Ik maak me zorgen over mijn zoon van 5 jaar... Hij heeft moeite met kinderen van zijn eigen leeftijd. Hij vindt ze meestal niet leuk en laat dit ook merken. Hij is hard, onbeschoft en naar tegen ze af en toe. Soms knijpen, slaan, schoppen en negeren. Kinderen die ouder zijn ( vanaf groep 4) of kinderen van 4 jaar ( groep 1) daar kan hij wel mee omgaan. Ouderen speelt hij echt mee en de jongere kinderen vind hij aardig en lief. Ik heb dit bij onze dochter nooit gezien...en ik vind zijn gedrag tegen de kinderen uit zijn klas echt wel heel vervelend. De juf heeft me er ook op gewezen...maar toen had ik het zelf ook al gezien. Hij slaat hier thuis trouwens nooit. Kan ook echt heel erg goed met zijn zus...nooit ruzie. Is hier fatsoenlijk en luistert ook echt goed. Ik heb geen kind aan hem. Ook ergens anders is alles goed...tegen zijn neefjes en nichtjes normaal en als hier een kindje speelt ook geen probleem.... dit gedrag is dus echt alleen op school. Is dit een fase? Herkent iemand dit gedrag?
Is hij erg intelligent? Omdat je schrijft dat hij echt met oudere kinderen speelt, misschien ligt hij een eind voor op zijn leeftijdgenootjes en uit hij dat wat minder handig...
Ja hij loopt wel voor inderdaad..geen idee of het daar mee te maken kan hebben. Ik zal eens vragen op school...
Heel erg herkenbaar! Alleen vindt hij alle groep 1 kinderen baby's en wil daar ook niet mee omgaan. Heeft 2 a 3 vriendjes in de klas en met de rest gaat hij niet om. Speelt hier wel met een paar oppaskindjes, die vindt hij lief en is hij ook lief voor. En verder inderdaad kinderen van zijn zus haar leeftijd.
Vaak zie je dat kinderen heel erg gewend zijn aan het spelen in de rol van begeleider-volger. Kinderen van verschillende leeftijden kruipen automatisch in deze rol. Je schrijft zelf dat hij jongere kinderen lief vindt, die zijn meestal ook volgzamer in het spel naar hem toe. Daarentegen gedragen de oudere kinderen zich meestal ook op dezelfde manier naar hem toe: begeleidend en toegeeflijk. Met leeftijdsgenoten gaat dit echter niet op. Die staan op hetzelfde niveau in het spel en eisen hun plek/hun zin op. Misschien kan jouw zoon hier slecht mee omgaan?
o fijn te lezen dat er ook herkenning is... Onze zoon gaat wel met mijn man naar voetbal...en daar heeft hij een jongen ontmoet ( ook een zoon van iemand) van 7 jaar...en het zijn nu dikke vrienden geworden...de mannen appen nu om te weten of de kinderen ook mee gaan... Onze zoon heeft een ontwikkelingsvoorsprong....eigenlijk altijd al gehad... maar op de peuterschool ontdekt en benoemd door de juf. Ik ga toch maar weer even in gesprek op school denk ik.
Ik was juist heel erg verbaasd dat de juf het mee vond vallen. Maar toen we het erover hadden vertelde ze wel dat zoon een ander kind een klap had gegeven, maar omdat ze het geen actie vond van zoon had ze er niets van gezegd. Slaan was gelukkig eenmalig, maar zegt wel harde dingen tegen ze, zegt ook rustig tegen een kind dat hij zijn/ haar jas/ tas/ fiets lelijk vindt. Dochter heeft dat nooit gezegd als peuter had ze al door dat je dan een ander verdrietig kan maken. Met de oudere kinderen van zus haar klas speelt hij heel leuk, verder is hij de jongste van groep 2 en met de oudste kinderen jan-feb speelt hij dus wel leuk....
Ja onze zoon is ook de jongste in groep 2...van juli Hij wil heel graag dingen leren...maar wel op zijn eigen manier en ook de dingen die hem interesseren. Hij staat wel open voor andere dingen maar is er dan niet helemaal bij en droomt dan vaak weg...
Herkenbaar hoor, mijn zoon heeft ook weinig aansluiting met klasgenoten. Hij trekt meer naar oudere of soms ook jongere kinderen en volwassenen.
De juf liet mijn zoontje vorig jaar op een gegeven moment maar buiten spelen en overblijven met groep 3, 4 en 5, want hij was wel klaar met die kleuters en de spelletjes die ze deden. Misschien werkt dat ook wel bij jouw zoontje. Als hij nogal voor ligt, kan het zijn dat hij ook andere interesses heeft of spelletjes wil doen waarvan zijn leeftijdsgenootjes de regels niet begrijpen of weinig uitdagend zijn.