Hoi, De laatste dagen moppert mijn meisje alleen maar. Ze wil niet op haar kleed liggen, ze wil niet zitten, heel kort wil ze samen met mama staan. Een week geleden vermaakte ze zich prima, nu moet ik haar steeds vermaken. Ze is 8 1/2 maand. O ja.... ze kan nog echt niet tijgeren of kruipen.(is geen buikligger) Wie herkent dit en heeft voor mij( en haar) tips?
hoi ik heb dit met mijn zoontje ook gehad. bij hem was het meer frustratie dat hij niet kon wat hij wou. Hij wou kruipen/lopen/dingen pakken noem maar op. de gewone ontwikkeling-dingen. Dan raakte ie gefrustreerd en mopperde ook bij alles. Nu kan ie dat allemaal en sinds een weekje moppert ie omdat ie nog net niet kan lopen. Hij wil sneller gaan dan hij kan in zijn ontwikkeling. Echte tips heb ik niet. veel oefenen en andere uitdagingen geven werkte hier. En geduld hebben, het zal vast wel weer overgaan, misschien is ze wel haar grenzen aan het verleggen bij je. groetjes
Een sprongetje is naar mijn idee gewoon hetzelfde als de bekende fase/ontwikkeling/groeispurt of hoe je het ook noemen wil. Kan heel goed dat ze idd iets wil kunnen maar dat het nog niet lukt, dat frustreerd dan.
Ik heb een hekel aan het woord 'sprongetje' of 'fase', niet omdat het niet zo zou zijn, maar omdat tegenwoordig elk afwijkend gedrag onder sprong of fase gedrukt wordt (en ik denk dat hierdoor, niet altijd hoor, de ware reden van het gedrag gemist wordt). Ik ben dus ook een groot voorstander voor het gebruik van het woord ontwikkelingsfrustraties die elk kind zal hebben op momenten dat hij/zij eigenlijk iets wil dat ze stiekem nog niet kunnen. Frustratie die er uiteindelijk voor zal zorgen dat ze het onder de knie krijgen. Mijn zoontje zit nu zo met lopen. Hij komt tot het mowgli-loopje (op handen en voeten) om zich vervolgens al brullend ter aarde te storten. Een beetje het temperament van zijn moeder geërfd, beetje jammer . En tips, tja, geen idee. Ik laat hem over het algemeen lekker zijn gang gaan en wordt het te gek probeer ik hem af te leiden met een ander spelletje of juist even datgene te gaan doen waarvan ik denk dat hij bedoelt. Meestal lukt dat wel, maar frustratie is een goed iets in de ontwikkeling van je kind. Grijp niet te snel in, echt hoor, ze leren ervan.
voordat ze iets nieuws gaan ontwikkelen, moeten ze even mama-tanken. en hierna leren ze iets nieuws. Het zogenaamde sprongetje.
dds, volledig herkenbaar. Ik heb het een paar dagen geleden gepost in het topic 'baby 8,5: is dit nu een sprong?' of zoiets. Weet niet meer precies hoe het heette Maar hier ook een dochter van 8,5 maan die niet te genieten is. Mopperen, jengelen, huilen, niet (alleen) willen spelen. Vermoeiend he? Mijn dochter wil ook meer dan ze kan. Ze kan tijgeren maar wil kruipen. Ze wil zich optrekken en staan. Lukt allemaal niet. Reden voor veel frustratie
gaat weer over, hier ook het `sprongetje`gehad, en nu ze kan wat ze wil is ze weer de vrolijke meid die ze altijd was. Heeft hier ongeveer 2 weekjes geduurd........
het is een sprong over een week of 2 zal het weer beter gaan en zal ze nieuwe dingen gaan leren. maar goed jij geloofd daar niet in dus zul je haar voorlopig even bezig moeten houden dan.