@ Moonlight: pff meid wat heftig zeg! Is ook niet niks hoor! @ Logan: nou dat gevoel ken ik helemaal! Ik vond ook zo jammer dat ik niks had gezien ergens (niet dat ik de pijn had gewild) maar het afscheid nemen ervan. En die testen... Pff... Ik had afgelopen vrijdag 5 weken na curretage weer omo witte test. @ Liana en butterfly: hele dikke warme stevige knuffel!
Puk, ik hoop dat het niet verkeerd overkomt, want het is echt niet vervelend bedoeld, maar ik snap je niet zo goed. Het komt over alsof je nav de miskramen van Butterfly en Liana nu zelf ook denkt een miskraam of MA te krijgen, terwijl je niet eens weet of je zwanger bent. Dit komt echt een beetje raar en ongepast op mij over...
Het zou anders moeten zijn. Snel oplopen en snel dalen.. ipv normaal oplopen en slakkentempo afbreken.
Heftige verhalen allemaal dames... Echt heel jammer dat het zo afloopt voor een aantal Hoe is het met de andere zwangeren met bloedverlies? Hier: eerste wachtweek is weer voorbij. Komende week zal ook snel gaan. Ik heb totaal geen hoop (zelfbescherming), want het is ook niet realistisch dat ik nu alweer zwanger zou zijn. Mijn NOD is 2 of 3 november, maar mag zo blijven staan in het lijstje.
Goedemorgen dames, hoe is het met iedereen? Butterfly/ Liana beetje kunnen slapen? Liana zet het al een beetje door? Gerinda en Blloempje bij jullie alles weer rustig.. hope so!! Over vruchtjes zien: mensen vroegen mij na de MA of ik het had begraven.. je schijnt mee te kunnen krijgen uit het ziekenhuis maar zag mezelf al gaan met een potje, jakkie. Daarbij woon ik in een flat en een balkon graaft zo lastig Gisteren begonnen met eerste ovu-test, haha vond haar maar spannend
Had ergens wel gehoopt dat ik een vruchtje had gezien, maar durfde er toch niet naar te vragen bij de gyn. Heb hier op het forum wel ergens gelezen dat iemand bij de curettage een potje mee had genomen en gevraagd dat (met inhoud) onder dr kussen te leggen. Geloof niet dat mijn gyn. me met droge ogen aan had gekeken als ik dat had gevraagd
Nou het was een tuurstreepje na een vrij lange tijd maar ik weet niet zo goed hoe dat werkt met ovu-testen. Heb die ook een max-termijn? en ik weet ook niet of sensitesten altijd lichte streepjes geven of ook wel eens licht zijn. Ik had ingetypt op de site een cyclus van 24 en dan zou ik vandaag moeten beginnen. Heb er 24 dus heb er in ieder geval genoeg Heb in ieder geval het idee dat ik met iets zinnigs bezig ben en dat voelt al goed
Nou Lianne! Ik ben wel benieuwd naar je eerste ervaringen met ovutesten, wil er zelf ook mee aan de slag na mn eerstvolgende menstruatie.
Ja achteraf had ik veel te veel verloren in korte tijd, maar ja weet ik veel?! Veel moeten persen en veel pijn idd! Ondanks de pijnmedicatie.
Pffff heftig hoor Moonlight! En dan ook nog met lege handen staan daarna.... Bevallen a terme is ook geen pretje (mijn ervaring tenminste..), maar als het allemaal goed gaat krijg je er tenminste wel het allermooiste voor terug! Dan ben ik toch maar "blij" met mijn curettage. Jouw verhaal is ook precies waar ik bang voor was en wat ik dacht echt niet te zullen trekken. Hoe gaat het nu eigenlijk met je?
Ik ben inderdaad bang dat ik zelf ook weer een MA zal krijgen, als ik weer zwanger zal worden. Waarom zou het nu opeens wel goed gaan? Het is immers al 2 keer mis gegaan. Dit komt niet door butterfly en liana, maar ik denk er nu, doordat hun een MK hebben gehad wel weer meer over na.
Als hij knalt is hij positief. ik zou ze onder elkaar bewaren en eventueel datum op schrijven. Op heb je dipsticks?
Lijkt me ook heel eng. Als je hier soms ook leest dat er na 40 weken geen leven meer is en dan nog moet bevallen, dat is toch je ergste nachtmerrie?
Hmm ik merk dat je een beetje negatief bent ingesteld, jammer! Ik zelf heb ook 2x een MK gehad, maar houden het nu toch gewoon op 3x scheepsrecht? Het lijkt net of je er een beetje vanuit gaat weer een MA te krijgen meid. Gun je lichaam ook wat rust en niet al die stress.. En als je het zo ervaart, is het dan misschien niet handig om even afstand van alles te nemen? Na mijn 1e MK heb ik dat ook gedaan en dat gaf mij weer het vertrouwen in m'n lichaam en vooral de rust die ik zocht...
Natuurlijk is het logisch dat je bang bent, dat ben ik ook zeker. Maar als je er zo negatief in staat wordt het voor jezelf wel eeg zwaar. Probeer het positief in te zien.. En vooral eerst zwanger te worden.