Hier hebben we niet alles afgesproken. Ik ben tbm dus ik doe sowieso de tijden dat hij weg is en de nachten voor de dagen waarop hij werkt. Als ik het huishouden doe neemt hij het over. En als ik erg moe ben. De oudste ging bij mij bijna direct vanzelf. Maar dat is echt een mini-me. Hem koste het wat langer waardoor ik alsnog bezig was op de tijden dat hij het even over zou nemen. Maar met de tijd is hij de signalen gaan kennen. En toen de kleine kon zeggen wat hij wilde ging het helemaal een stuk makkelijker. De tweede is een mini-pa. En ik merk dat hij sneller dan mij doorheeft wat die kleine wil. Maar ik blijf wel degene die zich verdiept heeft in de materie. En weet van clusteren, regeldagen etc. Waardoor ik de algemene dingen wat beter weet. Ik denk dat zonder uitvinden de intuïtie van degene waar de kleine het meeste op lijkt het beste is.
ik denk dat het een wisselwerking is. Omdat het bij jou makkelijker gaat doe je automatisch ook het meeste. Maar hij moet ook gewoon initiatief nemen om wat meer op zich te nemen. Ik las hier ook ergens: mijn man heeft een drukke baan en moet dan thuis even bijkomen. Dat hebben wij nooit zo gedaan en nu nog niet. Ik heb het tussen 7.30 en 17.30 wanneer ik alleen met hen ben ook heel erg druk en ik verwacht dus echt dat hij het overneemt als hij thuiskomt. Dat betekend natuurlijk niet letterlijk dat ik alles uit mijn handen laat vallen en zoek het maar uit, maar dat hij even op zn gemakkie gaat zitten terwijl ik doorbuffel dat gaat echt niet gebeuren. Mijn man vindt het ook wel makkelijk dat ik dingen voorknauw en doe vanwege mijn achtergrond in de kinderopvang, maar ik vind dat nogal gemakkelijk.
Maar hij vraagt aan jou hoe jij het doet, dat betekent toch dat hij het wil leren? Misschien kunnen jullie wat vaker wat van de zorg samen doen, zodat hij ziet hoe jij het doet? Ik vind het niet zo gek dat hij het vraagt... Zoals anderen zeiden, hij is vast nog wat onzeker, jullie kindje is ook nog erg jong. En ja, hij zal er op den duur ook wel wat meer handigheid in krijgen. Ohja, en probeer te voorkomen dat jullie samen frustie worden, want dat werkt alleen maar averechts, jullie kind voelt dat haarfijn aan. Ik spreek uit ervaring
Ik vind het een heel goed idee dat je dit nu al wilt oefenen! Wij hebben het niet gedaan en ik had dus een man die de babies niet kon troosten en ik draaide de eerste 2, 3 jaar overal in mn eentje voor op.
Mijn man deed meestal de nachtvoedingen omdat hij beter tegen minder slaap kan. Overdag doe ik meer omdat ik minder werk. In het weekend net hoe het uitkomt. Hij doet het vaak op z'n eigen manier en dat vind ik soms lastig Maat ik mag niet klagen met wat hij doet!
Dit dus.. Wel geprobeerd hoor, maar het werkte hier gewoon niet. Zeker na de geboorte van de eerste vond ik dat wel moeilijk. Ik had een hele andere verwachting van hem als vader. Begrijp me niet verkeerd; het is een fantastische man met heel veel sterke kanten, alleen minder sterk op het vlak van baby's/hele jonge kinderen. Ik heb het geaccepteerd, ook al zijn er weleens zware periodes, waarin ik me er alleen voor voel staan. Dus proberen/stimuleren/oefenen is zeker een goed idee! Maar je kunt het niet afdwingen, soms moet je je verwachtingen bijstellen (maar daar zou ik nu nog zeker niet vanuit gaan hoor ).
Wij doen alles samen. Ik doe wel meer omdat ik vaker thuis ben, maar zodra mn man thuis komt is hij er voor de kinderen, van jongs af aan. Bij de oudste heb ik een ks gehad, dus moest hij de eerste weken wel snachts uit bed, en dus ook luiers verschonen en flesjes maken. Wij zijn samen ouders, dus zorgen ook samen voor onze kinderen. Ik vind het ook belangrijk dat mn man ook alles kan/doet, je weet maar nooit of ik een keer in het ziekenhuis beland. En ik kan met een gerust hart een keer een weekendje weg en de kinderen gewoon lekker thuis bij papa kunnen blijven ipv dat er opas en omas ingeschakeld moeten worden.
Rustig over praten, schat ik heb er ook geen gebruiksaanwijzing bij gekregen , veel is gewoon ontdekken en doen .en dat is soms en dat met name s nachts kut. Punt zo simpel is het . Dus of je kan vragen hoe ik bepaalde dingen doe ( of ik schrijf het op ) of je ontdek zelf wat voor jullie 2 werkt?
De papa's zijn vaak een beetje gefrustreerd omdat het bij de mama wel meestal goed gaat, en bij hun soms minder.. Denk dat hij je daarom 'uitkaffert'.. Niks van aantrekken, ze zijn dan gewoon wat gekwetst in hun trotsheid! Hier helpt mijn man heel goed mee. De 1ste maanden gaf ik bv, dus daarmee kon hij niet helpen. Maar 's nachts deed hij dan de luier, en ik voedde haar. Toen ik met fv begon, ging hij 's nachts het flesje maken en ik gaf het. Of omgekeerd. Overdag doet hij ook eens een luier, hij geeft haar eten. De periode dat ze 's nachts slecht sliep, wisselden we elkaar ook af om te troosten. Het flesje 's avonds geef ik meestal, ik kan daar echt van genieten. Ik werk enkele keren per maand de late dienst en 2 weekends per maand, dus dan staat mijn man er alleen voor.. En dat gaat heel goed!
Ja ik kan zeker wat met de adviezen. Zat bij mezelf ook even te denken, die is inderdaad ons 2e kindje, maar 1e kindje samen. We hebben allebei al een kind uit onze eerdere relatie. Maar die zijn beide al ruim 6 jaar. We hebben er over gepraat. Hij zei dat hij het weer erg wennen vond, weer zo'n kleintje. Maar wat me ergens een beetje zorgen baarde, is hetgeen dat hij met zijn eerste hetzelfde deed. Zijn ex was erg ziek door hellp, waardoor hij in het begin alles deed bij z'n zoon. Toen moeder weer beter te pas was en zelf weer de dingen kon doen, heeft ie alles laten varen, met zijn gedachte : nu heeft zij de tijd met zoon die ze gemist heeft. Hij wilde haar dat niet onthouden. Maar uit eindelijk heeft ie daarna weinig gedaan! Ook 1 van de redenen dat ze uiteindelijk uit elkaar zijn gegaan. Dus ik was bang dat ie weer in herhaling zou vallen. Maar goed, we hebben er over gepraat, hij gaat z'n best doen! 😊
wij proberen het redelijk te verdelen al lukt dat niet altijd even goed. ik doe het meeste in huis en met de kinderen omdat ik thuis werk n mijn man fulltime buitenshuis. de flessen doen/deden we zoveel mogelijk om en om en het badderen ed ook. ik vond het bij de eerste heel moeilijk om los te laten en het mn man op zijn manier te laten doen. toen ik weer ging werken moest ik wel want ik moest toen iedere zaterdag werken. daardoor heeft hij wel een hele goede band op kunnen bouwen met de oudste 2. met de jongste doet hij ook alles wat er gebeuren moet, maar ik merk dat doordat hij geen hele dag met hem heeft de band toch anders is. wat je wel moet doen is praten hierover. geen verwijten maken, maar wel je gevoel benoemen.