Als ik oude bekenden tegenkom dan gaat het altijd over de standaart dingen zoals werk, kinderen en man. Ik ben alleenstaande moeder, zit in de bijstand en heb geen relatie. Niet zo rooskleurig dus. Ik heb een goede opleiding gedaan en dan is het weleens moeilijk om te vertellen wat ik nu doe. Zo kreeg ik deze week de reactie; 'Zo, dus jij heb een avontuurtje gehad?' (mijn dochter is niet geboren uit een avontuurtje, dit terzijde) Als ik op Hyves kijk dan zie ik mooie reisfoto's, trouwfoto's en hebben ze allemaal die leuke baan. Allemaal behalve ik. :x Begrijp me niet verkeerd ik ben heus wel tevreden hoor. Maar ik voel me zó ongemakkelijk tijdens deze gesprekken met oude bekenden. Is dit herkenbaar voor jullie en wat zeggen jullie dan?
Ja ik herken het wel een beetje. Ik ben nl bewust huisvrouw. Maar ook dat is weleens moeilijk in gesprekken, alsof die ander veel wereldwijzer is.
Vind persoonlijk de reactie "zo dus jij hebt een avontuurtje gehad" ook wel echt heel erg ongepast. Maar ik kan me wel iets voorstellen bij je gevoel. Ik ben ook alleenstaande moeder en ik studeer nog. Vorig jaar een jaar moeten stoppen omdat mijn zoontje ziek was en niet naar de opvang kon. En daarnaast was de combinatie studeren en ziek kind met alle daarbijhorende zorgen e.d. veel te zwaar. Maar dan had ik ook vaak het gevoel alsof ik me moest verantwoorden. Nu is het wel veel minder, ik ben zelf heel erg trots op hoe ik het doe. Dus heb de waardering e.d. van anderen eigenlijk niet zo hard meer nodig. Soms wel een domme opmerking terug ofzo, maar ga er gewoon niet zoveel op in.
ik snap jou gevoel ook heel erg goed.. maar ik moet zeggen dat ik dat puntje een beetje voorbij ben gegaan eigenlijk! het is niet altijd even makelijk maar ik heb er voornamenlijk een beetje "schijt" aan! ik heb zoiets van als mensen een rot opmerking maken ofzo nou das mooi dan weet ik dat. de volgende keer kom ik niet gezellig een praatje met je maken! ik ben trots op wat ik bereik heb en hoe ik het allemaal voor elkaar heb ( ook al loopt het nog niet allemaal super) en mensen om me heen die moeten dat acepteren en als ze dat niet doen dan niet.. en soms een leugentje om best wil ligt er maar net aan wie die oude bekende is natuurlijk.. met de foto's van de ooh zo gelukkige gezinnetjes vind ik ook wel is moeilijk. maar ook daar heb ik mijn eigen gedachte bij om het los te laten.. bij hun is het ook echt niet altijd roze geur en manenschijn. ik ben gelukkig met mijn kleine vent ook al zijn we maar met zijn 2je! daar draait het om. en misschien is het voor ons allemaal even wat moeilijker en zwaarder omdat we het zonder vent moeten doen. maar we doen het wel ff! ik denk dat we daar ook allemaal wel zeer trots op mogen zijn!
heb dat ook wel eens hoor maar tegenwoordig zijn er zoveel alleenstaande moeders. ik denk altijd maar zo ik heb gelukkig al 2 kids een jongen en een meisje, dus dat heb ik al `bereikt` heb een leuk huis die bijna helemala tot mijn smaak is, nog geen leuke baan maar ik ben niet zo carriere gericht en geen vent haha
Ik zelf ben heel open over mijn situatie. als mensen mij er naar vragen dan vertel ik ze gewoon hoe alles zit bij mij. Zo weten ze op mijn werk dat de vader niet naar mijn zoon omkijkt, dus als hij ziek is en ik moet thuis blijven maken ze er geen enkel probleem van mijn leidinggevende niet en mijn collega's niet. Maar ook helpt openheid tegen roddelen. Ik heb nog niet 1 negatieve roddel gehoord over mij in ons dorp en op mijn werk, iedereen weet hoe mijn situatie is en willen ze het weten dan vragen ze er naar. Soms vragen ze niet (durven ze niet) maar dat verneem ik snel en vertel ik ze het gewoon. Als ik zou horen dat iemand zegt over mij "die heeft een avontuurtje gehad" dan denk ik dat ik wel op die persoon zou afstappen en hem of haar heel duidelijk zou vertellen dat ik hier niet van gediend ben dan maak je mij kwaad en dan zeg ik ook alles wat mij dwars zit haha.