Na 7 jaar heb ik weer last van paniekaanvallen slap voelen, misselijk duizelig en bang dat je flauw valt of dood gaat wat voel ik me dan ziek niet normaal!! heb ook een raar gevoel dan bij mijn ruggenmerg ik weet waar het van komt ben nu eenmaal een stress kip het hele jaar al last gehad van angsten dus kon er op wachten maar op dat moment voelt het allemaal zo echt dat ik daar neit meer aan denk maar het ebt ook weer weg dus iets ernstig is het niet zou je dan denken maar waarom komen ze dan weer terug? nog meer mensen last van misshien kunnen we elkaar hierdoor wat steunen dat we niet de enigste zijn
Hoi meid, ik weet hoe jij je voelt hoor. Ik heb ook jarenlang paniekaanvallen gehad. Ik dacht elke nacht dat ik dood ging. Ik durfde niet meer te slapen, en boodschappen deed ik ook niet meer. Op een gegeven moment ging ik naar de huisarts en werd ik doorverwezen naar een psycholoog. Ondertussen heb ik er bijna geen last meer van. Heel soms als ik naar bed ga, voel ik wel mijn hart keihard bonzen, maar probeer rustig te blijven en niet te denken. Dan val ik eindelijk na 2 uur in slaap, maar verder heb ik nergens meer last van. Ben er zoo blij om, dacht dat dit nooit over zou gaan. Ik wens je heel veel sterkte, en probeer niet negatief te denken, denk aan leuke dingen...
Ik heb er ook veel last van gehad, alleen in bepaalde situaties heb ik er nog last van. Heb er ook al heel lang antidepressiva voor, dit helpt wel. Is er bij jou ooit bloed geprikt, dat het niet iets lichamelijks is?. Door een hormoonbehandeling heb ik er tijdens mijn 2e zwangerschap vreselijk last van gehad, zodra de kleine er was voelde ik me weer goed. Dus het kan veel verschillende oorzaken hebben. Wat mij hielp was wandelen, vaak ook met mijn man 's avonds, of afleiding zoeken, bijv. een intensief computerspelletje. Ook werd ik wel iets rustiger van ontspanningsthee van zonnatura. Sterkte.
waar het door komt? Misschien extra vermoeidheid, drukte, stress? Ik heb begin van het jaar een ppd gehad - en ik schrijf gehad, maar ben nu net alles weer aan het oppakken. Maar ik merk duidelijk dat wanneer ik weer te weinig tijd voor mezef neem en te weinig nachtrust heb, de angsten etc weer wat toenemen. Dat dingen minder vanzelf gaan. Ik moet dan echt bewust denken aan de oefeningen, therapie etc, om mezelf 'goed' te houden. En dus een stapje terug doen...
ik weet waar het doorkomt stress heb het er hele jaar al last van maar nu lijkt het toppunt worden bereikt qua stress en weet dat ik daar gevoelig voor bent in juni heb ik nog bloed laten prikken op virussen zoals phijfer en alle vitaminenen bloedplaatjes etc heb op dit moment alleen een lichte bloedarmoede maar dat is zo goed als over. moet wel ongi worden weliht komt het daar door
Ik weet wel dat het soms door schildklier problemen ook kan komen. Ik slik thyrax , mijn schildklier werkte te traag, maar is nu in orde. Maar misschien is dat ook gecontroleerd?. Kan me indenken dat je er met ongesteld worden wat meer last van hebt, dat is ook niet mijn beste week van de maand. Ik hoop dat je je vlug wat beter voelt.
herkenbaar, alleen heb ik een sociale fobie.... was 10 jaar weg, na een jaar met veel stress over mijn middelste dochter en waarbij ik erg assertief moest zijn is mijn fobie weer terug.....ik denk erover om naar de huisarts te gaan....heb al veel therapie gehad, en eigenlijk geen zin in nu.... dus wil eens een keer wat met medicijnen proberen...... eens kijken wat de ha daar van zegt......
nog meer mensen die er last van hebben? vandaag ook weer 2x gehad laatste keer dacht ik dat ik gek werd een heel leeg hoofd en bang om er in te blijven steken vreemd genoeg heb ik niet last van zweten en hartkloppingen alleen enkelt duizeligheid misselijkheid en last van stoelgang
Ik had het 12 jaar geleden. Vreselijk vond ik het. Ik was doodsbang voor alles eigenlijk... Had last van koud zweet en buikloop. ik wist met mezelf geen blijf. Ik geloof dat je best hulp gaat zoeken ervoor. (als ik goed lees heb je dit niet op dit moment?) Ik deed dat toen niet en het heeft toch 10 maanden geduurd voor het beter ging... Hou je goed meis!
Heb er ook last van.. Ik krijg dan een naar gevoel waar ik niet van af kom.. Als of ik de trap op en af ren alles komt vliegensvlug voorbij heel vaag.. Ook heb ik de laatste tijd dat ik af en toe merk dat ik weg kijk als ik mensen passeer op het voetpad vaak zijn dat meiden van mij eigen leeftijd en heb ik het gevoel dat ze denken moet je haar zien.. Terwijl ik wel altijd in ben voor een praatje en me woordje altijd wel klaar heb..
ik wou het eerst op eigen houtje doen zaten hele goede periode's tussen maar nu leef ik al 3 dagen op paniekaanvallen zeg maar ook geen eetlust.. maar eind van de middag avond gaat wel goed heb nu iets rustgevends oxepam 10 mg tot 2 januari dan komt mijn huisarts weer terug en dan het vervolg ervan 10 maanden was dat met medicatie of zonder medicatie? heb het eerder gehad met medicatie 6 weken later voelde ik me weer mezelf inc met therapie idd dat nare gevoel is heel moeilijk te omschrijven
Ja hier ook veel last van gehad. Nu soms nog, maar met therapie gaat het al een stuk beter. Mijn psycholoog zegt ook steeds, het zal nooit helemaal verdwijnen maar je kan wel leren er goed mee om te gaan. En dat doe ik nu. Het gevoel is idd lastig te omschrijven. En mss voor iedereen ook anders. Bij mij voelt het als een golf die me overspoelt. Mijn huid gaat pijnlijk prikken, ik krijg moeilijk adem, mijn armen en benen worden zwaar, het gevoel hebben niet meer in contact te zijn met de wereld, en dan de angst om er in te blijven. Bah, zo naar. Oxazepam heb ik ook gehad. En dat kan zeker even voor wat verlichting zorgen. 3 dagen paniekaanvallen is echt slopend. Sterkte meis.
ja precies die angst om er in te blijven is zo eng op dat moment kun je ook moeiljik positief denken heel herkenbaar allemaal mijn klachten: misselijkheid duizeligheid onecht gevoel de naasleep ervan is ook niet fijn erg moe na de tijd en het gevoel flauw te vallen of gek te worden sta soms op het punt om een arts of ggz ofzo te bellen heel erg is dat oxo werkt zeker heel goed maar wrod je ook weer loom van gelukkig heb ik het niet in de avond dat scheelt zoveel overdag wel maar ik lok het zelf ook een beetje uit door bang te wezen dat er straks weer zo'n aanval komt
Ja angst voor de angst krijg je dan weer. Lastig he. En positief denken is dan heel moeilijk. Uberhaupt moeilijk om helder te denken vind ik. Oxa kan je inderdaad wat slaperig van voelen. Maar dat is vaak beter dan de paniek, maar geen lange termijn oplossing. Aan de andere kant; als het je nu maar even helpt door het ergste heen te komen. Het gaat echt beter worden straks!!
Al 7 jaar dat lijkt me echt vreselijk. Heb het nu een paar maanden maar jeetje wat is het vervelend. Kwam vandaag iets tegen het was een heel simpele tekst maar begreep dat het een eye opener was voor veel mensen. We maken ons druk om ons eigen angst. En juist dat maakt je bang en dat is vreselijk vervelend. Sterkte
nee na 7 jaar heb ik het weer idd anders zou ik gek worden vanmorgen opgestaan heerlijk gedroomd en voel me een stuk beter in mijn vel hopelijk blijft het zo door gaan doe wel aan alternatieve geneeswijze quantium touch daar moet je in geloven maar las op hun site dat de klachten dan erger kunnen worden wel heel appart dat ze nu ineens erger zijn he? maar dat betekend dat het lichaam zich gaan herstellen nou dat hoop ik dan maar ga liever niet aan de anti depresiva maar als het moet dan doen we dat gewoon
heb er nog steeds last van pff. soms gaat het uren goed en voel ik me kiplekker! en dan ineens voel ik me weer ziek en angstig het gekke is dat ik pas later merk dat het een paniekaanval is geweest altans dat den ik dan. nog meer met pa die zich dan ook zo ziekjes voelen?
Die 10 maanden was zonder medicatie. (ik durfde het aan niemand te zeggen, ik dacht dat ik gek werd ofzo ) Ik hoop dat de medicatie snel helpt! Ik weet hoe vreselijk het wel niet voelt voor jou.