Wat fijn om te horen dat het iig goed gaat met jullie zoontje Nu ik erover nadenk zou ik het ook ontzettend fijn vinden om face to face dit allemaal met een geschikt persoon te bespreken, zelf ben ik ook wel medisch onderlegd maar in dit soort situaties klap ik dus gewoonweg dicht. Ik moet dit 'ei' kwijt. Zo zit ik mij nu alweer druk te maken over a.s. donderdag, ergens vind ik het fijn om weer te werken qua afleiding maar anderzijds heb ik er de puf niet voor en zit ik met mijn hoofd geheel ergens anders. Ik blijf veel liever thuis met de kleine man, ik wil/durf hem ook ook nog niet naar het KDV te brengen omdat ik bang ben dat hij dat nog niet aan kan. Het gaat gelukkig al een heel stuk beter met hem maar ik ben nu zo bezorgd om hem. Hij kan evt. ook naar mijn schoonouders donderdag maar ik zit zo in dubio met mijn gevoelens en gedachtes. Herkennen jullie dat ook? Ik heb wel eens het gevoel gehad dat ik op het werk een stapje terug moet doen, maar om die stap te zetten vind ik zo moeilijk.
@Dnze22; Ik ben ook absoluut niet stressbestendig, zou soms ook wel wat meer zelfvertrouwen moeten hebben. Wat fijn dat je moeder je weer wat tot bedaren kan brengen, ik heb dat dus echt niet met mijn moeder...zij geeft mij voor mijn gevoel eerder een schuldgevoel...ik belde haar zondag toen Luca werd opgenomen en kreeg gelijk de verwijten waarom ik niet eerder aan de bel had getrokken, en dat geeft mij dan niet het gevoel dat ik juist gehandeld heb (wat ik dus wel heb gedaan). Anyway, zij weten het altijd beter en geven me vaak het gevoel dat ik het niet goed doe Ik heb veel meer aan mijn schoonouders. Ik heb trouwens net gelijk de HA gebeld, ik wordt tussen 12u-14u terug gebeld om te kijken welke 'hulp' ik nu nodig heb.
Ik hoop dat je vandaag wat aan het gesprek met je HA hebt gehad. Ben je er al uit wat je donderdag gaat doen? Het kinderdagverblijf blijf ik ook lastig vinden. Mijn vriend werkt in onze woonplaats, dus als er wat is, kan hij er heel snel zijn, dat geeft mij toch heel veel rust.
Ik wacht nog steeds op dat telefoontje terug.. Ben er eigenlijk ook nog niet over uit wat ik morgen ga doen Ik zit nog zo vreselijk in dubio
Ondertussen al je telefoontje gehad? Ik kan me zeker voorstellen dat je dat moeilijk vindt hoor, is ook 1 van de redenen waarom ik nog thuis zit en dan is mijn moeder nog de vaste babysit ook.
Maar jij zit dus ook geheel ziek thuis vanwege de paniekaanvallen? Of is het vanwege de kleine man? Ik kreeg vanmiddag idd het telefoontje terug van mijn HA, hij schrok toch wel van de situatie en weet ook dat ik de laatste tijd veel te verduren heb gehad. In overleg krijg ik dus nu ook een doorverwijzing. Net voor het gesprek met de HA kreeg ik nog een telefoontje van het werk, hoe het nu was met mijn zoontje en of ik morgen wel/niet kwam werken. Ik brak tijdens het bellen, ik heb alleen maar gehuild en al huilend heb mijn verhaal gedaan. Toch heb ik toegezegd dat ik morgen mijn diensten ga draaien maar zit er nu toch over na te denken om morgen aan te geven dat ik het qua werk een stapje terug ga doen. Zit dan te denken aan halve dagen te gaan werken...
Ja ik zit thuis vanwege de paniekaanvallen. Laatst weer eens een avondje gaan werken. Voelde me natuurljk weer wat beter, dus vond het wel fijn om er weer een beetje rustig in te komen. Nou daar ben ik nu dus even van teruggekomen. Zit nu alleen in de WW, want volgens de verzekeringsarts kon ik met ´´mijn´´ klachten maar 10 weken in de ZW blijven. Pff in plaatst van dat ze me nou even zouden begeleiden om weer een beetje aan het werk te kunnen..... Nu zijn we alweer 2 maanden WW verder en het schiet nog niet helemaal op. Dat het allemaal stapje voor stapje zou gaan wist ik wel en dat het soms wel een terug kon komen ook, maar ik baal er van dat ik nu weer naar een hoop dingen met een kutgevoel ga. Maargoed, niks aan te doen. Streef er naar om na de zomervakantie gewoon weer lekker aan het werk te zijn. 3 daagjes.
Is een goed streven denk ik, gewoon kijken wat haalbaar is. Wat doe je voor werk? Dat het allemaal niet vanzelf gaat is niks nieuws, ik weet er alles van vanuit de praktijk.