Afgelopen week een slechte echo gehad. En ik wacht nu op de miskraam. Het is al een beetje begonnen en zie er enorm tegenop wat komen gaat. Ik voel me vreselijk en heb zoveel vragen. Heb ik teveel stres gehad? Heb ik iets verkeerds gedaan? Hoe kan dit? Een achtbaan van emoties. Wat ik hier mee wil even mijn verhaal kwijt. De wens is nog groter geworden we willen zo graag nog een kindje
Wat verdrietig dat je een miskraam hebt. Die vragen en gevoelens zijn heel logisch. Weet dat het niet jouw schuld is en dat een miskraam bijna altijd een aanlegfout is bij het vruchtje waardoor het zich niet verder kan ontwikkelen. En je krijgt geen miskraam door stress. Genoeg vrouwen die hele zware periodes in hun leven doorgaan met problemen in hun relatie of het overlijden van iemand en toch een gezond kindje krijgen. Ik hoop dat het snel op gang komt. Sterkte!
Je hebt niets verkeerd gedaan. De meeste miskramen komen door pure pech. Het is logisch dat je bang bent voor het onbekende. Weet dat wij er voor je zijn!
Wat erg. Maar uit ervaring spreek ik dat op het moment dat je je echt depri voelt dit meestal deels hormonaal is. Meestal als het HCG daalt voelde ik me erg somber. Daarna ging het beter. Hoop dat je je gauw iets beter voelt en het een plekje kan geven.
Dankjewel! Hoop dat het idd ermee te maken heeft ik ben nogal gevoelig voor een depressie. Ben erg zenuwachtig om weer naar de verloskundige te gaan morgen