Moeite met drukte..

Herkenbaar. Variërend van vijf minuten tot drie kwartier heeft ie wel nodig om te 'acclimatiseren'. Ik zorg er in die tijd voor dat ik er zo veel mogelijk voor hem ben om hem uit te leggen wat er om hem heen gebeurt, wie die mensen allemaal zijn en om hem steun te bieden. Ik weet niet of ik het goed doe, maar lees daarom graag met je mee...

 

Hier ook een meisje wat snel overprikkelt is. Ze gaat niet jengelen en huilen maar zoekt vooral ons erg op mengt zich niet zomaar in de massa zeg maar. Wij kijken gewoon naar wat zij wilt en wat haar behoeftes zijn. Wil ze bij me zitten prima dan mag dat. En we proberen haar ook over te stimuleren met andere kindjes te spelen maar wilt ze dat echt niet dan niet. Zij verwerkt ook veel in haar slaap. En als ze jengelig wordt dan is dat vaak pas als we thuis zijn. Dan zorgen wij dat we er voor haar zijn om haar troost te bieden. Overigens vermijden wij niks we stellen haar zoveel mogelijk bloot aan het normale leven zeg maar dus lekker naar verjaardagen gaan, op een druk terras ijsje eten etc etc en dat gaat hier goed ze wordt soms al wat losser. Maar het is en blijft geen allemansvriend. En eerlijk gezegd hoeft dat voor mij ook niet haha

 

Onze zoon is ook al vanaf zijn geboorte erg gevoelig voor prikkels. Hij kan de ene keer heel goed in drukte en gezelligheid en de andere keer weer niet.
Meestal merken we wel dat als wij veel visite hebben en zij weg zijn hij weer zichzelf wordt en lekker gaat spelen enzo. Of als we naar huis gaan dat hij dan zichzelf weer word.
Wij proberen hem dan gewoon niet te lang in de drukte te houden, hij kan er blijkbaar niet tegen en waarom zouden wij hem dan kwellen?
Met verjaardagen kiezen wij er dan ook vaak voor om niet te gaan als het erg druk is en vragen wij of we een dag eerder of later mogen komen of 1 van ons gaat alleen. Met een kinderverjaardag gaan we wel op de dag zelf, maar gewoon niet te lang.
Ik zou zelf ook niet over stimuleren om met andere kindjes te gaan spelen, maar hem lekker bij je houden en zorgen dat hij zich 'veilig' voelt.

 

Natuurlijk moet/kan je er rekening mee houden maar ik zou proberen je kind ook (in stapjes) te laten wennen. We leven in een maatschappij met allemaal prikkels. Je kunt je kind niet volledig daartegen beschermen.

Kijk eens in de bieb. Er zijn veel boeken over 'het hoog sensitieve kind'. Ik denk dat je daar veel informatie en tips uit kunt halen. Succes!

 

Ik vind dat een beetje makkelijk gezegd..Als kinderen ouder worden kunnen ze er ook gewoon aan wennen, ik heb zelf nu nog steeds wel eens last van te veel prikkels en dan neem ik ook een stapje terug.
Als mensen mij dan bijv. dwingen om in een drukke ruimte te gaan zitten word ik ook chagerijnig.

 

dit is typische en reactie van iemand die geen flauw idee heeft hoe het werkt. natuurlijk klopt het platgezegd ook wel dat ze uiteindelijk die maatschappij in moeten, maar het is minder vanzelfsprekend en het al een lange weg worden.en hoe meer je gaat forceren hoe erger eht zal worden. je walst dan over de gevoelens van het kindje heen en gaat voorbij aan de behoeftes. dat kan een kind helemaal van slag maken.

ik heb een dochter van bijna 17 ts, met het syndroom van asperger en die loopt ook heel erg tegen dit soort dingen aan. vooral toen ze klein was. ( heb een topic staan bij schoolkinderen over haar)

voorlopig doe je er goed aan om heel matig te zijn met dit soort uitstapjes. en 1 of 2 dagen erna niks te plannen, zodat hij weer op verhaal kan komen. er ook rekening mee houden dat hij de nacht aan sluitend op zulke dingen heel erg huilerig en angstig en onrustig kan zijn.
van te voren goed uitleggen waar jullie heen gaan, en hoelang je blijft en wie er komen. ( is hij nu nog wat klein voor denk ik) vooral het hoelang ze "moeten" blijven want dat is het voor hun gewoon. is erg belangrijk. mijn dochter vind het erg belangrijk dat niet iedereen tegen haar aan gaat zitten zeuren, ze zit het liefst gewoon op zichzelf zonder dat mensen allemaal dingen van haar verwachten.en van een klein kind wordt onbewust veel verwacht. ze moeten leuk, grappig ,spontaan, lief zijn en vrij spelen en tegen iedereen aankakelen. sommige kunnen dat andere niet. laat hem daarbij in zijn waarde. ( jij zult dat wel doen, maar andere mensen ook?)

mocht het allemaal een probleem blijven zijn er therapieén voor waarin hijzelf en jullie handvaten krijgen over hoe en wat.

 

Ben het met Blup eens, alleen vind ik het wel zwaar om meteen over therapie te beginnen...Niet elk kind heeft een aandoening, heel vervelend dat jouw kind(eren) zoiets hebben, maar dat betekend niet meteen dat elk kind dat heeft (ik zeg ook niet dat jij dat zegt, maar zo komt het soms over)

Ik heb zelf, zoals ik al zei ook soms last van te veel prikkels, maar heb geen aandoening/ziekte en mijn zoontje ook niet (voor zover ik weet dan).
Als je je kind gewoon al behoud van te veel prikkels en idd gewoon uitlegt hoe of wat kom je al een heel eind denk ik. Gewoon inspelen op de behoefte van je kind.

 

Mja wij gaan dus wel gewoon ondanks dat dochterlief het niet altijd kan waarderen. Gelukkig heeft ze 2 ouders die zelf ook niet zo'n behoefte aan drukte hebben dus dat scheelt.
Toch probeer ik haar dan wel van schoot te krijgen zodat ze even gaat spelen. Desnoods op de gang als ze dat prettiger vind.
Continu bij mij op schoot hangen is niet alleen voor haar niet leuk maar ook voor mij erg ompractisch.

Wat ik wel doe is tegen mensen die te opdringerig zijn vertellen dat ze haar beter kunnen laten gaan eventjes en dat ze dan vast weer bijtrekt.
Alleen mijn moeder moet altijd met dr gezicht heel dichtbij praten en in dr wang knijpen enzo.. Maar daar blijft ze dan ook echt kauwgommen, zeker als er veel mensen zijn.
En als het echt niet wil blijven we gewoon niet zo heel lang.

 

buffie@ je hebt therapie en therapie. ik doelde meer op een cursus hoe je ermee om moet gaan.( je hebt allerlei trainingen daarvoor) voor het kindje eventueel ook en vooral voor kinderen kan dat een boel schelen als ze merken dat ze niet alleen zo zijn. ik heb het bij lange na niet over een diagnose dat is niet aan mij en daar is het nog veel te vroeg voor. dus ik bedoelde zeker niet "therapie"als in psygo therapie uiteraard.

 

Wat ik al aangaf proberen wij haar zoveel mogelijk te laten wennen aan de drukke maatschappij maar wel met haar behoeftes in ons achterhoofd. Zo gaat zij op woensdag naar opa en oma en op donderdag naar KDV dat gaat goed maar ik merk op vrijdag dat ze blij is thuis te zijn. Dus hier is besloten haar voorlopig niet naar een psz te brengen dat wordt voor haar gewoon teveel van het goede. Dus zo proberen we haar niet alleen tussen de 4 muren thuis te houden maar het ook niet te overdrijven. Ik ga met haar naar muziek op schoot vindt ze ook hartstikke leuk maar ook daar geldt weer dat zij het op haar manier beleeft. Toen ze jarig was, was het redelijk druk toen het bezoek weg was kwam zij los en begon te spelen. We hebben haar om 21.00 pas naar bed gebracht zodat ze rustig de tijd had om te acclimatiseren. Dus zo kun je toch proberen je kindje iets te sturen en niet van alles af te schermen zonder het te overdrijven en de behoeftes van je kind uit het oog te verliezen. Ik heb zelf op internet veel gelezen over hoog sensitieve kinderen en voor mij vielen een aantal puzzelstukken direct op hun plek.

 

@chantal: volgens ons kdv is 1 dag ook te weinig om er goed aan te wennen. Zij geven de voorkeur aan 2 of 3 dagen.. (niet te veel, neit te weinig)

Overigens.. onze dochter klaagt stelselmatig bij lawaai dat het "pijn doet aan haar oren".
Ook als het lawaai dus ver weg is.. (bijv. spelende jongens op een basketbalveld aan de overkant van de straat)
Dus laatst maar eens gevraagd of ze dat nooti heeft op het kdv.
Alwaar het antwoord was dat ze op kdv ook vaak "pijn aan haar oren" heeft als er te druk gespeeld word.

desondanks gaat ze heel graag.
Hier ook wel wat raakvlakken met het hoogsensitieve.. maar toch veel minder problemen dan hoop mensen heb ik het idee.
Of wij zien gewoon minder dingen als een echt probleem.. dat kan natuurlijk ook

En wat betreft psz.. als ze al naar kdv gaat is dat niet echt hoogstnoodzakelijk lijkt me. Het gaat tenslotte om het sociale aspect en het samen spelen. Dat leren ze op kdv ook prima lijkt me.

 

Oh en wat hier op drukke dagen altijd zeer goed werkt is een extra lang verhaal voor bedtijd.
Lekker op schoot.. gewoon even tot rust komen.
Dan slaapt ze ook meteen weer normaal.

 

Fijn om te lezen dat er meer mensen zijn met dit 'probleem'... ons meisje is ook erg gevoelig voor drukke (en vooral onbekende) omgevingen en heeft dan echt een behoorlijke periode nodig om te acclimatiseren.

Wij vermijden niets, maar doen het wel op 'haar' manier, dus nergens anders te slapen leggen (wordt toch nix), niet gaan op een moment dat ze al moe is en op tijd weer naar huis. Het wordt je niet altijd in dank afgenomen, vooral niet door de mensen die van die 'makkelijke' kinderen hebben die overal spelen / eten/ slapen en langer kunnen opblijven.. maar wij weten dat dit het beste is voor haar.

Ik denk dat het bij ons meisje voor het grootste gedeelte in t karaktertje zit (papa is precies zo) en maak me dus niet al te veel zorgen. Als uber-spontane doos en allemansvriend vind ik het persoonlijk nog wel eens moeilijk om mee om te gaan...

 

Ben ik met je eens maar ik weet dat ik mijn dochter echt geen plezier doe met bv 2 dagen kdv dus dan blijft het toch maar bij 1 dag. En afnemen van halve dagen is bij ons niet mogelijk dus helaas.

Hier ook veel raakvlakken (heb eens een vragenlijst via internet ingevuld) met hoogsensitieve maar wij zien de dingen ook niet als probleem. Wij gaan niks krampachtig vermijden maar letten zoals ik eerder schreef wel altijd op de signalen die onze dochter afgeeft en de behoeftes die ze heeft. Overigens is het wel iets wat niet afgedaan moet worden als onzin. Mijn dochtertje heeft het van mijn man. En die daar op latere leeftijd wel in vastgelopen omdat men er vroeger nooit van gehoord had en er dus ook niks mee gedaan heeft. Mijn dochtertje klaagt niet van oorpijn maar hoort wel elk klein geluidje en vraagt dan wat dat is. Of ze stopt haar vingers in haar oren. Verder is het echt een leuk, makkelijk, op haar manier vriendelijk kind (op afstand haha) dus laat maar lekker gaan zo.

Met voorlezen ben ik sinds kort ook begonnen volgens mij vindt ze dat wel leuk. Alleen blijft ze niet echt op schoot zitten onze kleine wiebelkont

 

@chantal: tja jouw wiebelkontje is nog wat jonger dan het mijne
Die wordt september alweer 4 en heeft dat geduld inmiddels wel.