Helemaal gek word ik ervan.... constant de vraag... "en weten jullie wat t wordt?"... Niet alleen familie, vrienden.... of naasten.... Nee gisteren kwam ik een buurvrouw tegen.. waarmee ik nu voor de eerste keer gesproken heb ofzo... en ze vraagt eerst wanneer ben je uitgerekend... en vervolgens : "en weet je wat het wordt?".... Ja ik heb een zoontje.... en NEE t maakt me niet uit wat het wordt..... maar waar maakt iedereen zich druk om... het maakt toch geen bal uit... of het een jongen of een meisje is... en wat maakt het nu uit voor familie of voor een vage buurvrouw?! Waarom vinden mensen dit zo belangrijk...? Tuurlijk voor de ouders zelf, vind ik het een ander verhaal..... alleen al om praktische redenen..... maar constant die vraag.... zucht word er gek van!
ja is gewoon melgemeende interesse ook al vind je het nu vervelend als ze helemaal niets zouden vragen zou het ook niet goed zijn.. toch?
Ik vind het ook vervelend ja. Ik zeg altijd jahoor ik weet wel wat het wordt; het wordt een baby! Dan kijken ze je echt heel vreemd aan en zeggen ze: ja maakt ook niks uit, als het maar gezond is. Nou ja dat vind ik ook een belachelijke opmerking, met andere woorden, als het niet gezond is,......is het niet welkom ofzo? Mijn kind is gewoon hartstikke welkom, jongen of meisje, gezond of niet!
Nou dat is dus niet helemaal zo..... Vorige keer wisten wij wat het werd (en wilden het voor onszelf houden)... en werd er vrolijk op los gevist....(was heel extreem) Nu geloven mensen dus niet dat wij het niet weten..... en krijgen we nog elke keer de vraag.... en zelfs dat er tot 3x toe wordt gevraagd door dezelfde personen: "weten jullie echt niet wat het wordt ?"
ik krijg die vraag nu ook al best vaak, nu kan ik nog makkelijk zeggen dat het nog te vroeg is om het te kunnen zien, maar als ik het eind november weet, dan deel ik het niet met de buren hoor
dat vind ik echt ronduit brutaal en nieuwsgierig, dan zou ik ook op een gegeven moment uit mijn slof schieten denk ik.
ja wij hebben het gedeeld met iedereen en dan ben je er vrij snel vanaf (weer een voordeel van delen hahaha) ik moet ook zeggen dat ik zelf verrassingen niet zo leuk vind, maar dat ik wel iemand in zijn waarde laat als iemand het niet wil delen (of ze het nu weten of niet) gelukkig is niemand in mijn omgeving zo en delen ze het gewoon allemaal en hoef ik mezelf niet in te houden
En weet je wat het wordt? Hihi, dat was ook de eerste vraag wat ze ons stelden. Niet eens wanneer ben je uitgerekend of is het gezond. Nee wat wordt het. Schijnt belangrijker dan wat ook te zijn? Wij zeiden ook steeds, nee we weten het niet, alleen wij 2en wisten wat het werd. Mensen kijken je inderdaad raar aan!
mensen hebben een oordeel klaar als je het geheim wilt houden maar ook als je het tegen iedereen zegt (het is toch nooit goed haha) Ik kreeg even verteld van een 16 jarige cassiere bij de appie hein dat ze het zonde vond nu heel de verrassing ervan af was, ik heb haar even duidelijk gemaakt dat ik geen verrassingsei ben mijn moeder lag dubbel want met al die hormonen in je lijf (en het feit dat je heel trots bent of wat je krijgt) ben je een lopende tijdbom hahaa WIj kunnen nu ook niet wachten hoor ik zou het liefst NU al weten wat het word.. maar goed nog even wachten..
De verrassing is er niet af..... je weet t antwoord alleen enkele maanden eerder... De verrassing zou er pas af zijn... al je de zaadcellen uitgezocht had.. voordat je man ze inbracht.....! toch?
Ik kreeg van de buren heel stellig te horen: het wordt een jongen he? Dus ik: hoe weten jullie dat? Nou, hun dochter had gezien dat wij het kamertje blauw aan het schilderen waren. Owkee.... Hoezo nieuwsgierig? En het dan ook zo recht op de man af vragen. Nu heb ik er geen problemen mee om tegen iedereen te zeggen dat het een jongen wordt, maar stel nou dat ik dat niet wilde vertellen. Dan sta je toch mooi met je mond vol tanden op zo'n moment.
Nou ik vind het toch onbeschoft hoor... ook al zou ik t per ongeluk gezien hebben... zou ik t niet zeggen... (sommige buren kijken er speciaal op ofdat ze iets zien... mijn overbuurvrouw is ook zo nieuwsgierig... heeft geen eigen leven denk ik) Trouwens... het zegt nog niets... want mijn zusje kreeg ook een lichtblauwe kamer... gewoon omdat t mn moeder's lievelingskleur is..!
Tja, als je de babykamer al in een bepaalde kleur verft, dan zul je het waarschijnlijk toch wel aan mensen vertellen toch? Hou je babykamer immers maar eens verborgen voor de omgeving... Maar meiden, ik snap eigenlijk niet zo goed wat het probleem is dat mensen er naar vragen... Doen ze bij ons ook en dan zeg ik enkel: Ja. Kort en krachtig. De meeste mensen snappen dan dat WIJ het weten en dat zij het pas na de geboorte te weten komen. En degenen die dan toch de hint niet snappen en vragen: En? Nou, dat houden we voor ons tweeen, je hoort het ne de bevalling wel... Dat er dan mensen zijn die ernaar gaan vissen. Tja... laat ze lekker: wat ze ook zeggen, ik lach eens geheimzinnig en zeg dan: Tja, 50% kans he? Ik vind het wel prima, liever zo dan dat geen hond belangstelling voor de baby toont...
Die vraag gaat mij ook steeds meer irriteren! Wij weten het niet en dat vinden we juist leuk! Als we dat zeggen dan kijken ze ons aan alsof we gek zijn... dat we dat nou niet willen weten zeg! En dan daarna zeggen, o nou, het wordt vast en zeker een..... ik weet het gewoon zeker hoor! Nou prima, als jij dat denkt! Je hebt 50% kans dat je gelijk hebt...Gek word ik ervan! (en niet zozeer van bekende om ons heen hoor, die houden er nu wel over op, maar gewoon wildvreemde mensen op straat....grrrrrrr)
okay oprechte belangstelling is natuurlijk hartstikke leuk, daar heb je 100% gelijk in dan kun je ook netjes antwoorden dat je het voor jezelf wilt houden, niks aan de hand. maar ik heb absoluut geen band met mijn buren bijvoorbeeld en ze stellen hun vragen uit pure nieuwsgierigheid en roddelzucht en dat staat mij wel tegen hoor, ik ben in staat om ze op het verkeerde been te zetten , ik kan niet zo goed tegen toneelspel namelijk
Op de vraag: weten jullie al wat het word zeg ik ook altijd...Ja, een baby. En wat het wordt vind ik ook slecht gevraagd, want het ís het al. Moet toegeven dat ik zelf ook altijd nieuwsgierig ben en het zelf ook altijd vraag, maar zeur nooit door. Wil altijd weten waarom wel of niet willen weten (alleen bij vriendinnen en bekenden) Ik heb me al een keer versproken en een paar x bijna! Mijn zus weet het nu. Was niet de bedoeling... Ik wilde het weten omdat ik bevestiging wilde van wat ik dacht (klopte) uit praktische zin i.v.m spulletjes en kamertje en het allerbelangrijkste: zo kan ik tegen mijn kindje praten en hem gewoon bij de naam noemen, en al klein beetje een beeld vormen, zeg maar. Haha, die van: ik ben toch geen verrassingsei vind ik steengoed!
'Weet je wat het wordt?' is nog altijd ietsiepietsie beter dan: ' Is het een jongen of een meisje?' Ze verwachten gewoon dat ze het te horen krijgen ook! : S
Ik krijg de vraag ook regelmatig, ik weet wat het is, maar deel het niet. Ik heb er voor de rest geen problemen mee als die vraag komt, wat ik wel vervelend is is als ik zeg dat ik het weet, maar het voor me houd mensen blijven "drammen", omdat ze het "zo graag willen weten".
Hier ook dat gezeur van janenalleman. Zelfs na de eerste keer een week later WEER vragen. En dan zeggen; "dat geloof ik niet dat jullie het nog niet weten".... Bah, ze zetten je ook nog als leugenaar te boek.
nou wij zijn er heel eerlijk over hoor... wij krijgen een jongetje en mijn man was er zo vol van dat stil houden echt niet lukt we zijn der zelf te vol en te enhousiast over.... was ook toen we net zwanger waren we zouden het beperkt vertellen das ook niet gelukt we waren zo dol gelukkig