Die eerste van 8 april lijkt wel wat donkerder en dan weer minder. Moet wel zeggen mijn zws tetsen waren ook altijd maar heel dunne lijntjes.. Snap er totaal niks meer van. Nu net weer licht bloedverlies, 1x echt op een inlegkruisje, voor de rest altijd met afvegen. Knetter word ik er van
Dinsdag neem ik even terug contact op met de gyneacologe 31 maart zei de dat als ik nog steeds bloed verlies dat ze nog eens ging nakijken. Tzijn echt maar kleine beetjes, amper iets maar keer extra op controle zal geen kwaad kunnen zeker, kan ze ook ineens zien of mn ei al geweest is of nog niet
Frusterende is ook dat ik totaal niet weet waar ik nu zit Met al dat tussentijdsbloeden, krampen/steekjes enz
Ik denk dat je in ieder geval voor je ei zit en je lichaam wat van slag is, nog van de bevalling misschien. Contact met de gyn kan geen kwaad. Praat je ook met iemand over het verlies van je kindje?
Ja, ga naar de psychologe, en ook op instagram heb ik een pagina gemaakt waar ik vanalles schrijf en deel om m'n hart te luchten, ook op m'n werk (huishoudhulp) kan ik veel kwijt aan de cliënten waar ik ga (sommige kom ik al 10 jaar)
Dat lijkt me fijn. Zo hou je je kindje in gedachten en je hart bij je. Ergens denk ik dat je het nu meer los zou moeten laten, qua cyclus en eisprong. Tegelijkertijd denk ik: misschien helpt dit je nu om te gaan met het verdriet dat je hebt. Hopelijk kan je er een balans in vinden.