Ik snap het niet, ik werd zonet gebeld door mijn cheffin en ze wilde graag een afspraak maken, ze vroeg eerst of ik daarheen kan komen. En ik zei dat ik dat niet wist of dat wel kon omdat ik heel erg misselijk ben. Toen zei ze zal ik dan maar bij jou komen. Ik zei ehm ja magwel. Nu kotm ze volgende week dinsdag bij mij maar ik snap niet wat de bedoeling ervan is. Gelooft ze me niet dat ze mij met haar eigen ogen wilt zien ofzo?? En wat als ik mijn moeder graag er bij wilt? zal dat kinderachtig overkomen? OF MAG DAT WEL?? want ik kan nu dus geen koffie zetten en dergelijke omdat ik misselijk word van de geur. En ik voel me niet op mijn gemak bij haar zo alleen!!
Als je je niet op je gemak voelt met haar alleen zou ik zeker iemand er bij vragen. Is niet raar of kinderachtig. Door de misselijkheid ben je ook niet helemaal helder, dan is het wel handig dat er iemand mee luistert. Gaf ze verder ook niet aan wat de bedoeling is? Als ze twijfelt of je ziek bent, dan is de normale procedure dat ze iemand van de arbodienst laat langs komen. Aangezien ze niet medisch geschoold is, kan zij daarover geen inschattingen doen! En als je door de geur geen koffie kan zetten, zou ik dat ook gewoon niet doen. Gewoon zeggen dat je daar nu niet tegen kan vanwege de geur! Drinkt ze maar water of thee
In jouw geval "helpt" het juist om je moeder er bij te hebben....zij is ja jouw hulp momenteel. In je eerdere posts schreef je dat je zonder de hulp van man en moeder gewoon niets kunt..... Het kan ook gewoon een "sociaal bezoekje" zijn hoor van je chef. Sommige bedrijven hebben daar een soort van draaiboek voor. Bij mijn werkgever is het bijvoorbeeld zo: de eerste twee weken voornamelijk contact met direct leidinggevend. Na de twee weken neemt de commercieel directeur (baas van mijn leidinggevende) contact met je op en ik geloof na vier weken ziekte krijg je een bos bloemen toegestuurd
Waarom bel je niet gewoon even met de vraag wat de reden van haar bezoek is? En je moeder erbij...nee sorry, je bent een volwassen vrouw (neem ik aan) en vind persoonlijk dat je zulke situaties toch gewoon zelf moet kunnen afhandelen. Maar goed, zo ben ik...
ik sluit me bij mermaid aan, je moeder erbij vind ik een beetje absurd eerlijk gezegd. en ik denk dat het bezoekje gewoon een formaliteit is.
euhm, gewoon een formaliteit hoor. Jij meld je compleet ziek, en zwangerschapsmisselijkheid word helaas nog onderschat door werkgevers. Hier was mijn wg toen ook geweest, was kei zenuwachtig...zelfs toen hij net binnnen was heb ik naar de wc moeten rennen....Had hij op kantoor ook al meerdere malen gezien (ik meld me niet voor niets ziek)....maar hij had klachten gehad over mij!! dat ik niet ziek was en gewoon in de stad op de kermis (was er 30 minuten overheen gelopen omdat ik geweoon ff wat anders wou zien als mijn huiskamer.....en tijdens die 30 minuten ben ik 5 keer moeten gaan zitten en was ik compleet gesloopt toen we naar huis reden) Maar hij kwam gewoon ff kijken ds hoe het met mij ging, en idd denk ik ff kijken of ik wel echt ziek was....wat wel duidelijk was. Want ook ik kon geen koffie zetten (heb dat ook gewoon gezegd...wil je iets fris want ik kan echt absoluut niet tegen de geur van koffie sorry) Niets om je zorgenover te maken, en ik zou zeker je moeder er niet bij hebben hoor...pff je bent toch volwassen of niet??? brengt je mama je ook naar je werk en haalt ze je weer op....
Ja oke mijn moeder kan er sowieso niet bij zijn ze moet werken. Maar ik had haar meer erbij gedacht om thee enzo te brengen en de deur open te doen.
Hm ja ik weet het niet ze klonk wel aardig , en wat voor vragen gaat ze mij stellen dan Ik ben best wel zenuwachtig geworden.
Ik denk juist dat het wel goed is om iemand (zoals je moeder) erbij te betrekken. Ik weet niet wat de reden is waarom je thuis zit, maar ik vermoed de misselijkheid? Corrigeer me als het fout is hoor! Je kan dan juist laten zien dat je het alleen even niet kan! Desnoods bel je je chef op om te vragen of het een probleem is als je moeder erbij is! Dan geef je gewoon de reden op dat je het momenteel even niet alleen aan kan, daar zal ze denk ik echt niet raar van opkijken! (nouja de meeste chefs dan, mijn chef die vind alles maar raar, maar dat terzijde hihi) En tja, je bent dan misschien wel een volwassen vrouw, maar dat hoeft niet te zeggen dat je moeder je hierin geen helpende hand kan bieden! Mja, das hoe ik er over denk! Desnoods vraag je aan je moeder of ze die tijd even ergens in huis bezig is. Desnoods een wasje opvouwen ofzo.
Ik vind het wel ... ehm... apart... hoe er gereageerd wordt op de vraag of het vreemd is om iemand anders (in dit geval de moeder) bij zo'n gesprek te hebben. Als je ernstige zwangerschapsmisselijkheid hebt, ben je vaak niet erg helder en slap. Ik onthield nog niet de helft van wat tegen me gezegd werd toen. Dan is het fijn als er iemand meeluistert en meedenkt. Toen ik eindelijk naar de arbo kon, is mijn vriend ook mee geweest (ook bij het gesprek dus) en als hij niet had gekund dan had ik echt mijn moeder gevraagd. Ook al is het misschien een formaliteit, dit soort gesprekken kunnen wel gevolgen hebben voor je werk en je ziekmelding. Vind het dus echt niet raar als je daar iemand bij hebt! Hamis: doe gewoon waar je je goed bij voelt en als je er iemand bij wilt hebben, gewoon doen hoor! Misschien je partner of een vriendin?
Naja, ik denk dat mensen een moeder raar vinden, maar ik denk dat als je partner bij het gesprek aanwezig is, de meeste mensen het weer heel anders vinden klinken. Maare, ik zou ook gewoon doen waar jij je goed bij voelt hoor meid. Heb dan geen ervaring met extreme misselijkheid, maar het lijkt me knap beroerd en het lijkt me ook dat je je niet voor de volle 100% kan concentreren!
Belliebel en Rosao jullie hebben helemaal gelijk, maar jammergenoeg moet mijn moeder werken die dag en ze zei dat ze geen vrij kon nemen Vriendin vragen is ook geen optie want mijn vriendin waarmee ik goed op kan schieten dat is een heel lacherig type en ze kan ook niet zo goed Nederlands , daarmee sta ik nog erger voor schut denkik. Straks gaat ze lachen als ik zeg dat ik erg misselijk ben etc. Nou dat komt dan ook niet erg geloofwaardig over. Dus dan ben ik liever alleen.
Maak je niet te druk meid. Bij mij eerste zwangerschap had ik hg net als Rosao en is mijn moeder er ook bij geweest toen mijn leidinggevende kwam. Ik kon toch echt niks. Nu heb ik het weer.... Mijn leidinggevende is nu 2 weken geleden langs geweest en het was puur interesse. En gewoon even bijpraten. Deze keer ben ik wel alleen geweest tijdens het bezoek maar wel giga misselijk hoor. Ik zou het echt niet raar vinden als er iemand bij zou zijn. Wees niet zenuwachtig! Komt helemaal goed! Groetjes hugbear
@ hugbear : ja het zou wel fijn zijn idd als mijn moeder er ook bij zou zijn maarja helaas kan ze niet. Het is niet anders ik moet maar alleen
En owja nog een ' stomme vraag' : Kan ik de dag dat mijn chef komt gewoon in mijn trainingsbroek en netjes zwarte t shirt de deur open doen? of moet ik me speciaal voor haar helemaal omkleden???? ??
Ik zou me niet helemaal gaan optutten omdat de baas langskomt. Geen vieze vlekken op je trainingsbroek of een pyjama natuurlijk, maar je kunt gewoon in je thuiskleding gaan zitten. Wat zou je doen bij iemand anders die op bezoek komt? Het is denk ik wel iets meer dan een formaliteit; ik neem aan dat ze langskomt om te bespreken hoe het met je gaat en hoe het eruit ziet qua werkhervatting. Wanneer verwacht je weer aan het werk te kunnen, wat is daarvoor nodig. Dat is iets meer dan alleen een beleefdheids-ziekenbezoekje; ze blijft je leidinggevende. De reden dat het een huisbezoek is, is omdat je zelf hebt aangegeven niet naar het werk te kunnen komen. Normaliter zou dat mijn voorkeur hebben. Ik zou me er niet zenuwachtig over maken, maar denk zelf ook alvast na over de vraag of, wanneer en hoe je weer aan het werk denkt te kunnen.
Gewoon de kleding aantrekken waarin jij je prettig voelt. Je bent tenslotte ziek thuis, zult misschien veel op de bank hangen of liggen, dus dan heb je meestal makkelijke kleding aan. Tenminste ik wel. Maak je niet te druk voor het gesprek, ook bij mijn vorige werkgever was het heel normaal dat de leidinggevende op bezoek kwam als iemand een week of twee ziek thuis was of dat die persoon uitgenodigd werd om een keertje op het werk te komen, als dit tenminste mogelijk was. Ben zelf ook leidinggevende geweest en heb diverse malen zieke collega's thuis bezocht, gewoon een sociaal bezoekje, om te kijken hoe het met iemand gaat en even wat bijpraten over het werk. In ieder geval heel veel succes!
Nee, niet zenuwachtig voor zijn hoor! Meestal komen ze gewoon langs uit goed fatsoen..is nou juist alleen maar netjes dat ze dat doen vind ik! Als ik ziek ben zie je ze nooit en ze bellen alleen maar om te vragen of ik de dag erna weer kom werken, de baas van m'n vriend komt langs met een fruitmandje! Gewoon lekker joggingbroekje aandoen! Ze komt niet om jouw kledingsmaak te checken
Op dit moment denk ik helemaal niet eraan om te gaan werken!! Ik kan echt nauwelijks wat thuis doen nu, terwijl ik echt iemand ben die alles netjes en schoon moet hebben. De was is opgestapeld , ik heb al weken de vloer niet gedweild en keuken enzo is heel rommelig, eettafel is vol. Nee als ik zelfs het huishouden niet kan doen kan ik moeilijk gaan werken!! Het boeit me eigenlijk ook niet veel ook al gaan ze mij ontslaan hierom . Ik ga gewoon zeggen dat ik het niet zie om te werken, ja jammer voor hun. Maar ik moet nu echt aan mezelf en aan het kindje denken. En met stress wordt alles erger dan maak ik mezelf al helemaal kapot. En van mij hoeven mensen niet te reageren als ze gaan zeggen van denk eraan om te werken etc. sorry misschien heel lullig maar dat wil ik nu niet horen!! Daar krijg ik meer stress van terwijl ik van de dokter nu heel rustig aan moet doen!!