Hallo, Ik vroeg me af of er hier meer dames zijn met een man of vriend uit een andere cultuur!? Ikzelf ben al jaren getrouwd met een arabische man ( moslim) en dat gaat tot nu toe heel erg goed. Maar nu wij samen graag een kindje zouden willen, merk ik soms dat we toch wel wat uiteenlopende ideeen over de opvoeding hebben ( en er is nog geeneens sprake van een zwangerschap). Het zijn geen onoverkomelijke meningsverschillen, maar toch af en toe wel iets om bij stil te staan. Hij wil bijvoorbeeld dat wanneer ik zwanger ben, zijn moeder een aantal maanden overkomt om voor mij en de baby te zorgen Ik krijg al de kriebels als ik er aan denk! Hij vindt samen eten ook veel minder belangrijk dan ik en vaste bedtijden, wat zijn dat? Ben benieuwd of jullie hier ook wel eens mee te maken hebben!? Groetjes
Wens jullie heel veel suc6! Je hoort helaas maar al tevaak dat zulke relaties wel werken, mar problemen opleveren als er kids komen. Zo heeft me dochter bv. een vriendje met een moslimvader en een nederlandse moeder en die vader slaat hem vaak en zegt dat dat normaal is. Nou moest ie niet bij mijn kind proberen hoor! Groetjes en suc6! Marjo
Ik heb zelf een nederlands vriend maar heb het wel in mijn om geveing gehoord dat vader en moeder van andere culturen heel anders denken Gewoon er samen over praten dan komt het wel goed
Je moet veel praten met hem dat is de enige oplossing. Ik ben zelf moslim en getrouwd met een moslimman en zelfs dan krijg je meningsverschillen op het gebied van kinderen, die meningsverschillen heb je volgens mij in elke relatie ongeacht afkomst. Het gaat erom dat je moet praten met elkaar en afspraken maken weliswaar kun je vast niet al jouw ideeen over hoe je, je kind moet voeden kunnen realiseren en moetje inleveren maar dat moet hij ook, hij moet ook niet verwachten dat je jullie kind gaat opvoeden volgens zijn waarden en normen . Veel succes ermee! En het komt vast allemaal goed als jullie eenmaal een kindje hebben.
Ik denk i.d.d. dat je in iedere relatie met meningsverschillen over de opvoeding te maken zult krijgen. Maar sommige dingen zijn hier zo anders dan hij gewend is van huis uit. Zijn vader heeft nooit hoeven voeden, luiers verschonen en 's nachts eruit deed zijn moeder ook altijd. Ook vindt hij het idee om bij de bevalling aanwezig te zijn gruwelijk! Zijn taak is meer "ijsberen op de gang"! Nou hebben wij ook katten en daar had hij in het begin ook hele andere ideeen over. Nu is hij degene die eten geeft en 's avonds beneden blijft tot alles veilig binnen is, alleen de kattenbak wil hij echt niet doen ( als ik zwanger zou zijn wil hij de schoonmaakster vaker laten komen..haha!).
@ Pina: Inderdaad kun je in elke cultuur meningsverschillen krijgen over de opvoeding en over wat wel en niet mag. Daar hebben we hier ook last van. Hij is voor slaan (indien niet luisteren) en ik radicaal tegen, dus.... Maar dat de schoonmoeder een tijd voor het kindje komt zorgen zoals jij aangeeft, vind ik dus echt tever gaan! Kom op voor je eigen rechten meis! Groetjes en sterkte! Marjo
Moi, Marokkaanse met Surinaamse man. Dat gaat goed, in begin wel botsingen maar die hebben we heel goed op kunnen lossen. En wat betreft kinderen voorzie ik helemaal geen problemen. Is een kwestie van beiden water bij de wijn doen ( ook al drinken we die niet hihihihi).
Ik kom uit een gemengd gezin mn moeder is indonesisch en mn vader een fries. Dus ben ik een halve friezin mn man is een groninger is ook een totaal andere cultuur hahaha...
mannen komen zowieso van een andere planeet als wij vrouwen... Zou cultuur echt zoveel verschil uitmaken?
In sommige opzichten maakt het weinig verschil denk ik; zelfde cultuur of niet. Maar als ik bij de familie van mijn man zie hoe de kinderen worden opgevoed, heb ik daar toch hele andere ideeen over, terwijl hij dat als ideaal ziet. De vrouw zorgt voor de kinderen en het huishouden en de man......is DE MAN en wordt zo'n beetje de hele dag bediend. Nou hebben we dat er inmiddels wel een beetje uit, hij kookt inmiddels regelmatig en haalt boodschappen e.d., maar kinderen verzorgen beschouwt hij toch echt wel als een "vrouwenzaak". Vrienden van hem zijn ook regelmatig een paar uur na de geboorte van een kind alweer met hele andere dingen bezig. Als ik dan vraag "moeten ze niet bij hun vrouw zijn nu", kan hij echt heel verbaasd kijken!
Hier een Nederlandse met een Tunesische man. Gaat uitstekend. Soms wel cultuurverschillen, waarbij we allebei weleens kijken. Mijn man is ook opgevoed met slaag, heel normaal. Al zijn vrienden trouwens. Overigens is mijn man erg goed in het huishouden (doet hij graag) en delen wij de zorg voor onze dochter wel ca. 50/50. Ik mag dus niet klagen. Overigens wilde hij er ook niet bij zijn (de bevalling dus), maar is hij achteraf beretrots dat hij er bij was. Hij zou het de volgende keer weer doen. Hier geen klagen dus. Overigens heeft de denkwijze imo weinig met de islam te maken. De islam is een geloof die veel rechten geeft aan de vrouw. Als je met een moslim woont, die deze ook naleeft , heb je het als vrouw echt wel goed, hoor. Het is ook een kwestie van opvoeding, ontwikkeling en wat ook. Ik kende iemand die had een relatie met een Zuidafrikaan, nou, die was nog ouderwetser dan mijn moslim-man.
ik heb ook een gemengde relatie, ik half spaans/nl en mijn man surinaams(creools). wij zijn al 10 jaar samen en hebben een zoon van 5 jaar! tussen ons is alles goed gegaan en gaat het nog steeds super!tja, ieder huisje heeft zijn x en ups en downs, maar voor de rest hebben wij een super relatie! tuurlijk heb je als je net samen een kleine hebt gekregen allebei andere ideeen over de opvoeding, maar als je daarover praat en een beetje geeft en neemt(allebei)dan komt het allemaal wel goed hoor.xxx
Mijn man en ik hebben een hele fijne relatie samen, maar nu hebben wij alleen met elkaar te maken. Maar soms kan hij nu al iets zeggen waarvan hij denkt dat dat heel normaal is en ik al flip bij het idee alleen al. Bijvoorbeeld kinderen een jaartje daarheen sturen om de taal en cultuur te leren kennen is voor hem heel normaal; hij is zelf ook vaak een tijdje met familie meegegeven als kind. Nou denk ik vaak dat dat allemaal wel los zal lopen tegen die tijd, maar het houdt me toch bezig. En ik kan nu al een beetje pissig worden als ik bedenk dat hij onder de bevalling uit zou proberen te komen
Hey Pina, Ik denk dat je heel heel heel veel met je man zal moeten praten over dat soort zaken. Vaak wordt de soep niet zo heet gegeten als hij opgediend wordt. Bij 2 culturen heb je nu eenmaal te maken met verschillende normen en waarden. En zolang daar geen fysiek of geestelijk geweld naar elkaar toe bijzit moet je er samen uit kunnen komen denk ik zelf. Succes
We hebben toch allemaal een gemengde relatie?!?!?!? VROUWEN KOMEN VAN VENUS.....MANNEN KOMEN VAN MARS We zijn toch allemaal verschillend, hmmm 'n paar voorbeeldjes.... een stadse meid met een boerenknul, een gooise matras met een nonchalante bink, een RK-meisje met een jochie van der GERGEM En dan heb ik het nu dus alleen over in Nederland geboren en getogen mensen....we zullen altijd moeite moeten doen voor een relatie! Kijk ook eens om je heen naar je vrienden, familie....eenieder heeft zo z'n eigen opvattingen. Begin met Praten MET elkaar, i.p.v. Praten OVER elkaar! Zo dat wilde ik even kwijt, als we dan ook nog eens naar elkaar zouden luisteren en elkaar in de waarde zouden laten....zijn we allemaal HAPPY!
Hier ook iemand met een gemengde relatie. Ik ervaar de cultuurverschillen als een verrijking voor onze relatie. Daarbij komt dat je het beste uit twee werelden kunt halen! Smoeltje, ik ben het helemaal met je eens. Ik vind die opmerking ook niet kunnen.
ik ben nederlandse maar leon is antilliaans. ik merk het tussen ons niet zo heel erg, alleen bij bepaalde dingen maar bij zijn ouders merk ik het wel. daar is de moeder/vrouw echt de baas in huis. whatever she says, go's!
Ben het helemaal met Samcat eens. En praat er onderling over VOOR je zwanger bent. En dus voor je vol hormonen zit die een normaal gesprek soms toch wel wat beinvloeden ..... En natuurlijk hoef je het niet over alles eens te zijn. Kinderen snappen dat vaak prima. Maar over de grotere zaken als je schoonmoeder langdurig in huis, slaan, kinderen een jaar weg naar familie, dat vind ik wel onderwerpen waar je het vooraf goed over moet hebben.