Hallo allemaal, Ik wil even wat van mij afschrijven. Denk dat velen van jullie zich hierin wel kunnen herkennen. Eind juli vorig jaar ben ik gestopt met de pil. Ik zit nu in ronde 13 en ben weer ongesteld geworden. In ronde 9 heb ik een biochemische zwangerschap gehad. Ondanks dat ik maar even zwanger was, was ik wel verdrietig. Nu ik weet dat het kan lukken is m'n geduld helemaal ver te zoeken. Iedere ronde test ik een paar dagen voor nod in de hoop dat ik een tweede streepje zie. Soms lijkt het ook zo, maar dat is dan meer omdat ik het dan graag wil zien. Het lijkt wel of iedereen om mij heen zwanger is. De ene aankondiging na de ander volgt. Leuk voor hun, maar maar merk dat m'n jaloezie soms de overhand neemt. Waarom lukt het hun wel en ons niet? Meer dan een maand geleden ben ik naar de huisarts geweest. Heb bloedonderzoek gehad en daar kwam niets bijzonders uit. Daarom kreeg ik een doorverwijzing naar het ziekenhuis. Omdat ik nog geen brief had gekregen, belde ik met de poli. Het is erg druk en er is tot halverwege september geen plek vrij. 'gewoon even de brief afwachten' kreeg ik als antwoord. De moed zakte me even in de schoenen. Ik weet dat sommige mensen nog langer bezig zijn dan ik. Dus ik wil ook niet doen alsof ik het allemaal zo zwaar heb. Maar heb gewoon even moeilijk vandaag. Met frisse moed proberen we gewoon weer verder! Ik heb een regelmatige cyclus, maar wel een korte luteale fase van 10-11 dagen. Zou het misschien hieraan kunnen liggen? Iemand nog tips? Alvast bedankt
Vervelend dat je nu nog moet wachten. En ja als die wens er is is elke ronde teveel. Misschien kan je vast je partner vragen om via zijn huisarts zijn zaad te laten testen? Dan heb je die info alvast.
Het is gewoon zo rot als het niet wil lukken, zeker als de wens zo groot is. Ik denk dat je lf prima is hoor, dit zou denk ik niet voor problemen moeten zorgen. Sluit me aan bij het advies van @xxmoixx , wellicht alvast zaad laten testen van je vriend. Wanneer heb je bloed geprikt (welk moment in je cyclus)? En wil je de uitslagen delen? Zat meiden hier die waardes goed kunnen interpreteren
M'n vriend heeft inderdaad een doorverwijzing gekregen voor zaadonderzoek. Dit laat helaas ook al een aantal weken op zich wachten. Hij wil maandag bellen voor een afspraak. Ik heb de uitslag van het bloedonderzoek niet ingezien. Ze hebben me alleen verteld dat de waardes goed zijn. Weet niet of dit gebruikelijk is? Voor zover ik weet hebben hebben ze m'n bloed onderzocht op: ijzer, schildklier, HB waarde, vitamine B12 en foliumzuur. M'n hormonen hebben ze niet onderzocht. Vond de huisarts niet nodig aangezien m'n cyclus regelmatig is.
Ah helaas herkenbaar en heel rot inderdaad, je lf is op zich prima! In mijn kliniek ligt de grens op 10 dagen, bij een kortere lf krijg je ondersteuning met progesteron. Omdat ik al zoveel mislukte terugplaatsingen achter de rug heb, mocht ik voor m'n eigen gemoedsrust nu ook progesteron nemen. Onder het motto: baadt het niet dan schaadt het niet. Mijn lf is normaliter 11 tot 13 dagen. Hopelijk komt er toch eerder een plekje vrij. En anders eventueel informeren bij andere ziekenhuizen/klinieken in de buurt? Wellicht is er ergens anders een plekje vrij! Veel ziekenhuizen/klinieken hebben nu ook langere wachttijden doordat veel dingen een tijd stil hebben gelegen door corona maar in de zomer gaan veel mensen op vakantie waardoor er soms toch een plekje vrij komt.
Als er geen hormonen geprikt zijn, kun je eigenlijk niets zinnigs zeggen… sommige dames hebben ook een cyclus zonder eisprong, dus dat je een cyclus hebt zegt an sich niet alles. Het is natuurlijk wel een goed begin! Zal niets anders opzitten dan wachten ben ik bang dan… rot voor je maar zolang er geen redenen zijn om aan te nemen dat er iets ‘mis’ is, gewoon blijven hopen en proberen!
Hormonen prikken is juist wel noodzakelijk. Maar dat zullen ze dan wel doen in september Ik zou de rest van je resultaten wel opvragen. In Nederland is het al snel prima terwijl dit in andere landen al niet meer goed is (bv schildklier).
Wij wilden bewust geen medische molen, dat hadden we aan t begin van onze relatie al bepaald. Maar het gevoel van balen ken ik maar al te goed, dochter liet 3.5 jaar op zich wachten... Na 2.5 jaar fanatiek geklus hing ik de hoop maar ergens in de wilgen. Er was gewoon geen enkel SPOOR ook maar te bekennen dat mn man raak kon schieten. Was ook stomverbaasd toen ik die test in handen had, had veel verwacht maar DAT NIET! Nadat we haar hadden gekregen lag de boel wel zo goed als compleet stil. Dus als we alleen op de gezellige avonden en t aantal keren een positieve test in handen bekijken zagen we wel wat t steeds makkelijker werd om raak te schieten, alleen dat zwanger blijven was wel een ding. Gevoelsmatig denk ik dat mn lijf de periode dat we bezig waren voor mn dochter een te zwaar afweergeschut had draaien en daarna wat milder gestemd was ofzo. Qua leefgewoontes zijn wij niet echt veranderd namelijk, enkel wat jaartjes ouder geworden. Collega van mn man ervaarde eigenlijk soortgelijk iets. Voor de eerste was er geen doorkomen aan, zijn zaad hebben ze toen over de barricades geholpen. Dat hielp, sinds die zwangerschap geen hulp meer nodig gehad en bij lange na niet zo lang bezig geweest voor nr 2 en 3. Je hebt geen dingen als glijmiddel ofzo in gebruik die de boel kunnen verstoren? Dat kan wel een ding zijn begreep ik al kan iemand anders ongetwijfeld veel beter uitleggen waarom. (ph of vertragend...zaaddodend waren ze geloof ik al niet meer) Ff handoekje oprollen en onder je bips leggen naderhand en ff blijven liggen? (weet niet of t helpt, maar hoorde m wel vaker voorbij komen).
Pfoe 3,5 jaar. Dat is een behoorlijke tijd. Hoop dat het bij ons toch wel wat sneller mag gaan. Maarja wie zal het zeggen. We gebruiken geen glijmiddel wat de zaadkwaliteit kan verminderen. Na de seks leg ik inderdaad een kussen onder m'n billen en blijf ik een kwartier liggen. In ieder geval bedankt voor je tips!
Denk dat het ziekenhuis idd m'n hormoonwaardes gaat onderzoeken. Ik zal maandag even met de huisarts bellen! Ben ook wel nieuwsgierig eigenlijk wat de resultaten precies zijn en daar heb ik ook recht op natuurlijk
Ohh jeetje jij hebt al een lang traject zeg! Was er bij jou een oorzaak te vinden waarom het zo vaak niet lukte? En kan ik zomaar een kliniek benaderen? Ik neem aan dat als je een kliniek zelf benaderd zonder doorverwijzing dat je wel zelf de kosten moet betalen voor de onderzoeken e.d.?
Dan weet ik alleen nog: Krijg je een nympf bui, altijd op ingaan ookal is t volgens je test "niet ideaal". Ik mag hopen op een spoedige plakker voor jullie, niks is zo demotiverend als een menstruatie wanneer je die NIET wil. Wij waren wel in de mindset "wat komt komt, wat niet komt komt niet" maar dan nóg heb je er de ziekte er over in. Laat staan met een vurige wens. Maar ik hoop voor je dat je onder de gevallen valt die met een onderzoek start en weer rechtsomkeert maakt. "Laat maaaaar, is al niet meer nodig!!!"
Ik had een bloedonderzoek gehad bij de huisarts en die vond ook alles prima .. waardes opgevraagd en progesteron zat op 7 óf geen eisprong óf geen goede. Maarja wat weet een huisarts er nu vanaf ... Kreeg eigenlijk nooit echt hele duidelijk positieve ovulatietesten en zo wel dan was de piek héél kort. Had ook een lf van 8/9 dagen. Maar de gynaecoloog later in het ziekenhuis geloofde mij niet en aangezien het zaadonderzoek van mijn man goed was werden we weer voor een jaar naar huis gestuurd Het verschilt echt per ziekenhuis welke onderzoeken ze doen.. een bloedonderzoek is niet echt standaard maar kun je eventueel wel aanvragen. Bij ons is het uiteindelijk nog wel spontaan gelukt in ronde 19 en nadat ik allerlei vitaminen ging proberen (waaronder monnikspeper) Nouja zal geen wondermiddel zijn hoor, maar wat ik eil zeggen; geef de moed nog niet op, hoe moelijk het ook is, zeker met die maandelijkse teleurstelling zakt de moed steeds wat verder weg.. maar geef niet op! Sterkte en hopelijk mag je snel zwanger zijn.
Heel herkenbaar. Hier een iets ander verhaal. Een missed abortion en vroege miskraam gehad, zou volgende week uitgerekend zijn van de missed abortion. Merk dat ik ook erg ongeduldig ben daardoor. mbt de lf, voor mijn eerste zwangerschap had ik een lf van 9/10 dagen en werd daar gewoon zwanger mee. Na die zwangerschap (en zoon) heb ik een iets andere cyclus met een lf van 12/13.
Hier in Nederland wordt dat helaas niet onderzocht. Het wordt op pech gegooid of mogelijk door de niche die ik heb overgehouden aan de keizersnede. Helaas zegt de ene arts in mijn kliniek absoluut aan laten opereren en de ander zegt niet doen. Er loopt momenteel een onderzoek naar de invloed van een niche op een zwangerschap. Toevalligerwijs zijn we net verhuisd en woon ik nu vlakbij Gent. Ik ga nu het intakeformulier invullen en dan gaan we daar verder kijken. Je kan altijd even bellen met een kliniek en als je ergens sneller terecht kan, gewoon een doorverwijzing vragen aan je huisarts! Voor het buitenland heb je wel vooraf toestemming nodig van je verzekeraar (en ze moeten gecontracteerd zijn voor vergoeding). Oh, en over die onderzoeken in Nederland, mijn huisarts vond een tsh van 9 acceptabel (wat het zelfs volgens de Nederlandse richtlijnen niet is). Toen ik bij de herhaalde miskramen poli terechtkwam, is er bloed geprikt op antistoffen. Torenhoog, ziekte van hashimoto. Gelukkig stond ik zelf op m'n strepen en slikte ik toen al meer dan een jaar medicatie voor mijn schildklier maar ik snap echt niet waarom hier niet eerder op is geprikt, zeker in combinatie met de afwijkende tsh en ft4 waarden. Heel veel succes!
TSH van 9 acceptabel? Wat bizar zeg. Ik heb gelukkig een goede internist die lekker laag wil zitten. Wat goed dat je op je strepen bent gaan staan!
Ah bah, wat naar zeg. Snap je ongeduldigheid heel goed! Hopelijk ben je snel weer zwanger. Maar met een korte LF heb je geluk dat je dan een vroege innesteling hebt gehad. Of was dat niet het geval?
Herkenbaar verhaal wat betreft de ovulatietesten... Ik heb ook een hele korte piek en ook geen knaller van een ovulatietesten. Ik test meerdere keren op een dag omdat ik anders mijn piek mis... Heb wel vruchtbaar slijm een paar dagen van tevoren. Daar houd ik me dan maar aan vast dat ik wel iedere maand een eisprong heb. Welke vitamines slikte je? Ik slik nu foliumzuur, B12 (lage dosering), vitamine c1000 en omega 3 hoge dosering. En hoe lang heb je monnikspeper gebruikt? En in welke fase van je cyclus slikte je het? Ik lees er meer positieve verhalen over, maar twijfel om het te gebruiken.