Wie heeft het weleens gedaan: een nachtje echt alleen weg, zonder man en kids. En dan ook echt alleen(dus niet met een vriendin). Ik ben de afgelopen jaren(sinds de geboorte van de jongste) erg moe zonder duidelijke medische oorzaak. En het lijkt me eigenlijk best even heerlijk om een nacht alleen weg te zijn. Even 2 dagen alleen te doen waar ik zelf zin in heb en mijn eigen tempo te hebben. Brand dus maar los.
Mijn man had voor mijn verjaardag twee dagen voor mij gepland in een kuuroord. Was echt heerlijk!!! Ik heb twee dagen gerelaxed, met niemand gepraat, heerlijk geslapen in mijn luxe hotelkamer en 's avonds een drankje gedronken in de lounge met een goed boek. Ik zou het zo iedere maand wel willen Over zes weken ga ik negen nachtjes weg, maar dan wel met een vriendin. Erg spannend maar ook een heerlijk vooruitzicht. Ik zou zeggen, doe het gewoon en ga er lekker van genieten. Maar het is niet zo dat je van één nachtje goed slapen je vermoeidheidsklachten kwijt bent ben ik bang. Misschien moet je over het algemeen wat meer tijd voor jezelf inlassen.
Nog niet gedaan, maar zit er wel over na te denken. Liefst 2 nachtjes, wil graag een keer naar Barcelona of Stockholm.
Tara84: Nee ik weet dat ik er niet van op ga knappen hoor, dat is helaas een langer proces. Maar het lijkt me gewoon wel eens lekker. Ik ben TBM dus sta 24/7 voor iedereen klaar. Ben wel begonnen met sporten en ga ook wel meer dagjes weg zonder de bubs, maar dan ga ik alsnog met iemand weg. Maar klinkt heerlijk, al weet ik niet of ik wel in een welness wil zitten alleen. Ik ben dan meer van naar de kust een lange strandwandeling en lekker uitwaaien. Suus: 2 nachtjes weet ik niet of ik kan. Niet dat ik niet zonder mijn man of kinderen kan hoor, maar gewoon trek ik het zolang met mezelf Ik ben nogal een kletser hihi. Buitenland trekt mij dan minder, dat zou ik dan liever met manlief doen als de kids groot genoeg zijn om langer bij iemand te blijven of voor zichzelf kunnen zorgen.
Ik ben 1 keer 3 dagen en 2 nachten weg gegaan met moeder en zusje. Was heerlijk! Van de zomer wil ik een weekendje met mijn man weg. Vind het heel raar zonder kinderen maar van een paar dagen weg kun je echt even bijkomen. Doen dus! En regel af en toe een oppas om met de kinderen naar de speeltuin te gaan. Ik ben ook tbm en heb soms zo tijd voor mezelf nodig. Dan komt de oppas en ga ik shoppen of slapen ed
Snap ik. Ik weet ook nog niet of ik het kan. Ik kan wel een weekje alleen, maar ik weet juist niet of ik wel 2 nachtjes zonder de kids kan haha. Oppas hebben wij nooit, dus voordat man en ik met zijn tweetjes zoiets een keer kunnen doen zijn we minimaal 12 jaar verder.
Haha ja dat kan ook nog. Wij zijn in januari 2 dagen naar amsterdam geweest samen en dat vond ik heerlijk. Heb de kids maar tot Amersfoort gemist en daarna niet meer. GEwoon een keer pas om 2 uur lunchen omdat het zo uitkomt enzovoorts. En de opa's en oma's vinden het ook heerlijk als ze komen logeren. Dit was overigens de eerste keer dat het logeren gebeurde, maar goed. De kids wilden helemaal niet meer mee naar huis. En bij mijn man zijn ze ook in prima handen dus daar hoef ik me ook niet druk over te maken. Ik twijfel alleen of ik het durf alleen schijterd als ik ben. Ik ga het eens met manlief overleggen want dat heb ik ook nog niet gedaan
Ik doe dat regelmatig vanaf dat de jongste 15 maanden was. HEERLIJK! Meestal doe ik een city trip en soms een spa/kuuroord tot max 4 uurtjes vliegen en dan drie nachten. Ik heb dat echt nodig om even op te laden en echt op mijzelf aangewezen te zijn en van niks of niemand afhankelijk te zijn. I ❤️ it!
Ben je nog nooit in je leven zelfs maar één nachtje ergens alleen ergens heen geweest?! 😱 Kan ik mij niks bij voorstellen maar ik zou zeggen, kom uit je comfort zone en verleg je grenzen! Gewoon DOEN!
Echt helemaal alleen? Nee eerlijk gezegd niet. Ik ben meer een groepsdier . En ik heb er eerder nooit behoefte aan gehad, tot nu. Maar het klinkt heerlijk wat je noemt. Het is ook niet erg overigens om uit mijn comfort zone te komen hoor, ik vind het een heel fijn en lekker idee om alleen weg te gaan, maar toch.
Dit jaar met vriendinnen naar Barcelona geweest, en met mijn man een weekend Londen/Southampton. Zelf nog 5 dagen naar het huis van mijn ouders vlakbij Alicante geweest. Daarnaast ga ik in mei weer 6 dagen naar Southampton, de eerste 2 dagen met een vriendin mij zij vertrekt eerder naar huis. Moet er wel bij zeggen dat ik daar ter plekke een hoop vrienden en kennissen heb dus in de avonden zal ik niet alleen zijn. Overdag daarentegen is iedereen aan het werk. Ik kijk daar nu al naar uit, heerlijk relaxen en alles op mijn eigen tempo doen! Ben juist eerder bang dat ik tijd te kort heb. Heb daar namelijk wel 2 'verplichte' voetbalwedstrijden en een of ander chique diner dus ben wel tijdsgebonden. Uiteraard ga ik ook minimaal 3 keer per jaar met kinderen op vakantie hoor . Alleen zonder kinderen kom je in mijn ogen veel meer tot rust en heb je echt het vrije gevoel. Natuurlijk mis ik de kinderen af en toe echt wel, maar leve skype en whatsapp. Dus als je de kans krijgt om zonder kinderen, of juist helemaal alleen te gaan: doen! Daarnaast zijn de kinderen gewend dat ik altijd een kleinigheidje voor ze meeneem, dus op het moment dat ik thuis kom krijg ik vaak alweer gelijk de vraag wanneer ik weer wegga.
Dat lijkt me inderdaad zo heerlijk. Gewoon echt zelf bepalen wat ik ga doen. Manlief reageerde helaas niet zo enthousiast. Nu duurt het soms even voordat hij aan een idee gewend is dus ik laat het nog even zakken bij hem
Waarom reageerde hij niet enthousiast? Ik zit er ook aan te denken om dit jaar een paar dagen alleen weg te gaan. Naar een guesthouse in Spanje of Portugal of zo. Even rust, even weer opladen.
Ik denk omdat hij het niet gewend is... Hij is sowieso niet van de impulsieve dingen dus ik kan hem wel plaatsen. Hij mag het van mij gerust even laten bezinken, kan ik dat ook doen. Ondertussen check ik al even wat hotels.
Lijkt me heerlijk.. heb nog nooit een dag (of nacht) voor mezelf gehad sinds de kleine is geboren. Behalve een keer toen ik zo ziek was van de griep (spugen etc) dat ik niet op mijn eigen benen kon staan, toen is mijn zoontje 2 dagen bij familie geweest. Daarna gewoon weer schouders eronder ondanks dat ik nog lang niet beter was. Ik hoop dat je man akkoord gaat.. zeg nou zelf wat is nou 1 nachtje? Waar is hij precies "bang" voor denk je?
Hij is niet bang hoor. Als ik er iets in gooi dan heeft hij gewoon even tijd nodig om te schakelen. Ik heb het er nooit eerder over gehad en ga ook niet al te veel echt alleen weg, wel met vriendinnen ofzo. We hebben afgesproken dat we de maand april even aankijken (geen tijd in de weekenden) en dan bespreken of ik er nog behoefte aan heb. Zo ja gaan we een datum prikken.
Ik zou het persoonlijk niet kunnen... Ik kan dan niet ontspannen... Zou me dan ook schuldig voelen na mijn kinderen toe... Na mijn man niet zo hoor Maar een weekendje alleen met mijn man weg lijkt me ook niks... Vind het heerlijk om samen uit eten te gaan, maar zonder kids weekendje weg trekt me niet... En dat heeft mijn man ook gelukkig.. Maar ieder zijn eigen ding natuurlijk!