Papegaai?

Ik zeg zelf niet doen,

Papagaaien zijn best stress vogels, dus om het minste geringste kunnen ze veren gaan trekken. ( Deed die van mijn oma tenminste)
Ze hebben ook veel aandacht nodig zeker als ze met de hand worden opgevoed. Dus als je kleintje er is dan kun je de papegaai naar mijn inziens niet heel erg veel aandacht geven omdat jullie nog moeten wennen aan het papa en mama zijn.

Ik kan het ook helemaal fout hebben, maar als ik zo nadenk over hoe dat toen ging bij mijn oma en mijn oom en bij die van ons zelf denk ik echt dat je er niet verstandig aan doet.

Groetjes Chantal

 

Hoi,
Wij hebben een paspagaai gehad, een grijze roodstaart van 12 weken oud, die we met de hand moesten voeren met een speciaal soort lepeltje. Alles leuk en aardig totdat oze lieve mickey groter weg en zich ging hechten aan 1 persoon (wat veel papagaaien doen) en dat was dus mijn vriend. Hij kon alles met hem doen, was super lief voor mijn vriend, totdat ik of mijn zoon (toen 2,5 jaar) in de buurt kwamen, dan veranderde hij in de duivel in een vogelpak. Wat een kreng Hij heeft een paar keer geprobeerd mijn zoon te bijten en mij, en was alleen maar aan het schreeuwen als mijn vriend er niet was dus na een half jaar was het toedeloe mickey. Je zal ook vast wel lieve hebben maar wij hadden een rotte appel. Sorry

 

Mijn vader en moeder hadden vroeger een groene amazone papagaai. Hartstikke lief dier en lulde de oren van je kop Tot mijn zus geboren werd..Die was nogal luidruchtig zegmaar en de papagaai ging daar dan weer overheen schreeuwen. Dat ging van kwaad tot erger, tot er met die herrie gewoon niet meer te leven viel. Toen hebben ze de moeilijke beslissing moeten maken om hem weg te doen. Hij is naar een vriend van hun gegaan, maar ze hebben er altijd moeite mee gehad dat ze die keuze moesten maken, maar de situatie was echt onhoudbaar. En echt niet leuk voor zowel papagaai als de rest van de bewoners..

Een papagaai heeft inderdaad erg veel aandacht nodig, het zijn erg sociale dieren. In het wild leven ze ook in zwermen en hebben ze vaak een partner voor het leven. Als je een papagaai in zijn eentje in een kooi houd, dan moet jij die vervangende partner zijn en daar gaat erg veel tijd in zitten. Persoonlijk zou ik het dus niet doen in jullie situatie. Je doet er zo'n diertje echt geen plezier mee. Misschien over een paar jaartjes, als je weer meer tijd hebt...

 

Mijm oom had een grijze roodstaart. Hij kon er ALLES mee doen toen hij nog op zichzelf woonde. Hij kon hem gewoon ondersteboven in zn handen houden maakte niet uit wat hij deed de papegaai vond alles ok...zolang mn oom t was die t deed. De kooi was meestal open en Jacob (de papegaai) kon dus als hij zin had lekker rond vliegen en zich overal mee bemoeien wat hij dus ook geregeld deed...zonder iemand een haar te krenken. Hij babbelde altijd en je kon vanalles aan hem vragen en voor mijn idee snapte hij t ook redelijk.

Maarja mijn oom kreeg op den duur een vriendin...trouwde en ging dus samen wonen. De papegaai (waarschijnlijk n vrouwtje omdat hij zich zo hechte aan mn oom) zag echter zichzelf als partner en heeft de vrouw van mijn oom NOOIT geaccepteerd. Hij veranderde in een papegaai waar je niks mee kon. De deur zat voort met hangslot opslot anders brak hij zelf uit. De voerbakken zaten met hangslot dicht anders gooide hij ze er uit. De kooi zelf zat aan de onderbak vast met hangslot anders brak hij op die manier uit.
Hij viel mn tante aan als hij er uit kwam. Hij viel zelfs af en toe mn oom aan.
Het was een erg ongelukkige en valse papegaai geworden

Wij hebben ook even een geel voorhoofd amezone papegaai gehad. Hij was gek op mij en mn moeder. Van mn vader moest hij niks hebben. Waarschijnlijk was dit dus een mannetje. Ik herinner me nog goed hoe leuk het was als hij op mn kop kwam zitten (au karel! Nagel! )
En je kon hem vanalles vertellen en dan kwam hij lief naar t gaas met zn koppie scheef en luisterde. Koppie krauw en pootje geven deed hij ook. Alleen kletsen lukte hem niet zo heel goed. Veel verder als "Karel" en "lekker" is hij niet gekomen.
Helaas moest mn moeder op den duur gaan werken omdat mn vader in de wao terecht kwam. Dus zat onze karel hele dagen met mn vader opgescheept (ik vond t ook geen leuke regeling...) en die 2 lagen elkaar minder en minder. Karel schreeuwde de hele boel bij elkaar als hij met mn vader zat.
Wat resulteerde in hele dagen onder een tafelkleed door brengen (mijn vader is niet zo'n dierenvriend als hij zelf last heeft van het desbetreffende dier)
Dus Karel moest weer weg

En dan nog een grijzeroodstaart bij kennissen die omdat de kinderen groter werden en minder interesse hadden in hem en moeders ging werken dus ook minder tijd had voor hem, zichzelf totaal kaal geplukt had en bibberent in zn kooitje zat
Er is bijna niks triester als een papegaai die eenzaam is.

Met deze 3 verhaaltjes wil ik laten zien dat een papegaai aanschaffen niet zomaar iets is. Je moet er flink veel tijd in willen stoppen...en niet alleen in t begin om hem dingen te leren. maar ook als hij de dingen al kent. De papegaai heeft deze aandacht nodig. Het is bijna van levens belang voor het diertje. Je moet bereid zijn een partner voor hem te zijn...of je man als het een vrouwtje is. En je moet bedenken dat papegaaien redelijk oud kunnen worden (sommige soorten ERG oud: 70+ ) En al die tijd hebben zij dus die aandacht van partner en rest van het gezin nodig.
Het kunne hele leuke lieve dieren zijn. Maar dat ligt niet helemaal aan de papegaai of ze dat zijn.

Ik persoonlijk vind ze geweldig. Maar ik wil er geen, gewoon omdat het niet eerlijk zou zijn voor de papegaai.
En ik blijk ondertussen allergisch voor t poeder wat vogels tussen hun veren hebben...dus n andere tamme vogel zit er ook niet echt meer in.

 

dat is vaak de reden dat mensen hun vogels weg moeten doen, heel veel mensen en vooral kinderen zijn allergisch voor vogelstof.

als je bereid bent om toch voor een papagaai te gaan, kun je beter voor een parkietje kiezen die worden meestal niet zo oud, en mocht het straks niet gaan i.v.m. allergische reacties, dan kun je een parkietje makkelijker afstaan als een papagaai.
vooral als een papagaai aan iemand gehecht raakt, en je moet het onder omstandigheden weg doen, dan heb je kans dat de papagaai het ook niet bij iemand anders kan wennen, en zich gaat kaal plukken of erger dood tot gevolg. en ik kan het weten mijn oom heeft al jaren een vogelopvang.

 

papegaaien hebben echt véél tijd en aandacht nodig. Denk gerust aan minimaal 3 uur per dag. Ze hebben een partner voor het leven en zelfs met speeltjes vervelen ze zich dood als er niks met ze gedaan wordt.

Veel dingen zijn al in de posts voor mij genoemd dus herhalen is niet nodig (over het vals worden naar anderen enzo)

Wat ik nog niet heb gelezen is de troep die ze maken. Papegaaien hebben heel veel dons wat dagelijks samen met het stof in hun veren door je woonkamer ligt. 2x per dag stofzuigen als je een papegaai hebt is echt absoluut geen uitzondering. Ik heb een cliënt in de zorg gehad die een papegaai had. Nou, na een dag niet stofzuigen kon je een heel dekbed vullen Misschien dat ik daar nog een foto van heb op mijn pc, zal eens kijken.

Wat ik wil zeggen is: een papegaai is veel werk, heel veel werk. Aandacht, schoonmaken en jarenlange verzorging. Denk je dat je over 20 jaar de papegaai beu bent, moet je niet zo'n beestje aanschaffen. Ze worden over het algemeen erg oud en het is echt een kwelling voor ze als ze van gezin naar gezin moeten verhuizen.

Een heel goed alternatief is bijvoorbeeld een valkparkiet. Die hebben ook aandacht nodig, alleen iets minder. Veroorzaken veel minder troep en maken minder herrie (nouja, hun stemgeluid kan niet zoveel als een papegaai). En als ze bijten doet t minder zeer

 

je kan dan beter een papagaai kopen als de beeb er is, als je em nu koopt is hij de "baby" vh gezin, als straks de beeb er is, voelt ie zich ondergedaan en wordt ie jaloers.

Ook hebben papagaaien vaak ene voorkeur voor 2 geslacht, dus OF hij vind mannen leuk, OF vrouwen. OOk moet je veeeel thuis zijn omdat ze ontzettend vele aandacht vragen.

 

denk ook aan allergieen..
wij hebben thuis altijd dieren gehad, totdat we een papegaai kregen had niemand last van allergie.
maar 3 dagen na rocco had mijn moeder een opgeblazen hoofd en vlekken..allergie..dus maar weer weg. ze dragen heel veel stof en ziektes onder de vleugels..

 

Mijn zusje heeft jaren geleden een papagaai gekocht. Ook met de hand grootgebracht. Hij was helemaal verliefd op mijn zusje, in het begin ging het nog wel, maar later kon niemand hem meer aanraken, hij viel mensen aan en eiste al haar aandacht op voor zichzelf. Ze werkten allebei fulltime en het dier was de hele dag alleen, daar kunnen ze echt niet tegen. En als ze dan thuis was, dan zat hij aan een stuk door te krijzen om haar aandacht, echt verschrikkelijk, wat een geluid. Gevolg was dat hij altijd verstopt zat onder een kleedje en iedereen zich alleen maar ergerde aan dat arme beest. Die vogel was echt eenzaam, heel zielig. Gelukkig hebben ze hem begin dit jaar naar een man gebracht die hem in een grote groep soortgenoten houd, zodat hij een partner kan zoeken van zijn eigen soort, zoals het eigenlijk hoort.

Verder had ik jaaaren geleden een vriend bij wie ik in huis woonde. Hij kocht een witkuif kakatoe. Superbeest, werkelijk prachtig. Maar zelfde verhaal. Ze hechtte zich aan hem, en dat betekende dat ik niet veilig door het huis kon, ze vloog me letterlijk in de haren. Dit is geen kakatoe waar jij het over hebt, maar zorg in godsnaam dat je je goed laat informeren over de behoeftes van een dier dat je aanschaft. Daar gaat het vaak mis. De meeste papagaaien schreeuwen oorverdovend. Ik vind het schittende dieren, maar wel in een vogelpark, met soortgenoten of in het wild...

 

wij hebben ook een grijze roodstaart gehad, een geweldig beest, toen wij allemaal het huis uit gingen, was ie te veel alleen vond mijn moeder, hij deed helemaal niet moeilijk ofzo, maar het was gewoon sneu, nu zit hij bij een liefhebber samen met een andere papagaai.

Mijn moeder kon alles met hem doen, maar alleen zij, gelukkig schreeuwde hij niet zo hard als ze er niet was! Ik had een keer een vriendje mee naar huis, haha Rocco ging onderaan de bank zitten en hij hoefde niet te proberen om eraf te komen of hij hing in zijn tenen haah ik hou ervan, beesten met karakter!