Zoals jullie aan m'n banner kunnen zien ben ik aan een hele lange cyclus bezig. En er is nog steeds geen zicht op "beterschap". Ik heb getwijfeld of ik m'n gevoelens zo op het net zou gooien maar ik ga het toch doen. Ik heb gisteren echt een schok gehad. Sinds 1 of 2 (dat ik het zelfs al niet meer juist weet) november 2006 heb ik geen menstruatie meer gehad. In het begin dacht ik zwanger te zijn maar dierf geen test doen. Nadat ik toch de eerste test heb gedaan ging het eigenlijk vanzelf. Na de eerste kwam de tweede na de tweede de derde enzv... Maar allemaal zo negatief als negatief maar kan zijn. 1 keer had ik een super licht streepje maar dat trok al snel weg, ook negatief dus. Sinds de kerstvakantie heb ik geen testen meer gedaan. Ik dierf niet meer. Bang voor de teleurstelling. Gisteren kon ik niet meer. Ik moest een test doen. Normaal had ik donderdag ongesteld moeten worden, weer niks. Gisterennacht heb ik dus weer een test bovengehaald. M'n hartje klopte als een gek maar weer niks negatief. Witter kan zelfs niet. Ik voelde me zonder overdrijven gebroken! Ik was kapot en ben het nog. Naar de buitenwereld toe lijk ik volkomen normaal te functioneren maar in m'n binnenste ben ik er te erg mee bezig. Dinsdag moet ik naar de huisarts. Ik heb er geen zin meer in. Ik wil zekerheid maar laat ons eerlijk zijn wanneer er zoveel testen negatief zijn ga je toch niet plots positief testen bij de huisarts? Of gaat je bloed plots positief zijn? Wat doe ik mezelf toch aan. Tegelijkertijd durf ik niet te denken aan wat het dan toch weer wel kan zijn? Ik voel m'n buik werken, ik voel maandstondenpijntjes, ik voel de krampjes. Niet constant maar ik voel het wel! Waarom word ik nu niet gewoon ongesteld! Gisteren dacht ik echt ben ik onvruchtbaar of wat? Waarom heb ik nu geen normale cyclus? Ik ben dus echt bang onvruchtbaar te zijn (mss klinkt dit voor sommige nu echt dom) maar ik kan met geen woorden beschrijven hoe ik me tegenwoordig voel. Er niet mee bezig zijn kan ik gewoon niet doordat ik eigenlijk gewoon geen cylus heb. Ik heb daarom ook een paar vraagjes voor jullie. Ik zou het echt apprecieren moest ik hier wat reactie op krijgen. Ik kan er eigenlijk met niemand over praten. Met m'n vriend wel maar die heeft het heel moeilijk om gevoelens te uiten enzo en die zegt dan ook weer om er niet zoveel mee bezig te zijn. Maar het is mijn lichaam en het is niet normaal. Zelfs nu hoop ik WEEEER. In die zin dan denk ik weer ok heb nu gisteren negatief getest maar dat zegt niet. Ik moest zogezegd donderdag maar ongesteld worden en dan begin ik de dagen weer te tellen en dan maak ik mezelf wijs dat het nog mogelijk is. Zijn er hier nog dames die lang moeten wachten op hun menstruatie? Hoelang en wat doen jullie eraan? Ik neem nu bv tarwekiem maar nog maar net nu is het nog maar de vraag of het helpt. En lijkt het voor sommige ook zo onwerkelijk dat die test ooit positief gaat aangeven? En wordt die dan soms toch positief? Zijn er nog die dachten dat ze onvruchtbaar waren maar uiteindelijk toch zwanger geworden zijn? We zijn zelfs niet eens zo hard met een zwangerschap bezig maar door dit gedoe allemaal kan ik aan bijna niets anders meer denken en dat is ook niet goed! Alvast bedankt want het is uiteindelijk wel een lange post geworden. 8-[ ](*,)
Allereerst maak je niet druk, ikzelf ben een ruime 9 maand niet ongesteld geweest. Als je je er niet lekker bij voelt gewoon naar de dokter gaan en deze verwijst je dan door naar de gyn. Het is ontzettend vervelend, frustrerend zelfs ( hoeveel testen ik al niet versleten heb :S) Ik ben wel in september begonnen met het slikken van " vrouw vitaal" van het kruidvat merk. Ik ben dan wel 6 kilo aangekomen maar mijn ongesteldheid is er ook weer! ( ik weet niet of het daar aan ligt, maar wie weet) sterkte in ieder geval, het is alles behalve prettig :S
Hoi Littlewitch, Weet er niet zo heel veel van af. Wij zijn bij de gyn voor de zwakke zwemmers van mijn vriend. Deze vertelde dat ze liever hadden dat een vrouw een onregelmatige cyclus heeft, dan dat er zwakke zwemmers zijn. Dit omdat er aan een onreglmatige cyclus veel te doen is. Met hormonen etc. kunnen ze ervoor zorgen dat het beter loopt. Ik denk niet dat je zwanger bent (alhoewel ik het wel hoop). Dan was de test nu wel positief geweest. Misschien dat je cyclus in de war is en dat deze weer opgewekt moet worden (met provera of zo, weet ik niet zeker). De gevoelens die je hebt, zijn volkomen normaal. Je weet niet waar je aan toe bent, en dat geeft veel onzekerheid. Je leeft tussen hoop en vrees. Ik denk niet dat je onvruchtbaar bent, en dat je zeker nog een klein wondertje op de wereld gaat zetten. Het is goed dat je naar de huisarts gaat. Probeer er ook over te praten. Lukt dat niet met je vriend, dan met vriendinnen of met iemand anders. Door erover te praten lukt het beter om het op een rij te krijgen. Je krijgt een dikke knuffel van mij! Eventueel zou je deze vragen ook bij vruchtbaarheidsbehandelingen kunnen zetten, daar zijn vast meer vrouwen die hetzelfde hebben gehad.
Jeetje zeg... Je verhaal roept bij mij een aantal vragen op: Hoe lang ben je gestopt met de pil? En was je hiervoor wel 'normaal' ongesteld?
Hoi meid, Wat moeilijk allemaal, leg je verhaal ook eens neer bij je huisarts. Hij zal je misschien wat meer antwoorden kunnen geven en anders door kunnen verwijzen naar de gynaecoloog. Laat je koppie niet te veel zakken hoor ! Zolang er geen onderzoeken gedaan zijn moet je er niet van uit gaan dat je onvruchtbaar bent. Als je je daar dan weer heel erge zorgen om gaat maken dan wordt het zwanger worden ook moeilijker doordat je zo gestresst bent. Ik wens je alle goeds voor de toekomst en een hele dikke knuffel, Bibu !
Hey meid, Wat een verhaal en ik kan me heel goed voorstellen dat je denkt onvruchtbaar te zijn. Net zoals hierboven ook al wordt gezegd; zolang er nog geen testen of wat dan ook zijn gedaan zegt het eigenlijk nog niet veel... Balen al dat wachten. Ik las hier op het forum dat er wat dames baat hebben gehad bij acapunctuur, helaas heb ik er totaal geen verstand van, ik wilde je eigenlijk alleen een hart onder de riem steken. Heel veel liefs en succes bij de ha. Liefs van Fem
Ik zou me niet te druk maken hoor! De eerste keer dat ik met de pil stopte (rond m'n 20e) ben ik een JAAR niet ongesteld geweest. Terwijl ik, voordat ik de pil slikte, ongeveer 10 van de 30 dagen ongesteld was. Ik dacht toen ook dat er iets 'mis' was met me, maar de huisarts stelde me gerust, hij zei dat het niks zei over mijn vruchtbaarheid. Toen ik vijf jaar geleden voor de tweede keer stopte met de pil had ik tot mijn grote verbazing vrij snel een regelmatige cyclus. Kennelijk ben ik er overheen gegroeid (ik ben inmiddels 35). Ik zie hier op het forum veel jongere meiden die lang bezig zijn met 'ontpillen'. Het is heel erg vervelend, vooral omdat je nu zwanger wilt worden, maar ik denk niet dat je je nu al zorgen moet gaan maken.
Hoi Little witch, En kennis van mij kwam bij mij met ongeveer hetzelfde verhaal. Zij werd maar 2x in het jaar ongesteld ( dit had alles met een eetstoornis te maken dus psuchische problemen). Ondanks dat zij zich nu beter voelt is de cyclus niet opgang gekomen. Maar door ki ( of hoe heet dat als het met een eigen eicel en eigen zaadcel gebeurd?) is zij vorig jaar toch bevallen van een pracht zoon. Alles is dus mogelijk, maak je in dit staduim dus nog niet te druk. Probeer toch om een afspraak bij de gyn te maken. Soms is er eigenlijk alleen iets kleins aan de hand. Heel veel kracht... Bianca
Hoi Little witch, Ook ik wil je een hard onder de riem steken. Ik weet niet of je net gestopt ben met de pil want dan kan het ontpillen zijn... Nadat ik begin oktober gestopt ben ben ik ook nooit meer ongesteld geworden. In december zat ik bij de dokter omdat ik mij zorgen maakte maar volgens de dokter was er niks aan de hand en kan het "afkicken" na de pil wel een jaar duren. 13 januari heb ik weer getest en die was ineens positief. Omdat ik dus na de pil nooit meer ongeteld ben geworden weet ik niet hoe lang al. Daar gaan ze vrijdag naar kijken maar er is dus zeker hoop. Gr.
Bedankt iedereen voor jullie reacties! Lucky proficitiat hoor dus dat betekend dat je zwanger bent? Een dikke proficiat... Mja ik besef ook wel dat het wel héél voorbarig is ervan uitgaan dat je onvruchtbaar bent als er nog geen onderzoeken hebben plaatsgevonden. Verder is er ook geen enkele aanwijzing. Maar nu lijkt het wel alsof ik nooit een positieve test in m'n handen zal hebben.
Ik hoop het echt... Een paar u later lijkt mijn opgestarte topic wel héél dramatisch! Dus dames zo had ik het ook weer niet bedoelt! Maar jullie weten wel hoe het gaat he... Heb echt de indruk dat ik een dramaqueen wordt door al dat gedoe! Nu ja we zien wel weer. Ondertussen heb ik weer volop krampen. Mss vindt het gewoon zijn weg niet ofzo? Zou sporten (veel bewegen dus) helpen de menstruatie op gang te zetten? Gohh zou momenteel alles doen om dat rood spul tegen te komen! Hopelijk komen ze er snel door. Had zooo gehoopt voor dinsdag dan zou er niet zo'n gedoe zijn bij m'n huisarts enzo. Heb wel de indruk dat de artsen niet snel middelen geven om je menstruatie op te wekken he? Goed! [-o< [-o< [-o< [-o< [-o< [-o< [-o< [-o< [-o<
hoi meis ik denk dat je dat gewoon even kan vragen of je daar pilletjes voor kan krijgen ... vragen staat vrij kussiej
hoihoi dit verhaal komt mij heeel bekend voor. ik was vanaf mn 16e aan de pil. sinds die tijd werd ik steeds minder ongesteld, soms hooguit 1 dag. voor 4 mnd terug werd ik zelfs helemaal niet meer ongesteld, die maand had ik ook een paar keer de pil vergeten. ik heb in totaal wel een dozijn aan testen gedaan en alles steeds maar negatief. het zat me niet lekker, ik was hier al een keer voor naar de dokter geweest omdat ik bang was onvruchtbaar te zijn...de arts vond dat ik me aanstelde en nog veel te jong was om uberhoupt kinderen te krijgen, ik was toen 21, alsof hij dat bepaald maar goed! ik kreeg dus geen verwijzing naar de gyn. wel kreeg ik na lang aandringen een echo, maar ja natuurlijk nix bijzonders te zien. toen ik dus 3 mnd geleden nog steeds nietongesteld was en weer negatieve test werd ik een beetje bang. ik ben toen maar gewoon met de pil helemaal gestopt ...dat is nu 2 mnd geleden en ik ben vorige maand gelukkig gewoon weer ongesteld geworden! wat was ik blij! nu mag van mij de ongsteldheid wel weg blijven want t kriebelt behoorlijk bij ons nu ik gestopt ben. ik hoop voor je dat je snel gewoon ongesteld word, of natuurlijk niet maar dan wel in de goeie zin van het woord, dat er dus een wondertje aankomt. meid sterkte ermee! liefs marieke
Bedankt meiden! Voor de goede moed! Mja diep in m'n binnenste denk ik ook niet echt dat ze bij mij iets zouden vinden (je weet nooit natuurlijk). In m'n familie zit het eigenlijk wel goed, geen vruchtbaarheidsproblemen en langs m'n vriend zijn kant ook niet... We zien wel weer. Heb ook al ondervonden dat ik teveel lees. Hoe langer m'n maandstonden wegblijven hoe meer ik lees. Heb het heel druk gehad dus toen kon ik er niet aan denken maar nu ik vakantie heb des te meer. Langs de ene kant wou ik dat het al dinsdag was (bezoekje huisarts) maar langs de andere kant volgens mij ga ik met dat bezoekje niet zoveel bereiken. Denken jullie als ik m'n verhaal vertel dat die m'n bloed gaat nemen en wat onderzoeken ze zoal in je bloed? Ok op zwangerschap maar zijn er nog zaken in je bloed die ze kunnen controleren die daarmee te maken hebben? Hoop eigenlijk van wel zo kom ik mss al iets meer te weten. Ik ga er maar eens mee ophouden voor vandaag. Nog een wasje opzetten en wat afwassen kortom even m'n gedachten verzetten! Toch proberen. Lol zou mezelf vanonder wel willen uitwringen als een doek ofzo! Is er ergens geen knopje vanonder dat ik gemist heb dat de ongesteldheid in gang zet? 8-[ O
Ik heb precies hetzelfde als jij meegemaakt hoor en bij mij kwam het niet door ontpillen want ik was al lange tijd gestopt met de pil. De langste tijd dat ik niet ongesteld werd was 4,5 maand en daarvoor was het 3 maanden. Ik ben toen naar de dokter gegaan en die heeft bloed laten prikken en mij verteld dat er wel een eisprong plaatsvond en dat het met mijn hormonen ook allemaal goed was. Verder wilde hij eigenlijk niks doen. Hij zei je bent nog jong bla bla bla. Even daarna werd ik ook idd ongesteld. Ook ik was heel erg mee bezig of ik misschien onvruchtbaar was. Dat is voor mij de grootste angst in mijn leven. Ik heb zo een grote wens om kinderen te krijgen (net zoals iedereen hier denk ik). Maar ik denk wel dat als je er ZO veel mee bezig bent het ook niet goed is voor je cyclus, want je raakt er heel erg op gefixeerd en daardoor raak je weer gestresst. Nu probeer ik het los te laten wat makkelijker gezegd is dan gedaan maar het heeft naar mijn gevoel wel effect. Heb mijn eisprong gevoeld, gewoon netjes op tijd en wacht nu op mijn menstruatie of eigenlijk liever geen menstruatie. Ik wens je heel veel sterkte en probeer het een beetje los te laten.... Liefs Babel
meid ik begrijp je helemaal! Ik heb zelf ook een cyclus van 60 dagen en die onzekerheid maakt me gek! Doe mij maar een fatsoenlijke cyclus van 30 dagen aub! In februari moet ik naar de ha en dan naar de gyn. Hopelijk krijg ik dan hulp voor een betere cyclus. Mss een goed advies voor jou. En als je ha je niet serieus neemt dan vraag je gewoon een second opinion. Succes meid en sterkte met alle onzekerheid! Dikke kus Swiggy
Het dokterbezoekje komt wel heel erg dichtbij! Niet gedacht dan zo'n simpel bezoekje aan de huisarts zo spannend kon zijn. Gisteren hoopte ik weer echt dat m'n maandstonden erdoor zouden komen! Maar weer niet... Had nogthans weer menstruatieklachten. Mss hoop ik teveel.
Hoi, Bij mij is het juiste hetzelfde, ik ben ook zo bang dat ik onvruchtbaar ben, ik heb 10 jaar de pil geslikt en een paar jaar geleden eens gestopt (niet voor kinderen toen), na 3 maand ben ik naar de ha gegaan omdat ik mijn menstruatie nog niet had. Nu ben ik in november gestopt en na 32 dagen waren ze er en sindsdien alle 28. Maar mijn vriendin had ook direct haar regels en zij probeert nu al 2 jaar. Ik ben zo bang dat het mij gewoon niet gegund is. Groetjes