Ik ben altijd fanatiek paardrijdster geweest, heb een eigen paard en reed ook altijd wedstrijden. In september raakte ik zwanger en ik heb tot december nog gereden (hetzij niet heel fanatiek meer) daarna durfde ik het niet meer aan. Een maand geleden ben ik bevallen van een prachtige dochter en ik voel me eigenlijk wel weer heel fit en voor mn gevoel zou ik zo weer op kunnen stappen. Zijn hier meer paardrijdsters met ervaring met rijden na de bevalling en na hoeveel tijd zijn jullie weer begonnen? Ik meende dat het voor je bekken enzo beter is wat langer te wachten, ik heb overigens in mijn zwangerschap geen specifieke bekkenklachten gehad. Is het verstandig eerst andere oefeningen te doen om buik en bekkenspieren enzo weer sterker te maken of maakt dat niet uit?
Die vraag heb ik toentertijd ook hier aan de VK gesteld. Nu reed ik niet heel veel of heel fanatiek, maar zij adviseerde om gewoon zes weken aan te houden na je bevalling.
Ik ben bij de eerste na 7 weken weer gaan rijden en bij de tweede na 6 weken.. Heb wel bij allebei een ks gehad dus ik weet niet of het dan anders is dan wanneer je een gewone bevalling hebt gehad.
Hier rij ik ook fanatiek, nu even niet. Na de eerste ben ik met 6 wk na de controle bij de gyn weer gaan rijden. Verwacht dat ik erg veel spierpijn zou hebben want toch 9 mnd niet gereden maar 0,0 spierpijn. Hoop er nu ook weer na 6wk op te zitten. Zou toch zeker de 6wk aanhouden en naar je lichaam luisteren.
Hier ook 6wk naar de bevalling erweer op gekropen. Helaas paard kreupel dus nu pas afgelopen week er weer op gezeten (en 2x af gelanceerd hahaha)
Rij niet heel fanatiek, heb wel een eigen paard. Bij mijn eerste zwangerschap doorgereden tot 22 weken, daarna niet meer. 6 weken na de bevalling weer erop, maar dat viel behoorlijk tegen. Na de geboorte van mijn zoontje verloopt het allemaal wat anders, ik ben behoorlijk wat klachten overgehouden wat rug betreft en was erg wiebelig enzo. Ik rij hem nu maar af en toe omdat het nog steeds niet erg lekker gaat. Mis veel kracht in mijn buik/rug en ookal probeer ik het te versterken duurt het langer dan ik had gehoopt. Wel heb ik meer angst gekregen, ben nu veel verantwoordelijker en stap sowieso niet zomaar meer op.... Ik heb een schat van een paard, maar hij wil toch wel eens wat nukkig doen of schrikken en dat heeft mijn paardrijgedrag wel beïnvloed...
Ik zou ook 6 weken na de bevalling weer opstappen alleen rij ik een draak van een beest en merk aan mezelf dat mijn evenwicht wat raar doet dus ik kon de gekke acties niet meer uit zitten en dus rij ik niet meer.
ik zou minimaal toch die 6 weken afwachten en goed bekkenbodem-oefeningen doen. ook al heb je misschien nergens last van. bekkenbodem heeft vaak een gigantische klap gekregen door de bevalling. door paard te rijden komt er gigantisch veel druk op de bodem te staan. vooral tijdens draf en galop. hierbij drukken al je organen in je onderbuik op je bodem. ik dacht dat alles goed was maar heb nu wel een verzakking. en die kan ook later komen. dus nu stap je er op en er is niets aan de hand maar de gevolgen kunnen over een paar maanden of zelfs later te voorschijn komen. en geloof me, dat wil je echt niet.
ik heb tot 6 maanden zwangerschap wedstrijden gereden ( m2 dressuur en niet meer gesprongen ) en zat er drie weken na de bevalling weer op en na 6 weken weer starten. had goede bevalling geen schade zeg maar en heb tot de dag van vandaag nergens last van ( dochter is nu ruim een jaar ) maar ik zou zeggen luister naar je lijf je voelt het vanzelf!
Ik zat er met 5 wkn weer op, en nergens last van gehad. Nu had ik ook geen hechtingen oid en denk dat dat ook wel scheelt.
Ik had wel hechtingen maar zat er na 3 weken weer op. Reed ook heel fanatiek en wedstrijden (Z). maar luister gewoon naar je eigen lichaam.
Ik verlang er ook weer naar om op me paard te zitten maar zie dat nog even niet zitten, 2 weken geleden bevallen en toch nog wat last van bekkenbodem. Ik houdt gewoon de 6 weken aan, wil niet hebben dat ik straks incontinent of ergere klachten krijg omdat ik niet kon wachten. Overigens vinden me paarden dat helemaal niet erg hoor, die vermaken zich prima zo overdag in de wei
Ik ging na 6 weken weer rijden. De eerste keer ging goed de 2 keer een mega bok en zo'n enorme klap op mijn bekken dat ze mij van het paard hebben getild en ik 3 dagen niet kon lopen van de pijn. Had overigens geen BI gehad tijdens de zwangerschap. Dus ik zou sowieso 6 weken wachten, je bekken is nog erg verzwakt na een bevalling.
Hier tot 27 weken zwangerschap gereden en 6 weken na de bevalling weer gaan rijden, hechtingen waren er toen al uit.
Hier tot 28 weken gereden, daarna na 12 dagen er weer op en na 21 dagen alweer op concours. Was geknipt en gehecht maar had hier tw weinig last van om niet te rijden. Goed naar je eigen lijf luisteren gaf mijn vk aan!
Ik heb tot een maand of 5 gereden en zat na mijn bevalling binnen 4 weken er weer op... Wel opgebouwd, maar daar niet heel lang over gedaan... Ik had na m'n bevalling wel hechtingen maar daar had ik (te paard) geen last van... Door juist weer te gaan rijden werden m'n bekkenbodemspieren weer getraind, tegen het einde van m'n zwangerschap werden ze behoorlijk op de proef gesteld, maar met rijden geen last van gehad... Daarnaast vond ik het weer opstappen ook een stap voor mijn psychische herstel... Weer even een momentje voor jezelf en ontspannen!
Ik zou je idd ook aanraden om gewoon goed naar je eigen lichaam te luisteren. Ik ben wel met 3,5 maand gestopt met rijden, vooral omdat ik toen een nieuw jong (net 4) paard reed. Dat vond ik iets te veel risico! Na 10 weken ben ik er pas weer opgestapt, dit voornamelijk omdat ik veel bloed was verloren bij de bevalling en gewoon nog erg slap was. Tijdens het rijden merkte ik echter wel dat mijn buikspieren nog zo slap waren dat ik totaal geen balans kon houden en enorm aan het wiebelen was. DIt is ook een kwestie van opbouwen denk ik, alleen was de betreffende merrie toen zelf drachtig en had het erg zwaar... dus heb ik maar een aantal keer gereden. Maar goed ieder lichaam reageert weer anders, je kunt het altijd proberen. Ik ben gewoon begonnen met stappen.