Hoi meiden, Ik hoopte eigenlijk wat mensen te vinden die na de zwangerschap nog een tijd last bleven houden van hun schildklier. Ik vraag me namelijk af of ik schildklierproblemen heb. Ik ga vrijdag naar de HA, hopelijk laat ze bloedprikken, maar ik wil ook niet zeuren of overdreven doen. Iig heb ik sinds de zwangerschap een heel laag energieniveau (ik kom bijv. mijn bed uit alsof net drie nachten ben gaan stappen, wordt bij de minste inspanning supermoe, echt van die wegtrekkers). Ik zit nu al een paar weken thuis met het etiket "overwerkt", maar volgens mij klopt het niet helemaal. Het is idd superdruk op werk, veel te druk voor wat ik trek. Maar ik heb bijv. totaal geen emotionele klachten. Ik zit lekker in mijn vel, heb zin om dingen te doen. Ik moet alleen enorm mijn energie "plannen". Ik heb ook sinds de zwangerschap een heel droge/oude huid. Ik heb er een zalfje voor gekregen, maar het voelt een beetje alsof ik te lang in de zon heb gezeten. Mijn haar voelt anders. Als ik ongesteld ben is het heftiger. Ik krijg de laatste zw.-kilo's er niet af. Hartkloppingen. En tot ik weer aan de pil ging gaf ik nog wel eens melk. Mijn concentratie is heel slecht, ik onthou weinig en mijn vriend zegt wel eens dat het lijkt alsof ik heel langzaam nadenk. Als hij vraagt of ik een kop thee wil en welke smaak, dan duurt het volgens hem heel lang voordat ik antwoord geef. Tijdens de zwangerschap merkte ik ook al dat ik helemaal niet fijn op de zwangerschap reageerde. Ik had zeg maar niet echt een roze wolk, terwijl ik wel heel graag een kindje wilde. Is dit een beetje een beeld dat bij een schildklierafwijking hoort? Het zijn allemaal van die vage klachten.... het klinkt een beetje alsof lui ben en gewoon naar excuses aan het zoeken ben. Heb ik een punt? Mijn HA is namelijk nogal van het afwimpelen en ik overweeg over te stappen als ze dat nu weer doet. Maar dan wil ik wel weten of ik gelijk zou kunnen hebben. Nou, sorry voor het lange verhaal. Ik hoop vooral dat er wat meiden zijn die zelf na de zwangerschap schildklierproblemen hebben gehad die me wat inzicht/tips kunnen geven.
Ik zou zeker je bloed laten prikken om deze reden. Soms, als de schildklier waardes maar lichtjes verhoogd zijn Wimpelen ze het nogal snel af. Ik had dezelfde klachten als jou. Waarde schildklier maar 6.7 en toch nu met medicijnen ontzettend opgeknapt! Terwijl de internist (doorgestuurd door gyn) eerst maar bleef vragen wat ik überhaupt kwam doen. Daarbij kan het nooit kwaad dingen te checken. Is deze waarde niet verhoogd dan weet je dit ook weer.
Ik zou bloed laten prikken. Bij mijn 1e zwangerschap is mijn schildklier te traag geweest. Ik verwees de klachten aan nachtelijke onrust etc. Pas 15 maanden na de bevalling ben ik gaan testen. Schildklier zat toen op het randje en 3 weken later was hij gestegen. Bij de 2e ben ik sneller gaan testen en toen zat het weer op het randje (voor mijn doen dus te traag). Een paar weken later was hij, gelukkig, alweer gestegen.
Yep, mijn schildklier is ontstoken geraakt door de zwangerschap. Is intussen weer redelijk hersteld maar sta nog steeds onder controle. Kheb dr behoorlijk tegen moeten kletsen dat het door de zwangerschap kwam want zowel internist als huiarts hadden dit nog niet eerder bij patienten gezien. Gelukkig was ik zelf allert genoeg anders had de internist mij aan de medicatie gezet om de schildklier af te remmen of erger nog een slok laten nemen. hoop voor je dat het niet je schildklier is want dan kun je je behoorlijk verrot voelen. Mocht je nav bloeduitslagen vragen hebben mbt de schildklier dan mag je me altijd een pb sturen.
klinkt inderdaad als je schildklier. Gewoon bloed laten prikken en als je waardes op de grens zitten, dan aandringen dat je toch met medicatie geholpen wordt. Ik heb jaren als grensgeval geleefd en wat knapte ik op van die medicatie. Ik heb er nog steeds spijt van, dat ik er destijds niet op aangedrongen heb, dat ze gingen behandelen. Het leven is zo veel leuker als je schildklier goed werkt.
zo is het bij mij ook. Alleen me huisarts zei gelijk dat het door de zwangerschap kwam en het wel weer goed kwam. in mei waren me waardes weer goed maar voel me nog zo moe. Denk dat ik deze week maar weer eens naar huisarts ga. Kijken of die waardes nog goed zijn. Wou dat ik me energie terug had van in de zwangerschap. Voel me nu net een oud vrouwtje. 0,0 % energie.
Ja, hier ook! Ik kwam er in oktober achter, dus 6mnd na mijn bevalling. Was ook ontzettend moe en alles leek trager te gaan. Bleek dat mijn schildklier bijna niks meer deed. Ik zit nu sinds eind december wat te schommelen in medicijnen om het goed af te stellen, maar heb er geen last meer van. Heb er toen ook een topic over geopend, maar die is gesloten onder hand. Maar na het bloedprikken goed je waardes opvragen, want niet elke ha is er alert op!
Mag ik je een andere tip geven? Wat je hier boven hebt opgeschreven, heb je heel duidelijk opgeschreven. Misschien kun je dit printen en meenemen naar je huisarts en laten lezen. Als je bang bent om afgewimpeld te worden, lukt het je in het gesprek misschien niet om alles duidelijk aan te geven. Succes!
@Pcootje: hoe gaat het nu met je? Hier schommelt de schildklier nog steeds wel, van net te snel naar net te langzaam...
Nog steeds futloos, moet volgende maand weer heen voor controle. De waardes neigen naar te langzaam en de huisarts overweegt thyrax maar wacht nog even de acties van mijn internist af. Laatste jaar 15 kilo dr bij ondanks bv periode en veel te snelle schildklier. Momenteel voel ik me belabberd door koliekaanvallen en moet morgen voor een echo ivm galstenen. Als die er zitten moet ik mn galblaas laten verwijderen. Hoe voel jij je nu?
Oke... jeetje! Dus ik ben niet een "raar geval" . Ik ga sowieso aandringen op bloedonderzoek, maar wat zijn "gezonde waardes"? Mijn HA is echt van het type "het is niks" (ook niet toen Fay de boel bij elkaar schreeuwde van wat achteraf ws reflux is geweest). Ze wist al van het moeilijker zwanger worden, van de droge huid, van de melkproductie.... en denkt alsnog dat er niks is. Ik kom zo vaak onverrichter zake weer thuis, dat ik me er nu al een beetje druk over maak. Kunnen de waardes ook schommelen? Dat ze bijv. de ene dag beter zijn dan de andere dag? Sorry hoor, een hoop technische vragen, maar ik ben het moe-zijn zo zat!
Jeutje...dat klinkt niet best zeg! Hier gaat het wel redelijk tot goed. Ik voel me goed, af en toe nog wel moe, vermoeider dan normaal en me cyclus is helemaal in de war. De extra kilos verdwijnen gestaag, gelukkgi!
Ik zou hier ook eens rondneuzen nadat je je waardes weet: Hypo maar niet happy ? Je kunt hier veel vinden én op het forum zijn erg veel ervaringsdeskundigen die echt wel zinnige dingen te zeggen hebben! Sterkte!
Ja, je wil sommige dingen idd niet lezen... Maar als je meer info zoekt wel heel nuttig! Hier alles redelijk ok, ups en downs. De kleine gaat heel lekker, hij loopt en praat al een behoorlijk eind weg En 2 weken geleden had ik ineens toch vrij onverwacht een 2e streepje.... Ahhhhh blij maar ook meteen weer super onzeker!! En stiekem toch ergens ook een lichte paniek: help... Een tweede... Kan ik dat wel, we hebben nu zo'n lekker ritme met zn drietjes... En mijn leeftijd helpt ook niet mee. Al met al een spannende tijd! Helemaal omdat ook nog eens aan het eins van het jaar mijn baan boventallig wordt en ik dus ook nog eens een andere baan moet zoeken... Zitten nu midden in de vaststellingsovereenkomst onderhandelingen. Pfffff beetje een achtbaan nu dus! Hoe is het met jou?
Wow, gefeliciteerd!! Natuurlijk gaat het je lukken, volgens mij doe je het al super met een, dus twee gaat echt wel goed komen . Wat gaaf voor je, en spannend! Ik hoop dat het een "plakkerd" is! Hier gaat het eigenlijk wel goed. Nou ja, mentaal en emotioneel dan. Faytje gaat heel goed, ze heeft praatjes voor 10 Ik ben echt een beetje verliefd op haar! Ik zit in principe lekker in mijn vel, maar merk wel dat het fysiek niet meezit. Veel moe, concentratie weg, IQ op niveau ohohcherso (lastig als docent), dus ik zit even thuis. Morgen moet ik bloed laten prikken, dus dan weten we volgende week hopelijk meer. En het bleek dat ik tijdens de zwangerschap/bevalling mijn rug behoorlijk had genegeerd, dus ik loop ook nog bij de fysio. Druk werk hoor, ziek thuis .
Als ik je zo hoor, kan het best zijn dat je schildklier te traag werkt... Helaas komt het met de vermoeidheid niet meer helemaal 100% in orde. Ik ben ook nog steeds sneller moe...(of zou het de leeftijd zijn )
Ik vind het wel herkenbaar... Moe en de aandachtspan van een eendagsvlieg... Ik heb het alleen altijd onder het noemertje "het-eerste-jaar-heeft-hij-geen-nacht-doorgeslapen" geschoven. Misschien moet ik ook maar weer eens laten checken, ik ben vaak een grensgeval geweest qua schildklier waardes. Maar wel echt vervelend dat je thuis zit! Ik hoop dat je snel duidelijkheid krijgt. Ik snap wel dat je verliefd ben op Fay: ze is echt zo'n prachtig plaatje!! Misschien moeten we onze schatjes in de toekomst maar eens aan elkaar voorstellen.
En ik hoor toch ook vaak van andere moeders dat ze nooit meer zo scherp zijn geworden als voor de zwangerschap....