Hallo allemaal, Al een lange tijd volg ik de berichten op dit forum, hopend om iemand tegen te komen die mijn probleem herkent. Helaas is dat nog niet gebeurd dus heb ik besloten zelf een oproep te plaatsen. Mijn zoontje is inmiddels negen maanden en met een vacuumpomp geboren. Na een maand of drie werden we er door onze oppas op gewezen dat hij toch wel erg veel huilde. Wij waren nog zo naief om te denken dat dit er gewoon bij hoorde. We merkten wel dat hij verschrikkelijk onrustig was en alles aan zijn lijf bewoog maar wisten niet beter dan dat dit normaal was. Na een bezoek aan de osteopaat leek het wat beter te gaan maar ook hij kon geen duidelijke afwijkingen zien aan bv de nek en de wervelkolom. Inmiddels was mijn zoontje zes maanden, huilde hij vreselijk veel en was de hele dag onrustig. Na een bezoek aan het cb werd er gedacht aan een koemelkallergie. Dat klonk me een beetje vreemd in de oren maar goed, toch overgestapt op de pepti. Ook dit leek weer even te werken maar hij verviel toch weer in hetzelfde patroon. Na een bezoek aan de huisarts zijn we bij de kinderarts terecht gekomen die, na een bloedtest, vaststelde dat hij niet leed aan een koemelkallergie. Verder leek alles in orde te zijn en dus werden we doorverwezen naar een orthopedagoog. Zij heeft video home training aangevraagd en afgelopen week was het dan zover. De mevrouw van de vht heeft opnames gemaakt maar kwam al snel tot de conclusie dat ze waarschijnlijk niks voor ons kan betekenen. En nu weet ik het dus niet meer. Ik zit nu al 9 maanden met een kindje dat vrijwel 80 % van de tijd huilt, zeurt, jengelt, nog geen 10 minuten alleen kan spelen, het eten uit mijn handen slaat en zich wegduwt wanneer ik hem geust wil stellen. Ik ben doodop en weet echt niet meer wat ik moet doen. Is er iemand die dit herkent en bruikbare tips heeft. Alvast vreselijk bedankt!
Ik herken dit niet, maar ik wil je wel heel veel sterkte wensen en ik hoop echt dat iemand je hier kan helpen. Hier moet toch een oplossing voor zijn... Heel veel succes!
Ben je al eens langsgeweest bij een manueel therapeut? Een vacuum bevalling is niet niks voor een kindje. Misschien zit er wat vast in zijn lijfje. Heel veel sterkte in elk geval, ik hoop dat er gauw een oplossing gevonden is.
Is hij verder fysiek helemaal nagezien? Lijkt me eigenlijk wel handig dat dat gebeurt... naar een kinderarts dus, zou ik zeggen!
wat zielig zeg. helaas kan ik je niet helpen maar het klinkt dat hij idd nie tevreden is. sterkte en succes ermee.
Hallo, Ik heb er geen ervaring mee maar leef wel enorm met je mee want er is niks ergers dan een hele dag met een huilend kind zitten dat niks wil. Op die manier kun je er niet echt van genieten. Het lijkt mij toch alsof hem iets dwars zit. Baby's huilen niet zomaar heb ik inmiddels wel geleerd. Sterkte!
Moeilijk zeg, voor jou en je mannetje. Er kunnen verschillende dingen aan de hand zijn, idd iets met zn lichaampje door de vacuumgeboorte, maar misschien is hij wel overgevoelig voor alle prikkels? Er zijn zoveel mogelijkheden... In ieder geval doorgaan met hulp zoeken, snap dat je er helemaal doorheen zit, en ik wens je ook veel strekte!
Wat vervelend zeg... Ik zou als ik jou was deze hele situatie nogmaals bij de huisarts neerleggen en eisen dat je verder onderzoek wilt, leg gewoon uit dat je gevoel zegt dat dit niet normaal is en dat je zo langzamerhand opgebrand bent. Ontzettend veel sterkte meid!
Hoe ziet je schema van de dag er uit? Ik ben doorgaans niet zo van de strakke schema's ondanks n zoon met pdd-nos. Maar sommige kinderen hebben dit HEEL erg nodig (ook degene die verder geen problematiek hebben hoor, wil je niet ongerust maken). Zo word het hele gebeuren van de dag "voorspelbaar" voor je kindje en zorgt dit iig op dat gebied voor veel rust. Of dit het hele probleem oplost...ik denk het niet. Maar het kan iig al n deel schelen weer. Maak een indeling die voor jou werkt en eventuele oppas adressen (kdv ofzo) door kan gaan en werk langzaam aan er naar dit schema in je kindjes dag ritme in te passen. Dus niet ineens het roer omgooien want dan is je kindje helemaal de kluts kwijt natuurlijk. Zal een paar weken over heen gaan voor er daadwerkelijk iets te merken is maar ik denk dat het wel n deel zal helpen. En zo niet dan ben je iig er iets aan aan het doen voor je gevoel EN heb je uitsluitsel dat dat het hem ook niet word. En idd bij je huisarts aan blijven kloppen voor hulp. Sommige huisartsen hebben wat meer aansporing nodig als anderen om daadwerkelijk zich in te zetten om tot een oplossing te komen. En je niet zorgen maken over of hij jou een zeur gaat vinden. Dan had hij maar geen huisarts moeten worden maar putjes schepper
Ontzettend bedankt voor jullie lieve reacties. Dat geeft weer wat energie om de dag weer door te komen! Jammer dat niemand dit herkent maar het is nogal een apart verhaal. Jullie hebben wel gelijk dat ik verder moet zoeken maar ik weet niet meer zo goed waar ik terecht kan. Ik vraag me af waar ik eventuele begeleiding zou kunnen vinden aangezien niemand me concreet kan helpen. Hij is nu al door zoveel mensen nagekeken maar ze kunnen gewoon niks vinden. Mocht het nu echt niks lichamelijks zijn dan hoop ik in ieder geval dat iemand me kan vertellen hoe ik hier mee om moet gaan. Moet ik zijn meegaan met zijn grillen of moet ik het negeren? Hebben jullie enig idee?
Ik denk dat het sowieso goed is om een stuk rust en regelmaat te hanteren, en dan echt even een superstrak ritme, waarbij je ook op vaste manieren gaat reageren. Probeer de komende tijd eens om de paar dagen wat anders en kijk wat het beste werkt en hou daar eens een tijdje aan vast. Ik vraag me verder nog even af hoe jullie dagindeling eruit ziet en wat je kleintje eet?
Hoi Wilma, Ik lees nu je reactie pas. Mijn schema ziet er als volgt uit: Meestal wordt hij tegen 7:00 wakker. Dan krijgt hij eten en gaat hij rond 8:30 uur naar bed. Dan is het maar afwachten hoe lang hij slaapt. De ene keer is dit 2 uur, dan weer 1 1/2 uur en soms ook maar een half uur. Daarna krijgt hij fruit, was ik hem en kleed ik hem aan en dan spelen we een half uur en dan ben ik erg blij als ik even met de hond en de wagen kan wandelen ( dan is de pleures namelijk alweer uitgebroken).Tegen 12:00 uur gaan we eten en rond 12:30-13:00 uur gaat hij naar bed( afhankelijk van hoe laat hij wakker was). Ook nu weer afwachten hoe lang hij slaapt. Rond 15:30 koekje met sap en dan weer wandelen. Rond 17:00 eten en dan hoop ik altijd zo dat hij daarna nog even gaat slapen want anders lijkt 19:00 uur echt heel ver weg. Voor het slapen nog in bad ( iedere dag want dan ben ik weer een half uur verder) en nog een fles. Zoals je ziet probeer ik al 6 maanden lang een vast schema in te bouwen maar hij heeft gewoon geen regelmaat. Dat zorgt ervoor dat de dag heel onvoorspelbaar is en ik echt alles uit de kast moet trekken om de dag letterlijk door te komen.
Ik krijg uit je verhaal heel erg het gevoel dat je het leeuwendeel van de zorg zelf doet. Klopt dat? Anders zou je misschien wat meer kunnen overdragen aan je partner zodat je wat bij kunt komen. Wat vaak gebeurt in dit soort situtaties is dat je kindje gaat reageren op jouw stress en zelf ook gestrester raakt. Misschien is dat in jouw situatie niet zo, maar het kan natuurlijk nooit kwaad om zelf even bij te komen! Verder zou ik idd terug naar de kinderarts gaan om te kijken wat er aan de hand kan zijn. Kun je trouwens nog tijden aanwijzen waarop hij meer of minder huilt? Misschien kun je daar nog iets mee? Groet Rosa
Jeetje zeg... ik heb echt een beetje medelijden met je. Ik weet hoe het is om een kindje te hebben die nooit echt tevreden lijkt. Gelukkig heeft bij ons de osteopaat wel goed geholpen. Ik moet wel zeggen dat we eerst naar een andere osteopaat zijn geweest, maar dat hielp niets en toen ze er ook nog de hele dag bij ging overgeven zijn we naar een andere geweest en toen was het zó opgelost. Ik heb nu een tevreden meisje die nog wel veel aan rust en regelmaat hecht. Ik vond het ook héél moeilijk om de regelmaat erin te krijgen, maar ik heb het op een gegeven moment een paar dagen gewoon "afgedwongen". Dus als ze moe was ging ze naar bed en als ze dan een half uur later alweer wakker werd, liet ik haar gewoon liggen, af toe speentje geven of er langs gaan zitten en zorgen dat ze nog wat doezelde of sliep tot het weer bijna tijd was om te eten. Ze moest echt leren om weer lekker verder te slapen als ze even wakker werd, anders haalde ik een vermoeid kindje uit bed en dan was het ook drama... Misschien kun jij dit ook proberen? 's ochtends als hij weer moe wordt in bed leggen en dan zorgen dat hij er bijvoorbeeld zéker anderhalf uur in blijft liggen. smiddags hetzelfde... Hier was het af en toe ook echt huilen geblazen hoor, maar ik merkte dat het in de loop van de dag alleen maar erger werd als ik haar er te vroeg uithaalde. Als jouw kindje goed heeft geslapen, gaat het dan ook beter? Misschien heeft hij ook wel meer slaap nodig dan je denkt. Ik ken genoeg baby's die het eerste jaar bijna alleen maar slapen...
Als ik jou dagschema zo lees dan valt me 1 ding op: Je wacht telkens tot hij jou een seintje geeft dat het weer tijd is voor het volgende gebeuren van de dag. Als ik jou was zou ik dat eens omdraaien. Vis hem rond 7 uur uit zn bedje want dat is de vroegste tijd die hij wakker word en dan kan hij jou plannetje niet al meteen om zeep helpen En ga dan verder met voeding etc zoals je gewent bent. Geeft meneer een teken van slaap (oogjes wrijven, jengelig, hangerig wat dan ook) Dan is dat het punt waarop hij naar bed moet (bij Wendy is dat 2 uur nadat ze wakker werd smorgens, maar zij heeft smorgens meer slaap nodig als smiddags en ieder kind is anders uiteraard). Dan laat je hem 1,5 slapen. Wakker maken als meneer lekker door pit en even blijven proberen als meneertje eerder wakker word (zal even aanpoten worden met slapen omdat hij dit ritme uiteraard niet gewent is) Dan weer het zelfde met eten en spelen enzo tot hij weer enig teken van vermoeidheid geeft. En dan gaat hij weer voor minstens een uurtje naar bed. En dan weer het eten en spelen enzovoort. Je hebt kindjes die dit uit zichzelf doen. Je hebt kindjes die er een potje van maken maar er toch wel bij varen. En je hebt kindjes die er een potje van maken en er eigenlijk toch niet zo goed tegen kunnen. En ik denk dat jij er een uit de laatste serie hebt Op den duur zal je zien dat je kindje duidelijker zal gaan aangeven als het slaaptijd is omdat het in een bepaald ritme komt. Bijkomstigheidje hieraan is, als het een duidelijk ritme heeft en de dag voor hem voorspelbaar word dan word hij op zijn beurt voorspelbaar voor jou als moeder. Dan is makkelijker na te gaan waarom hij uit zn hum is omdat je een aantal dingen al kan wegstrepen omdat dat geen giswerk meer is (zoals heeft hij nu slaap of had hij nog niet voldoende geslapen) etc. Kijk naar je kindje maar houd zelf het regiem stevig in handen. Als je het kan opbrengen en het werkzaam is voor je (ivm eventueel kdv) dan zou ik meteen de dag indeling ook het zelfde gaan doen (nu je toch bezig bent) Dus bvb: smorgens altijd in de box na t eerste keer wakker worden een wandelingetje als het weer het toe laat eventueel met bezoek aan de winkel (of op n ander tijdstip als dat zorgt voor een kind wat afgeleid is en dus minder jengelig is ) En dan smiddags lekker rond kruipen/lopen op de vloer en met mama spelen. Hoeft uiteraard niet persee en al helemaal niet persee deze volgorde maar het geeft je kindje nog meer rust. Het gaat dan leren wat de dag zal brengen en wat hij dus op welk moment van de dag kan verwachten. Geen plotselinge dingen van oh ik moet nu ineens mezelf vermaken in de box, oh en nou zetten ze me ineens weer in een wandelwagen etc (overdreven gezegd natuurlijk maar zo gaat t in dat bolletje dan onbewust wel). Zal even flink chaotisch worden en je moet er even flink stevig voor in je schoenen staan maar hoe beter mama het vol houd hoe sneller je kindje er aan gewent is en ik verwacht dat het een stuk rustiger word in huize debster. Ik heb zoals ik al zei een kind met PDD-NOS en zijn gedrag was vergelijkbaar ondanks dat ik n redelijk strak ritme in de dag had. Toen ik met 8 a 9 maanden met de handen in het haar zat heb ik dit ook toe gepast en werd het een stuk beter. (en ben met Wendy nu ook n stukje bezig want die sliep op tijden dat t me totaaal niet uitkwam en zat dus halve dagen te wachten tot ik eindelijk eens ergens heen kon, wat in de vakantie en voor de andere kinderen uiteraard niet leuk is) Succes meid en ik hoop dat het helpt!
hoi, wat onzettend verdrietig voor je dat je zoontje zo onrustig is. Misschien kun je je toch laten terug sturen naar een kinderarts. Mijn idee is dat een kind nooit zomaar zo huilt. Mijn jongste zoontje heeft 6 maanden alleen maar gehuild. Nou is wel een ander verhaal omdat hij heel veel buikoperaties heeft gehad. Ik heb zelf altijd gezegd dat hij nog steeds veel pijn had en daardoor huilde. Werd meestal niet heel serieus genomen. We zijn echt doodgegooid met rust en regelmaat adviezen. Werd er soms wanhopig van. Na 6 maanden heeft hij uiteindelijk zijn laatste operatie gehad waarbij bleek dat er nog een heel stuk darm uit moest. daarna kreeg ik een ontspannen en blij kindje terug. Ander verhaal maar misschien heeft je zoontje toch ergens pijn of last van. Ons zoontje is ook een tijd opgenomen opgenomen in het ziekenhuis voor "huil"observaties. Soms worden ze daar ook wijzer van. Veel succes, Josie
oh wat zielig, heb je al eens aan een osteopaat gedacht??? met een vacuumpomp is erg heftig en kan er in zijn nekje wel eens een wervel verkeerd zitten waar hij last van heeft. ga maar eens naar een osteopaat, die hebben heel veel ervaring met huilbabys en baat het niet schaadt het niet. als hij iets kan vinden dan heb je in een mum van tijd een heel ander kind. In mijn omgeving ken ik ook huilbabys die na een bezoek aan de osteopaat zijn veranderd in tevreden babys. en denk ook aan regelmaat. zelf heb ik de Ria blom methode gebruikt. zij heeft een boek geschreven over rust en regelmat en ik moet zeggen ik heb er heel veel aan gehad.
Ik heb er ook geen ervaring mee en ik wens je heel veel sterkte want ik kan me voorstellen dat je het zo af en toe echt neit meer weet en dat het dodelijk vermoeiend is. Ik weet niet of je het iets vind om eens naar een homeopaat te gaan?Die kan proberen er iets aan te doen ook al weet je niet precies wat het is en of het lichamelijk of geestelijk is. Het resultaat duurt dan wel even maar vaak hebben deze mensen een goed resultaat.
tjee debster.. wat ontzettend vervelend! mijn zoontje heeft de eerste 3 a 4 maanden ook erg veel gehuild, maar dat ik natuurlijk niets bij hoe lang jij hier al mee rond loopt. die maanden was ik ook voornamelijk bezig met proberen de dag te overleven. ik zou toch ook proberen om 1 persoon centraal te stellen en vandaar uit verder te werken... en dan lijkt me je huisarts de beste oplossing. ik moet zeggen dat ik zelf ook heel veel steun heb gehad aan de arts en de wijkverpleegkundige van het cb dus misschien is dat een optie. wij hadden op een gegeven moment ook al zoveel geprobeerd dat we de draad een beetje kwijt raakte. ik denk dat het moeilijk is om nog meer regelmaat te krijgen, want ik weet uit ervaring dat dat niet makkelijk is met een huilert... en volgens mij heb je toch al aardig wat regelmaat? spuugt ie veel? mijn zoontje had ook veel last van omhoogkomend maagzuur. gijs had ook last van blokes in zijn nekje... en dat is verholpen door 4 x naar de manueel therapeut te gaan. wij zijn ook eerst 2 x naar een osteopaat geweest, maar daar hebben we ook niet zoveel aan gehad. werk je als ik vragen mag? ik zat er die eerste maanden best wel goed doorheen en pas toen ik weer ben gaan werken ging het met mij persoonlijk een beetje beter. want nu zo achteraf durf ik best te zeggen dat die periode erg zwaar en heftig was... en ik denk dat het voor mij goed was dat ik weer iets voor mezelf te doen kreeg. ik hoop voor jou dat je op een of andere manier ook wat tijd voor jezelf hebt.. of het nu werken is... of misschien iets heel anders. heel veel strekte in ieder geval en sorry voor het lange verhaal! ik hoop dat je er misschien iets aan hebt! mijn zoontje huilt nu eigenlijk nooit meer, en lacht de hele dag. ik hoop dat die tijd ook voor jou snel komt.
heeft hy goede ontlasting??? de onze heeft dag en nacht gehuild de eerste 2maand ,hy kon ze ontlasting niet kwijt.