Vanmorgen hadden ik en mijn mannetje een flinke ruzie, zo'n ruzie dat ik het op een gegeven moment uitgilde van frustratie en woede. De ruzie ging eigenlijk maar om een kleinigheidje, maar het leek wel of er nog meer frustratie uitkwam. Op het moment dat ik begon te gillen was Nynke er ook bij en heel haar gezichtje betrok, je zag de paniek bij haar en ze begon heel hard te huilen en ook te gillen Ik vond dit zo vreselijk om te zien dat ik zelf ook meteen in huilen uitbarste en haar trooste. Ik voel me hier heel de dag al rot om, voel me echt een slechte moeder dat Nynke hier bij zat en dat ze dit moest meemaken. Phoe moest even mijn verhaal kwijt hoor dames, zit nu weer met tranen in mijn ogen
Pff meid wat naar Maar ook al had je niet gegild, je meisje had wel degelijk de spanning gevoeld. (Misschien is dat een troost) Ik maak liever ook geen ruzie waar Lynn bij is. Maar ik verberg mijn emoties ook niet voor haar. Door mijn emoties te tonen, laat ik zien dat het normaal is en dat niet hoeft op te kroppen.
Hoi chacha, Bedankt voor je reactie, ik maak liever ook geen ruzie waar Nynke bij is, maar ik was op dat moment zo boos dat ik het gewoon niet meer kon inhouden. Ben ik nu net bezig Nynke haar gilgedrag af te leren, zit ik zelf naar mijn mannetje te gillen, goed voorbeeld
Tam ik had dit precies hetzelfde paar dgn geleden. Yassir huilde heel paniekerig en ik schrok heel erg en raakte overstuur. Ik merkte dat Yassir echt precies wist wat er aan dehand was. Hij wist dat we ruzie aan het maken waren. Hij was ook heel moeilijk stil te krijgen. Het ergste vond ik dat ie mij niet wilde,hij wilde door papa getroost worden. Ik voelde me echt K!@#$%^&T! hierdoor. Dus ik begrijp je gevoel en ik heb met me man afgesproken dat we niet meer tegen elkaar uitvallen waar Yassir bij is. Hij is meestal heel rustig en ben ik soms net een viswijf . Het is heel gezond dat je deze gevoelens hebt hoor!
Het is alleen maar goed dat je je er bewust van bent dat je haar zo min mogelijk met zulke dingen wilt belasten. En dat ze het af en toe meekrijgt is onvermijdelijk. Maar je wilt toch op de lange termijn wel dat ze leert dat er in een relatie soms spanning is en dat dat daarna weer goedkomt?... Voel je niet schuldig, probeer je volgende keer in te houden en besef dat dit bij ieder gezin weleens gebeurt. Je bent juist een goede moeder dat je je zorgen maakt om je kindje...
@Hanan, hier is het dus ook zo, mijn man blijft heel rustig en ik kan dan zo vreselijk boos worden. Hij is ook meestal degene die wegloopt zodat ik even kan afkoelen @Pienie, we hebben het daarna ook gewoon weer goedgemaakt waar ze bij was en ze leek het ook wel weer vergeten te zijn. Maar de volgende keer loop ik wel gewoon even weg en tel maar een keer tot 10. Een ruzie mag ze best eens meemaken maar ik ging zo uit m'n dak, dat ze er gewoon bang van werd.
hier ook hoor, manlief blijft altijd heel rustig terwijl ik, laten we het maar zo noemen, vrij temperamentvol ben. (haha) Maar Tamara, misschien een troost maar je kleintje is het vast alweer vergeten.....
haha wij vrouwen zijn ook allemaal hetzelfde Meiden ontzettend bedankt voor jullie reacties, doet me echt goed!
Grappig dat zulk kleine kinderen zó kunnen reageren op iets wat wij, volwassen mensen (ja toch? ) doen! Een tijd geleden, in het begin van de zwangerschap van mijn zoon, ben ik over een doos gevallen (precies op mijn knie= zwakke punt). Ik zag zwart voor mijn ogen en blijkbaar bleef ik te lang liggen volgens mijn dochter. Ze raakte ietwat in paniek en bleef maar 'mama' roepen tot ik haar had getroost. Best wel raar, zo klein en al zo 'bewust' van dingen die 'niet' horen.
Ja bizar he, ik schrok me ook rot van haar reactie, had dat helemaal niet verwacht. Ze voelen het, volgens mij, allemaal haarscherp aan.
Net wat pienie zegt, je bent je er bewust van. Er zijn genoeg mensen die daar dus absoluut niet bij stil staan. En het is een goede les voor de volgende keer toch? Daarin tegen vind ik het wel belangrijk dat een kind kan zien dat er emotie's zijn in een familie, en dat alles niet opgekropt wordt. En dan bedoel ik niet hevige ruzie's of iets uitvechten waar de kleine bij is. Ik ben ook behoorlijk temperamentvol En als ik boos ben, ben ik goed boos. Met als resultaat dat we sinds zaterdag een gat in het laminaat hebben Zullen de hormonen wel zijn