Vandaag had ik een gesprek in het ziekenhuis, afd. klinische genetica. omdat ons kindje trisomie 18 had (zeer ernstige chromosoom-afwijking) Er is mijn nu eindelijk meer uitleg gegeven hoe het zit met chromosomen, maar bijv. ook dat bij een man de zaadjes steeds nieuw aangemaakt worden en bij vrouwen de eitjes er zitten vanaf je geboorte, waardoor je des te ouder je wordt de kwaliteit van je eitjes dus een soort van "afneemt" (sorry als dit niet helemaal precies klopt, ik leg het natuurlijk in mn eigen woorden uit) Elk eitje heeft van iedere chromosoom 1 stuks in zich en elk zaadje ook, die voegen zich samen en maken dus weer 1 die bestaat uit 2 delen, zoals ieder mens ze heeft. Soms heeft een eitje van een bepaald chromosoom 2 stuks en daar voegt zich de 3e bij van het zaadje van de man, dan is het een trisomie dit was het geval bij ons meisje Winneke Soms heeft een eitje van een bep. chromosoom geen enkele, en in dat geval krijgt het vruchtje dus dat chromosoom alleen van het zaadje, als dit gebeurd ontstaat er meestal altijd een miskraam. Er kan bij ons geen sprake zijn van translocatie, omdat het chromosoom 18 niet vast zat aan een ander chromosoom. Translocatie is dat je zelf of je partner 1 deel van een chromosoom teveel hebt, dus i.p.v. een chromosoom dat uit 2 delen bestaat, heeft hij er 3. Als dat het geval is, geef je het door aan je kind, die dan dus een trisomie krijgt. Ik hoop dat ik het goed heb uitgelegd zo, het is best ingewikkeld. Waar ik zelf dus bang voor was, dat ik of mn vriend een translocatie zou hebben, daarvoor wilden we een bloedtest gaan doen, maar die test is niet meer nodig, omdat ze dat al konden uitsluiten door het DNA van ons kindje. Dit is dus voor mij heel goed nieuws en ik voel me er heel opgelucht over, ik merk aan mezelf nu ik dit weet dat er een enorme last van mn schouders is gevallen. Ik weet nu dat het aan dat ene eitje van mij lag dat dit allemaal gebeurd is en mijn kans dat er bij een volgende zwangerschap weer een chromosoomafwijking zou zijn is ongeveer 2%. Ik kan niet zeggen hoe opgelucht ik ben over dit bericht. Dit betekent dat ik het nu echt een plekje kan gaan geven.
Hallo Mandarijn, Ik weet uit mijn nabije omgeving hoe groot de impact is als dit gebeurt , en hoe groot de zorgen zijn over de kans op herhaling! Proficiat met dit goede nieuws (voor zover je dit zo kunt zeggen natuurlijk, verdriet zal wel blijven.......) Gr. Joyce
dank je wel Joyce ik wist eerlijk gezegd niet dat het zo zwaar op mn schouders zat, maar nu ik de opluchting voel dringt het tot me door. Het verlies van mn kindje heb ik wel een plekje gegeven, maar er waren toch nog heel veel zorgen en dat had ik zelf niet zo in de gaten, tot vanmiddag
Ik denk dat we zo in elkaar zitten dat we automatisch de dingen één voor één verwerken. Op het moment dat je die kleine verliest je OOK nog zorgen maken over de kans op herhaling is gewoon een beetje te veel van het goede (of beter gezegd: het slechte!). Onbewust wordt er dan iets naar de achtergrond geschoven denk ik dan maar..... In ieder geval héél veel succes!
Hoi Mandarijntje, Eigenlijk een lach met een traan.. Ben blij voor je dat je je geen extrra zorgen hoeft te maken voor een nieuew zwangerschap. Zoiets verwerken is al moeilijk genoeg als het je één keer overkomt. Ik duim voor je Kike
bedankt Joycie en Kike, het is inderdaad erg dubbel. Dit gesprek had ik natuurlijk al eerder moeten hebben, ik begrijp niet waarom ze me dit niet allemaal gelijk hebben uitgelegd, dat zou toch veel beter zijn, want je loopt met zoveel vragen in je hoofd en daar had ik dus al eerder een antwoord op kunnen hebben. In ieder geval ben ik blij dat ik dit gesprek heb gehad bedankt voor de reacties
Hoi Mandarijn, Mijn eigen zus heeft bij haar eerste zwangerschap ook een kindje gehad met zo'n zelfde soort afwijking. Maar zover ik mij herrinner was het trisomie 13.. Na de geboorte heeft het kindje 2 dagen geleefd. Ze is daarna nogmaals zwanger geworden. En heeft weer een schat van een meisje gekregen. Ze is nu 1.5 jaar en super gezond Ik weet ongeveer hoe moeilijk het is, maar probeer positief te denken. Dat dit gebeurd is, betekent niet dat het nog een keer moet gebeuren. Ik hoop dat alles goed komt en jullie een gezond kindje mogen krijgen..
Wat een opluchting voor jullie, deze uitslag... Ik hoop van harte dat het jullie nu gegund is een mooi en compleet wondertje te mogen ontvangen! Heel veel sterkte nog en vooral: succes! Groetjes van Daantje
Fijn voor je, Mandarijn, dat de kans op herhaling klein is. Ik kan me voorstellen dat het een opluchting is. Je moet er niet aan denken zoiets nog een keer mee te maken. Bij ons zit het waarschijnlijk hetzelfde als bij jullie, hebben ze al gezegd. Maar ook wij zullen daar nog een gesprek over krijgen.
bedankt lieve meiden, mn vriend is nog niet overtuigd, maar er blijft ook natuurlijk altijd een kans, een kans van 2% Aquilegia hopelijk hoef je niet zo lang te wachten voor dat gesprek, het is zwaar om steeds maar af te wachten met al die vragen in je hoofd
Hoi Mandarijntje! Blij te lezen dat je nu weer opgelucht verder kan gaan. Ik wist idd al at eitjes al vanaf je geboorte allemaal "in" je zitten. Wat ik niet wist is dat er sommige zonder chromosomen waren. Het is een kwestie van geluk hebben bij elke zwangerschap. Volgende keer meer geluk he!
je hebt gelijk Framboosje, het is zeker een kwestie van geluk ik dacht dat de eitjes gewoon steeds opnieuw groeiden of zo nou ja je bent nooit te oud om te leren toch?