Tja,ik ben echt zenuwachtig! Ik dacht dat bij een volgend kindje,ben mama van 3 kindjes waarvan 1 vlinderkindje,ik niet meer zo zenuwachtig kon zijn. Weet immers nu wel hoe het in zn werk gaat,en het wachten dat kon ik makkelijk zei ik tegen mijn vriend. Nou dus niet whaha. Ik zag net aan mijn banner dat ik over 10 dagen zou kunnen testen en normaal zou ik denken ppfff nog 10 hele dagen.... Maar de dagen hier gaan zo snel met 2 kids in huis dat de dagen werkelijk omvliegen. Nu hebben we op de ideale momenten goed geklust,ei ook duidelijk gevoeld en al dat soort dingen. En nu is het wachten..... Wachten of ik nou ongesteld ga worden. Wachten of ik toch heel misschien wel zwanger zou gaan worden deze ronde. Vandaag had ik de gipsbuik die we hebben gemaakt bij de jongste toen ik nog zwanger was,vlak voor de bevalling,voor mn buik gehouden en opeens dacht ik: Zo'n buik mis ik ontzettend! Nog 1x de dag van het testen(en mits positief,er nog 10 doen haha) Nog 1x die eerste spannende echo Nog 1x de eerste schopjes, Nog 1x de 20 weken echt Nog 1x die geweldig mooie 3d/4d pretecho's! Nog 1x mijn eigen vertrouwde lieve gynaecoloog.... Zo raar dat alles de laatste keer is mocht ik nu deze maand zwanger raken. Als onze toekomstige baby geboren is en alles is na een aantal weken/maanden nog helemaal goed met de kleine dan gaat bij mijn lief de knip er in! Misschien ben ik daarom wel zenuwachtig. Dat het puur de laatste keer is. Daarna zal er nooit meer een mensje in mijn buik groeien en 9 maanden dat intense gevoel en contact met dat kleine moppie in mijn buik. De momenten die intens zijn,zoals als het alleen ik en de baby in mijn buik en het spelen met een schoppende baby,het gehik,een bewegende buik.... Tja,ik ben toch echt zenuwachtig!!!!!!