Hoi, Nou ik weet sinds gister dat ik (bam) een jongetje krijg, mijn moeder was bij de echo (zij zag gelijk dat het een jongetje is, ze wilde het eerst niet weten, maar bij een jongetje kan je er niet snel om heen als je begrijpt wat ik bedoel ) en ik was zo blij dat ik ook nog uit mijn enthousiasme de naam van mijn kindje uitriep. Dat ging ongeveer zo: Joepie het wordt een ... (naam van mijn aankomend kindje) OOEEPPSSSS En elke keer als iemand mij nu vraagt, oh wat leuk een jongetje, hoe gaat het heten....dan moet ik echt hard op mijn lippen bijten, heb zo de drang om het te zeggen...aaaaahhh. Help haha Wie heeft dit nog meer? Groetjes
Versproken niet... Maar wij hadden al 4 namen ( 2 jongens en 2 meisjes) bedacht voordat "we"zwanger werden.. Die namen hebben we ook wel genoemd.. Op een of andere manier vind ik het nu niet leuk meer om ze te noemen en heb eigenlijk t gevoel "ik wil wel andere namen".. Ik twijfel ook nog of ik straks het geslacht wel wil weten, hoewel t enorm handig is bij t kopen van spulletjes....
Ja, dat is wel zo, ik had voor mezelf ook al toen ik net wist dat ik zwanger ben 2 jongens en 2 meisjes namen, komt er een vriend van me langs met een andere vriend (die ik nog niet kende) had hij dezelfde naam als hoe ik mijn kindje wilde noemen, gelukkig had ik nog reserve en die heb ik dus eruit gefloept aan mijn moeder, nu begin ik ook te twijfelen zal ik toch niet stiekem zeggen dat het niet zo gaat heten of zelf een andere naam zoeken... En bij het geslacht, ik ben veeeeel te nieuwschierig ik wilde het echt weten, zeker omdat ik ook al voordat ik het weet 2 keer gedroomd heb dat het een jongen is, maar mensen om me heen me deden twijfelen door te zeggen dat het een meisje is, dan wordt je nieuwschierigheid alleen maar groter en ik had toch gelijk . Vandaag kon ik het echt niet laten, ik MOEST gewoon iets blauws kopen, haha leuk hoor, truitje met de tekst YOU ME US...wauw!
Tja, dat kan gebeuren helaas! Ik heb me nog niet versproken maar 2 goede vriendinnen en mijn moeder weten wat het geslacht is. De naam houden we echt geheim. Ik ben blij dat ik er met een paar mensen over kan praten nu, want het is gewoon heerlijk om al die maanden sóms heel even je hart te luchten en samen leuke dingetjes te kopen in de juiste kleuren!
Geslacht hebben wij gewoon verteld, omdat ik het zoooooo moeilijk zou vinden om mn mond te houden. En het is juist super leuk, want iedereen die op bezoek komt neemt ook een kado voor een jongen mee. En ik hbe de naam ook al een keer versproken. Ach jammer dan hoor! Uiteindelijk komen ze het toch wel te weten.
We hebben ons niet versproken, we houden ons niet 'stil' over het geslacht.... maar de naam die noemen we dus nog niet. 1e Kerstdag bij mijn ouders kwam het al gekscherend op namen enzo, wel aangegeven dat we er dichtbij zijn.... maar nog niet voor de volle 100%. Mijn vriend vindt een bepaalde friese meisjesnaam erg mooi, maar daarvan hebben we er al 2 in de familie.... Het is wel wat verder weg hoor, beide meisjes zijn dochters van nichten van ons.... Mja... ik wil toch wel graag een meer unieke naam, in ieder geval wat betreft binnen de familie.
Ik heb me ook al een paar keer bijna versproken. Ik zei gisteren tegen mijn vriend dat we onderling maar ook niet zoveel de naam moeten zeggen, dat werkt in de hand dat je het in een andere situatie ook zegt.
Het geslacht houden we niet voor onszelf maar de naam wel. En moet zeggen dat dat stukken beter gaat dan het geslacht. Iedereen is erg nieuwsgierig naar de naam en gaat ook regelmatig gokken. Maar dit houden we echt geheim. Verder praten we ook niet over de naam zodat we ons ook niet kunnen verspreken. Mijn ouders weten wel hoe ons meisje gaat heten, maar dat weet m`n vriend weer niet.... In de babykamer komt de naam boven het ledikantje te hangen, m`n vader heeft de letters al uitgezaagd en het moet nu alleen nog geschilderd worden. Gister de letters voor het eerst gezien en het is wel heel gek om de naam zo te zien!
Hallo Meiden, Het is mij dus nu al twee keer overkomen dat ik me m'n mond heb voorbij gesproken.. en ik vind dat zoo erg! De eerste keer in een verhaal over het geslacht naar mijn moeder. En de tweede keer was vandaag ik flapte zooo de naam eruit naar mijn beste vriendin die we gekozen hebben. Ook weer tijdens een verhaal die ik vertelde! Ik voel me zoo stom! Ik heb daar normaal gesproken nooit last van dat ik zomaar dingen er uit flap! En voordat ik me versproken had over de naam, vroegen ook al heel vaak mensen of we de naam al weten en of ik misschien wel wil vertellen met welke letter het begint. Toen maakte ik steeds het grapje we noemen haar Antoinnette.. mijn vriend heet Toine.. hihi het werkt goed.. je bent meteen af van de vragen en speculaties. Aan de andere kant ben ik heel blij dat het bij mijn beste vriendin was en niet bij mijn ouders, schoonouders of collega's. Met mijn beste vriendin bespreek ik zo veel dingen. Ze moest vreselijk hard lachen en ik kon wel janken! Maar ze vind het wel een onwijs leuke naam.. hihi. Fijne avond allemaal!
ik heb me gister versproken tegen een vriendin aan de telefoon, ik zei:"Ze is vandaag behoorlijk druk". En plots begint ze te stamelen en vraagt ze of ik al de echo heb gehad en of we weten wat het is. Dus ik zeg:"Ja en ik heb me net versproken, hè?" En toen moest ik er eigenlijk wel heel hard om lachen. Had het anders misschien toch ook wel verteld hoor. Onze ouders, broers en zussen weten het ook en zij voelen ook een beetje als familie.
Het geslacht mag sowieso iedereen weten. De naam willen we geheim houden. Maar mijn vriend heeft zich versproken waar zijn moeder bij was. Volgens mij heeft ze t wel gehoord, maar ze reageerde er niet op. Ze was zelf ook aan t praten op dat moment...
wij houden niets geheim, veeeeel leuker en lekker makkelijk ik heb nu al dingetjes met namen erop enzo en iedereen vraagt hoe het gaat met onze Miles (Miley haar koosnaampje) is juist heel erg persoonlijk ... ik houd niet van verrassingen (ik ben geen verrassingsei haha)
naam gelukkig niet wel paar x bijna het geslacht.....wat we geheim willen houden voor de niet directe fam. me moeder en zus weten de naam al maar das bewust verteld..
Bedankt voor al jullie reacties, ik ben blij dat ik niet de enige ben die zich versproken heeft, haha... Ik weet niet of het door de hormonen komt, maar ik kan echt niets voor me houden, heb zo'n zin om alles te vertellen
ja zijn hormonen. Ik lijkt wel constant dronken. En floep er gewoon van alles uit. Hahahaaa Dus ook de naam. (hoe dom dus)
we hebben meteen verteld dat het een jongentje is, nadat we de echo hebben gehad. eerst hadden we ook een naam bedacht en die aan onze familie verteld. mn schoonouders vonden het een mooie naam, maar mn ouders broer en zus vonden het niet een mooie naam en lieten zich hierover uit nu hebben we iedereen gezegd dat we de naam voor onszelf houden en dat we een andere naam hebben bedacht. die krijgen ze voorlopig niet te horen, maar ik merkte dat ik gisteren bijna de nieuwe naam tegen mn schoonmoeder zei.. moeilijk hoor om het voor je te houden!
Mijn vriend staat bekend als grote "flapuit" dus iedereen ging er van uit dat hij zich wel zou verspreken. Niets was echter minder waar, want hij weet iedereen keurig om de tuin te leiden, en ik was degene die zo slim was om tegen een paar hele wakkere vrienden te zeggen dat ZE met HAAR hoofdje naar beneden lag op de echo. oepsss
hier hebben we iedereen gelijk verteld dat het een jongen is (was superduidelijk op de echo, dus kan dat het alsnog een meid is is wel ongeveer 0). de naam houden we écht geheim; niemand weet 'm behalve wij. er zijn wel mensen aan het hengelen, maar tot nu toe hebben we beiden niks losgelaten. hihi, ons geheimpje! ik hoop dat we het vol kunnen houden, maar als ik zie hoe goed dat gaat twijfel ik er eigenlijk niet aan.