Hoi Meiden, Er heeft eens een gedicht hier gestaan, waar alles in omscreven staat hoe het voor een vrouw voelt in de MMM of als de kinderwens op zich laat wachten, maar ik vindt het niet meer. Het is niet dat artikel wat in VIVA of sante stond dacht ik. Wie kan me helpen? Daarna mag deze op slot mods, als ik het gedicht heb. Ik zou dit gedicht namelijk graag aan de mensen om me heen laten lezen, zodat ze misschien een beetje een idee hebben hoe het voelt. Hope
Hope, ken 2 gedichten.....Vooral het tweede gedicht zegt voor mij zovéél... In gedachten ben ik al jaren zwanger, van jou mijn kind, dat ik zo goed ken. Maar de laatste tijd word ik steeds banger, dat jij niet weet dat ik je moeder ben. Iedere dag wordt jij bij een ander geboren, elke keer draag jij een andere naam. Ik hoop zo dat je eens bij mij zult gaan horen, zodat we samen verder gaan. Een groot en diep verlangen, Tranen van verdriet. Vol met vragen, Lukt het ooit of lukt het niet. In mijn dromen zie ik jouw gezicht, Zo klein en tevreden hoe je bij me ligt. Zoveel woede, zovel pijn, De angst of je ooit echt bij ons zal zijn. Hoop dat het 1 van deze is....
@ Hope Of bedoel je deze hieronder, niet echt een gedicht maar wel mooi. Empty arms, Broken hearts Infertility affects one in six couples we are one of them this is our journey .so far We fell in love and like many couples we wanted a child so we did what everyone does we tried ..and we waited with excited anticipation And we waited and waited and waited We endured tests questions examinations our initimate life was intruded upon and then thay called it . ..infertility And we cried we hurt we despaired we wondered why we saw more doctors and specialists we endured more tests and now treetments we held each other close .and we waited By now other couples we knew were pregnant and they had babies beautiful indredible miracles There are reminders everywhere baby showers holidays announcements Christenings decidations birthday-parties Sometimes we send our regrets it is not an act of selfishness it is an act of self-preservation Our hearts ache yet we hope with each new opportunity and despair when failure visits us once again It is our longing that keeps us on the path for now As the years have gone by we have changed infertility has become a part of who we are But we have also become stronger as friends as lovers Together And we struggle tested to our limits but we survive ..and we wait People sometimes say: Maybe you just need to relax It will happen, don´t worry You´re still young Have you tried this What we need is: Love Support Sensitivity Understanding A shoulder to cry on Part of this journey will never be over the impression on our hearts will last a lifetime But we will resolve our infertility - in some way - we just don´t know the path that will take us there yet We hoped if you walked a while through our footsteps you might know our heartache and understand our journey . Bron http://www.vocalicious.com/empty_arms/e ... s_mod.html
Hey Hannah, dankjewel, hele mooie gedichten. Deze zijn echt naar het aankomende kindje gericht. Deze bedoelde ik niet, maar omschrijven absoluut wel mijn gevoel. @Elle, bedankt, die zocht ik idd. Hier staat precies hoe het voelt. Nou maar hopen dat mijn collega`s Engels lezen en begrijpen en daardoor ook echt mij begrijpen............ En anders vertaal ik het graag voor ze. Dames bedankt voor het meezoeken. Mods, deze kan wer op slot. Ik print de gedichten uit. Liefs Hope