Kan iemand mij geruststellen dat een paniekaanval geen kwaad kan tijdens de zwangerschap? (op de helft) Ik heb een angst/paniekstoornis en uiteraard heb ik een paniekaanval op een zaterdag wanneer ik mijn psych niet kan bereiken. Het ging tot nu toe zo goed..
Lijkt me niet dat dat kwaad kan voor de baby. Maar vooral ook dat je denk ik moet proberen daar niet over te piekeren, omdat ik me voor kan stellen dat de angst dat het kwaad kan weer een nieuwe aanval op kan leveren. Je kan wel je vk bellen misschien? Die is ook in het weekend bereikbaar en wil je vast proberen gerust te stellen. Of je man/vriendin/moeder/... bellen, iemand die je kan helpen om rustig te worden nu?
Dankje voor je reactie! Ik probeer inderdaad niet te veel te piekeren, en vooral niet te googlen Ik had nog niet eens aan de vk gedacht. Soms zit je hoofd niet helemaal meer recht. Naast de vk kan ik mijn 'vangnet' mensen even af bellen en kijken of ze tijd hebben.
Als je een manier kan vinden die je steunt tijdens een paniekaanval kan het volgens mij niet echt kwaad, en al zeker niet als het niet iets dagelijks is. Ik heb vorige week ook een gehad en heb gelukkig een lieve man die me helpt: zakje om in en uit te ademen want ik hyperventileer vlug, koud washandje op mijn hoofd, neerliggen,.. Gewoon extra goed voor jezelf (laten) zorgen op zo'n moment. Sterkte ermee, ik ken het gevoel, hélemaal niet fijn.
Nee hoor kan geen kwaad. Ik heb ook een verleden van angst- en paniekaanvallen en heb er in deze zwangerschap ook last van (gehad). Aangezien het bij mij weer dagelijks voorkwam zorgde het voor stress. Ik heb daardoor uiteindelijk besloten minder te gaan werken en sindsdien gaat het weer goed. Hou jezelf dus wel goed in de gaten en neem je rust.
Ik heb er al jaren last van, ook tijdens mijn 3 zwangerschappen. Met de kindjes is het altijd helemaal prima gegaan. Hoe erg de aanvallen soms ook waren. Sommige dagen voelde ik me constant paniekerig, denk mede door de hormonen. Het is allemaal goed gekomen. Gelukkig heeft het geen enkel nadelig effect op het kindje.
Ja, het komt echt vaker voor dan je zo zou denken. Ik heb al jaren een paniekstoornis en heb veel last van vervelende symptomen, vooral op drukke plekken. Het is iets waar ik mijn leven als het ware op aangepast heb. Ik kan niet alles doen vanwege de hoge mate van paniek die het me kan opleveren. Ik was tijdens mijn 2e zwangerschap vooral heel angstig, kwam de deur bijna niet uit zonder trillend op mijn benen te staan. Voelde me de hele zwangerschap zo naar en onrustig, continu. Hoe bang was ik dat het kindje er 'iets' aan over zou houden. Het is mijn meest relaxte kindje van ze alle drie, en zo'n fijn karaktertje. Na deze ervaring geloof ik echt dat het kindje van onze stress niet veel meekrijgt. De kinderen zijn ook absoluut niet angstig aangelegd.
Het doet me goed om te lezen dat we niet alleen zijn, en dat alle kindjes gezond ter wereld zijn gekomen! Dat maakt het al een stuk aangenamer en zorgt voor minder paniek OM de paniek En ik neem aan dat het het allemaal waard is, uiteindelijk Ik heb mijn leven er ook compleet op aangepast, maar soms zijn er onvoorziene zaken en vliegt het je even aan. Gelukkig gaat dat altijd ook weer over!