders om bij te slapen. Lichamelijk onderzoek. Man bij laten springen. Alles op haar bordje laten komen en dan het probleem doorschuiven naar de werkgever. Dat zou ik wel een gesprek over aangaan als werkgever.
Zo las ik hem niet. Ik las hem dat man structureel ziek wordt nadat de kinderen ziek zijn geweest. Als hij dan ziek is meldt hij zich natuurlijk ziek. Maar ziekmelden om voor de kinderen te zorgen omdat je weet dat je daarna ook ziek wordt is raar imho
Maar even ontopic @Emm27, vervelend dat je zo moe bent! Inderdaad een afspraak maken met de huisarts om lichamelijke oorzaken uit te sluiten, een afspraak inplannen met je werkgever om te kijken wat kan. En het allerbelangrijkst: kijken hoe er dingen van jouw bordje af kunnen. Hulp van man inroepen voor de nachtdiensten met de kinderen. Hulp van vrienden en familie om bijvoorbeeld het huis schoon te houden. Het huis minder schoon houden. Schrap (tijdelijk) activiteiten die je niet per se moet doen (weet ik veel, oversteekmoeder of luizenmoeder of zo). Breng alles terug tot het absolute minimum wat nodig is om je energie weer aan te kunnen vullen.
Bloed laten trekken is idd stap 1. Moe zijn en oververmoeid zijn is niet hetzelfde. Ikzelf word opgevolgd door een slaaplabo ivm ernstig verstoorde slaap hygiëne. Ondanks dat wij nog enorm vaak uit bed moeten voor onze zoon, blijkt dat helemaal mijn probleem niet te zijn. Dus mss is er bij u ook wel iets heel anders aan de hand? Bespreek het zeker met uw arts, want eens een dagje thuis of eens wat bijslapen ( wat ze trouwens heel erg afraden) helpt niet bij oververmoeidheid.
Ik zou ook langs de huisarts gaan om eea uit te sluiten, aangeven waarom je wat ademruimte nodig hebt bij werkgever, en het gesprek aan gaan. Als het een structureel probleem is, dan is wellicht een aangepast rooster een optie? Ofwel door meer parttime werken omdat het geen medische/burn-out oorzaak heeft, ofwel door gedeeltelijk ziekmelding en overleg bedrijfsarts oid. Overbelasting thuis is erg vervelend, maar moet niet een structureel probleem voor het werk geven. Als het namelijk structureel voorkomt, kan ik me voorstellen dat er bijvoorbeeld op den duur extra werknemers moeten worden ingezet of moeten anderen continu het werk opvangen etc. Het ligt ook aan het werk uiteraard. Dan heb ik het niet over 1 dag ziek uiteraard. Daarom zou als eerste stap naar de huisarts gaan een goed begin zijn en uitzoeken hoe je het patroon kan doorbreken. En betrek je werkgever en zo nodig een bedrijfsarts om te kijken hoe je bij een langdurig probleem aan het werk blijft. Mijn zusje bijvoorbeeld is van fulltime naar 0,8 fte gegaan, zodat ze zich weerbaarder voelde en niet steeds oververmoeid was. Er was namelijk geen duidelijke medische reden en geen burn-out, maar soms trek je het gewoon niet en moet je keuzes maken.
En daar gaat het dus om; als je oververmoeid bent red je het niet met een dagje bijslapen. Wellicht wel na een paar slechte nachten, maar dat schijnt bij TS niet aan de orde te zijn en daarom vind ik het ook vreemd dat je drie dagen van tevoren een ziekmelding doet. Het lijkt mij ook dat je de druk ook opvoert met het idee maandag vrij om te slapen. Wat nou als het niet lukt? Dan kun je toch beter een gesprek inplannen om samen te bedenken wat wel werkt voor beide partijen? In deze situatie doe je jezelf en je werkgever tekort met een ziekmelding. Tenzij de oorzaak ligt bij een onhoudbare werksituatie enzo. En dan maar een ongelooflijk stom advies van mij om te zeggen dat het beter is om overdag niet te slapen en 's avonds op tijd naar bed te gaan. Maar ok.. ik denk vooral dat als je overdag bij moet slapen en het niet gaat om powernaps van 20 minuten, je dus inderdaad chronisch moe bent en nogmaals; dat los je niet op met die ene dag ziek om te slapen. Het heeft niets te maken met menselijkheid, meedenken vanuit de werkgever, rare gedachtengangen of wat dan ook. Als werkgever denk je echt wel mee als iemand niet meer kan, om welke reden dan ook. Maar dan zul je als werknemer wel aan moeten geven hoe en wat. Dan kan er veel.
@Emm27 Er zijn veel goede tips gegeven (naaste de botte reacties). Welke acties heb je al ondernomen dit weekend of ga je morgen doen?
Er zijn ontzettend veel aannames gedaan in dit topic obv 1 bericht. @Emm27 Je geeft aan dat de kinderen er soms een potje van maken. Is dat structureel? Kan je in de nachten dat ze wel doorslapen wel goed slapen? En heb je een partner die je kan helpen? Hoe verdelen jullie de nachten? Hoe oud zijn de kinderen? Ik heb de laatste 3,5 jaar ook weinig kunnen doorslapen. Ik weet dat dat echt heel erg veel energie vraagt. En als mijn man naar mijn zoontje gaat wordt hij alleen maar woest. Dus ik weet wel een beetje hoe het is en herken je gevoel. Kan je niet de zondag pakken om bij te tanken? Zodat je je niet ziek hoeft te melden? Want dat vind ik wel wat opmerkelijk, je zou het weekend toch moeten kunnen gebruiken om bij te komen, of zijn er redenen dat dat niet mogelijk is?
Nee, het begint vaak wel met een ziekmelding hè? Want je gaat eerst 100 dingen proberen om te kijken wat werkt voor jou, voor je de grootste stap maakt. En daarna kun je er hopelijk, als je een beetje een humane werkgever hebt die niet tegen je zegt dat het jouw keuze was om kinderen te krijgen en dat het niet haar/zijn probleem is, afspraken over maken. Echt, m’n mond valt ervan open hoe sommige mensen hierover (niet alleen hier hoor) denken. Mensen die soms niet eens weten hoe het is.
Daar zit dan het grote verschil in hoe jij en ik de OP lezen. Er is heel kort neergezet door TS wat er aan de hand is. Ik ga er vanuit dat we vooral een hoop niet weten en ze daar heus wel mee bezig zal zijn. Jij lijkt te denken dat alles wat er niet staat ook niet zo is. Dat is best een aanname. Als ik een aanname zou moeten doen, dan is het dat maandag ziekmelden netjes in overleg met de werkgever is gebeurd. Als ik me op vrijdag ziek zou melden voor maandag, dan gaat dat wel gepaard met uitleg namelijk. En iedereen uit mijn team zal dat ook altijd netjes met me overleggen (die ruimte is er ook…door de medewerkers soms wat extra ruimte te geven, zetten ze juist op andere momenten ook die stappen extra voor het werk is mijn ervaring). Ook ik ga er vanuit dat mensen in de privésfeer oplossingen zoeken. Maar als iemand de grens al over is, zul je als werkgever ook bij moeten dragen aan het herstel. Er is geen bedrijfsarts die dan zegt: werknemer zoekt t thuis maar uit, maar met werk is niets aan de hand, dus hij/zij kan gewoon volledig werken. Ik denk overigens dat we op inhoud niet zoveel van mening verschillen hoor. In de dagelijkse praktijk zal onze benadering redelijk hetzelfde zijn. Alleen ik ga, tot ik anders lees, uit van het positieve. Als er zo weinig info is (wat logisch is, dit is maar een forum), dan ga ik er niet direct van uit dat iets niet gebeurd is omdat het er niet staat.
Ik vind een aantal reacties hier ook erg veroordelend. Ik vul even een aantal dingen in, maar wat mij heel logisch lijkt: Die maandag ziekmelden is voor TS ook niet dé oplossing, maar wel het begin van een oplossing. Ze is niet een beetje moe maar echt structureel oververmoeid. Ik ga ervanuit dat haar kinderen op maandag op school/opvang zijn (aangezien ze normaal gesproken werkt) en nu kan ze die maandag even gebruiken om bij te tanken, naar de huisarts te gaan, een gesprek aan te vragen met haar werkgever en na te denken hoe ze dit probleem structureel kan aanpakken. Daar heeft ze even rust voor nodig, als je al zó over je grenzen heen bent overzie je de stappen nier meer. In mijn ogen is het zeer legitiem om je hiervoor een dag (of 2) ziek te melden. En waarom dat niet in het weekend kan: dan zijn de kinderen neem ik aan thuis en niet iedereen heeft op zulke korte termijn een oppas beschikbaar. Misschien is haar partner thuis maar misschien ook niet, werkt ie in het weekend. En niet bij iedere baan kun je zomaar een vrije dag opnemen. Dan is ziekmelden de enige manier om acuut thuis te blijven. Kortom: TS, slim om even pas op de plaats te maken en aan jezelf te denken. Als je even bijgetankt ben kun je een plan maken. Sterkte!