Als ik er ben dan moet ik alles doen bij haar.. luier verschonen/op bed en uit bed halen/uit de stoel halen eigenlijk alles.. ook als papa om een kusje vraagt kost het soms wat moeite.. ik vind het zo sneu voor hem want hij is echt gek met haar. En andersom ook wel maar toch is het mama voor en mama naar.. en is alles huilen geblazen als papa het moet doen.. hebben jullie tips?
Hier precies hetzelfde, als hij wakker wordt roept hij meteen mama Als ik antwoord met Ja en kom maar, komt hij uit bed en kruipt hij lekker tussen ons in, speelt dan ook gewoon met papa enz enz. Als papa antwoordt met Ja en kom maar krijgen we stee vast een huilbui :x Ik neem eigenlijk aan dat het een periode is die ook wel weer overgaat. Groetjes Anita
Volgens mij heb ik nog niet anders mee gemaakt dan dat ik het moet doen.. als baby zijnde hebben ze nog geen keus maar zodra ze 1 is geworden en dus meer kan moet ik het doen... als ik moet werken dan mag hij het wel allemaal doen maar zodra ik er ben dan kan papa niks goed doen..
Niet altijd aan toegeven, dat is mijn advies. Hier is het ook een tijdje geweest, zelfs even naar mij toe, dus ik, weet hoe pijnlijk het kan zijn. Maar dat ze meer naar de mama trekken is niet raar, we zijn ( vaak) meer bij ze. Laatst moest ik 's avonds werken, manlief was thuis. Na een week moet hij alles doen, mocht ik niks.. Sta daarom achter je man, geef aan dat hij het "doet" en laat het geen keuze zijn. Ik kan me zo voorstellen dat als hij die kleine uit bed haalt en ze huilt om jou, dat hij haar de keuze kan geven, óf met papa mee óf niet uit bed worden gehaald. Kijken wat ze dan doet. ( geloof me, ze kiest eieren voor haar geld) Dus eigenlijk niet teveel meegaan met haar wensen, maar wel laten zien dat jullie beslissen en niet zij! Succes!
ja je hebt ook gelijk dat we waarschijnlijk teveel toegeven.. maar het is voor mijn man gewoon niet leuk om die strijd aan te gaan.. hij heeft dan ook zoiets van: laat dan ook maar maar idd we moeten het eigenlijk toch maar wat meer doorzetten.. en ik weet wel dat het vaak voorkomt dat ze naar de moeder toe trekken en dat geeft ook niet maar ik vind dit gewoon te extreem... als papa uit z'n werk komt en ik zeg dat hij er aan komt dan is ze blij en doet de deur open en op het moment dat hij een kus wil dan weigert ze dat... ik zeg nu vaak dat hij haar eerst even moet laten en ze vanzelf wel komt en soms doet ze dat ook maar som ook niet..
Dit herken ik heel erg alleen is het bij ons andersom Mijn zoon is een ontzettend 'papa kindje' hij wil alleen maar papa... 's morgens met uit bed halen is hij teleurgesteld als ik er ben. Ik moet dan ook zeggen we gaan naar papa en dan wil hij pas uit bed. Maar meestal gaat papa hem pakken.... Als papa niet thuis is neemt hij wel genoegen met mij zeg maar, maar hij loopt wel de hele dag 'papa' te roepen. Als papa dan thuis komt, gaat hij mij slaan?? Echt raar. Maar schijnbaar doet hij dat ook als papa hem ophaalt op het kdv, zodra hij papa dan ziet gaat hij een ander kindje slaan? Het doet mij heel veel pijn om te zien dat mijn zoon zijn papa veel liever vind dan mij. Tenminste zo komt het op mij over. Ik probeer me er maar bij neer te leggen en geef hem zoveel mogelijk liefde. Maar moet eerlijk zeggen dat ik er af en toe wel een traan om laat hoor...
Missflower, ik begrijp precies hoe moeilijk het is om even door te zetten. Ik heb ook gelijk zoiets van, laat ook maar. Net zoals jou man waarschijnlijk heeft
Hey Laura !! Wat vervelend dat ze dat zo erg heeft.... Eliza net zo hoor! Als Papa thuis komt is ze door het dolle heen! srpingt en danst ze watn haarrrr Papa komt thuis..Ze doet de deur open en is helemaal happy, maar zodra hij haar een kus wil geven of even op wil tillen is het meteen miepen en kattig doen...Hier is ook alles "mama doen" Voor papa natuurlijk heeel vervelend en ik zou ook wel graag willen weten wat ik er aan moet doen. Want ookal wetn we dat het over gaat en dat het "normaal"is...voor Papa is het natuurlijk niet fijn. Hij weet ook heus wel dat het misschien een fase is, maar het zal ook leuk zijn als ze een keer zegt "Papa doen".... Wij doen wel vaak dat Robin op zaterdag ochtend even een boodschapje gaat halen of de auto wassen, hond uitlaten...noem maar op en dan gaat Eliza mee...Dat vind ze dan juist wel prachtig en dan heeft Robin toch even zijn Papa moment. Dan komen ze terug met lekkere broodjes ofzo en dan hebben ze "samen" hele verhalen..ik ga er dan helemaal in mee en dan is Papa toch ineens wel even heel leuk en lief. misschien is dat dan een ideetje? dat je ze wat meer samen laat ondernemen met zn 2tjes...? XX Pricilla
@mama van youri: het lijkt me erg vervelend voor je.. het doet mij ook pijn als ik het teleurgestelde koppie zie van mijn man als hij weer eens iets niet mag doen.. hij is zo gek met haar en praat zo vol trots over haar en dan baalt ie er van dat ze zo weinig met hem wil... maar even naar jou toe: ik merk aan danisha dat ze wel heel gek met haar vader is en jou zoontje zal ook ongetwijfeld gek met jou zijn! @priscilla: heeeej jij ook hier maar wat jij zegt herken ik dus precies hier zo.. maar ze doen vaak al samen op de zaterdagochtend de boodschappen en hij neemt haar regelmatig (denk aan 2 per week) na het eten mee naar zijn moeder want ze vind het leuk om naar oma te gaan of hij gaat met haar op de fiets naar z;n zusje die een tweeling heeft... ik heb wel gezegd dat ie eigenlijk elke dag even een uurtje met haar moet spelen.. even één op één en dan ook echt spelen zoals toren bouwen of voetballen ofzo en dat gaat ie dan ook proberen
Helemaal mee eens, hier hebben we eentje die aan ons allebei hangt. Het is hem gelijk wie ververst, hem in bed stopt.. maar bij verdriet of pijn komt ie wel naar mij. Ik stond er in principe versteld van dat ie niet meer naar mij komt of omgekeerd. Maar de kinderarts zei dat dit helemaal aan de mama ligt... Als mama alles doet voor het kindje en niets uit handen geeft op jonge leeftijd dan zal het kindje ook niet aanvaarden van de andere partner. Het moet de bevestiging krijgen dat beide partners voor hem/haar zorgen. gr.
hier momenteel het zelfde mama doen als ik thuis ben dan telt er niemand meer. ws een fase. zal wel overgaan.
Hier is het ook zo, maar ik heb pas geleden eens iets uitgeprobeerd. Anouk riep MAMA en toen zei ik nee, daarna riep ze eigenlijk meteen PAPA! Anouk is momenteel ook heel erg in de fase MAMA VASTHOUDEN! Dit kan echt 1,5 uur duren, maar het CB heeft gezegd dat dit over gaat...kan niet wachten! Liefs, Duveldraakje
Hoi Zoë heeft 2 mama's: mama en mama-san. Ze hangt wel iets meer aan mij, omdat ik veel meer thuis ben en San fulltime werkt. Toch is ze ook dol op haar, want ze roept altijd om haar. Wij hebben van kleins af aan altijd omstebeurt gedaan. De ene dag breng ik haar naar bed, poets ik haar tanden, lees ik haar voor het slapen gaan voor etc etc. en de andere dag San. Ze miept soms wel dat mama mee moet, maar dat "negeren" we en geven dan niet toe. Het werkt eigenlijk prima...... En bij pijn wil persé niet diegene die haar komt troosten, dan duwt ze gewoon weg en wil de andere mama, hihi!! Maar het lijkt me pijnlijk als je afgewezen wordt, niet leuk nee......... twinny