Ja blijkbaar! Tegenwoordig zeg ik maar gewoon dat ik het nog niet weet en spring over op een ander onderwerp. Gisteren toevallig nog met iemand een heel gezellig gesprek gehad over baby's/zwangerschap en van alles wat erbij hoort tot ze ging vertellen over haar eigen ervaring met bv ppff. Het uitgebreid uitgelegd gekregen dat je met bv eerst zelf je tepels hard moet maken omdat dat makkelijker zou zijn en je dan minder kans heb op ontstekingen
Dat is toch geen reden om zo te reageren. Ik was net een kindje verloren en mijn vriendin was toen zwanger geworden, ik was blij voor haar en liet dat ook merken (ook al was het natuurlijk even confronterend).
Wildvreemde vrouw op straat ZO PAS JIJ NOG ACHTER HET STUUR, WAT BEN JIJ DIK!!!!!! Euh ja dat moet ook ik ben 40 weken zwanger en bedankt ik ben inderdaad heel erg Gelukkig... Wordt op dit moment zo wie zo overal aangekeken of er iets mis is...ik ben zwanger en ja ik heb een grote buik maar ja... Ach wij zijn gelukkig met de dikke buik en bijna komst van ons kindje
Kan ik me goed voorstellen hoor, maar dan nóg is er een verschil in een rotopmerking maken/rotactie of gewoon niet blij kunnen zijn (en dus neutraal reageren) voor een ander. Ik vind dat niets vervelende opmerkingen e.d rechtvaardigt.
Ik was hoogzwanger en een kleine boodschap aan het doen. Mee dat ik iets van de grond wil pakken val ik op m'n kont. Nergens kon ik me aan optrekken. Kom er een vrouw langs en bijt mij toe. Tja dat komt er van als je zo dik bent. Ik kon wel janken! Ik voelde me al dik,vies, lelijk enzo krijg je ook nog z'n opmerking naar je kop😱. Gelukkig heeft een vriendelijke gast mij wel geholpen..
Nou mijn schoonzusje heeft dit werkelijk te horen gekregen van een gyn, ( niet de hare) tijdens de keizersnee, zo mevrouw even een makkelijke bevalling... Ehh ze lag al 20 uur in de weeen en zelfs met ruggenprik kreeg ze geen volledige ontsluiting en de kleine vond t niet meer zo gezellig in ee buik... Ehh hoezo makkelijke bevalling... Ze heeft het gelukkig op dat koment niet meegekregen maar zwager was echt des duivels... Bij dl nooit geen last van gehad, maar als iemand nu ongevraagd aan mijn buik komt ( vrouw) leg ik rustig hand op haar borst, jij ongevraagd aan mij zitten ik ongevraagd aan jouw zitten, ik ben geen openbaar bezit!! Laatst was de vraag van een collega van sm, goh gaat je zoon en schoondochter nog niet voor een tweede, toevallig net de echo gehad dus sm durfde te zeggen nou toevallig is ze net zwanger.. Ohh dat werd ook wel tijd weer.... Grrrrrrr:x
Jeetje wat lopen er toch een verschrikkelijke mensen rond! toen ik hoogzwanger was liep er een hele oude kreupele vrouw op straat die haar stok liet vallen. Omstanders deden niets, niet even helpen ofzo. Raapte ik hem maar met moeite op voor die vrouw met mn dikke buik:x
Oooh echt sommige opmerkingen kunnen gewoon niet. Gelykkig ook leuke opmerkingen hoor maar negatief overheesrt dan toch. Een vriendin van mij vroeg meteen na het vertellen en na haar felicitaties of ik al augurken at. Hahaha!!!
Bij een bbq vorige week; Ik had welgeteld 1 broodje hamburger en 2 bbq-worstjes gegeten tijdens de hele avond. Ook niet gesnoept tussendoor ofzo, dus totaal geen aanleiding voor een rare opmerking. Ik sta bij de bbq om mijn broodje hamburger te halen en doe er wat mayonaise op. 'Zou ik niet doen hoor. Je moet wel op je figuur letten he' Uh Wtf. Best joh, ene oor in...... Bij het eerste worstje 'Zo, jij durft' *kijkt eens naar mijn buik en kont* Bij het tweede worstje 'R, klein worstje voor haar hoor, ze is al dik genoeg' Mijn oom stond met z'n bek vol tanden😳 Ik ook. Ja ik groei, maar iedereen lijkt er meer moeite mee te hebben dan ik. Maar inmiddels voel ik me steeds minder mooi en steeds meer papperig. Bah, normaal ben ik helemaal niet zo, schijt aan de rest. Maar ik kan het nu even niet meer opbrengen om er een hard antwoord op te geven. Mijn man was helaas niet in de buurt, maar mijn vader was echt boos toen ik het hem vertelde 😁
Ik vind sommige dingen hier toch ook echt te erg voor woorden. Wat denken mensen wel!? Ongelooflijk, met al die opmerkingen voel je je niet meer charmant terwijl zwangere buiken juist zo mooi zijn. Van vrienden en familie vind ik het geen enkel probleem als ze aan m'n buik zitten (ze vragen het meestal ook van tevoren) maar vreemden kan ik wel wat doen. Die krijgen er ook absoluut de kans niet voor Persoonlijke vragen beantwoord ik in principe niet, tenzij ik dat wil en degene goed ken. De bemoeizucht van mensen, ik verwonder me er af en toe echt over....
zo irritant van die mensen die maar denken te mogen oordelen over jou als zwangere. Hier ook mijn moeder steeds weer opnieuw. Bij de zwangerschap van mijn zoontje al.. Jeetje jij wordt echt dik. Wat een megabuik zeg.. Toen ik zwanger was van jou geloofden mensen niet dat ik al bijna uitgeteld was zo'n klein buikje had ik maar.. En nu bij deze zwangerschap flikt ze t weer.. Zoooo jij bent nu nog dikker als bij lucas.. etc (terwijl ik nu juist minder ben aangekomen en erg oplet.) gelukkig ook wel positieve dingen als jij hebt nu echt een mooie buik.
Jeetje, van sommige opmerkingen/vragen schrik ik echt! Dit heb ik gelukkig niet zo erg gehad. Wel wat stomme opmerkingen, maar sommige die ik hier lees, zijn gewoon kwetsend! Knuf voor jullie dames, probeer te onthouden dat jullie lijf een mens aan het maken is! Wees er trots op!
Bij de ah pakte stukje kaas mevrouw u mag er 2 roept een vreemde door de winkel.. Is het er maar 1 Was het de bedoeling? Vind dat echt onbeschoft. Laatst was ik bij een vlooienmarkt overal ik heb nog een wieg ik verkoop een maxi cosi, laat me lekker rustig lopen als ik wat nodig heb kom ik vanzelf kijken.
Het viel mij op toen ik zwanger was dat veel mensen over hun bevalling begonnen. En dan vaak over hoe erg het was en wat er allemaal misging! Toen ik 20 weken was, vertelde iemand doodleuk zijn kind met 20 weken te zijn verloren. Gelukkig ben ik wel een nuchter iemand, maar wtf? Is toch niet normaal? En verder werd ik op het werk bolle genoemd (vond ik zelf wel grappig). En het gezeur over het geslacht vond ik vreselijk. Werkelijk iedereen wist aan de hand van mijn figuur te vertellen dat het een jongetje werd. (Ik droeg helemaal naar voren) Het geslacht was geheim, maar o wat had ik een zin om ze te zeggen dat dat fout was. Naast dat ik het zwanger zijn heel fijn vond, heb ik me ook heel wat geërgerd aan de medemensen
Iemand zei tegen mij: "Waar zit die baby? in je buik of in je kont?" Echt mega lullig voel je je na zo'n opmerking. 's Avonds toch voor de spiegel naar m'n kont gaan staan kijken (al weet ik dat die echt niet zo dik is).. maar zo zie je maar dat je er wel onzeker door wordt af en toe Of iemand die zei: "je buik is nu veel groter dan toen bij je eerste kindje" terwijl diegene mij nauwelijks kent dus dat helemaal niet goed kan beoordelen. Ik denk altijd als je niks leuks weet te zeggen zeg dan gewoon niks.
De opmerkingen gekregen vanuit schoonmoeders en de zus maken die van vreemden ineens minder erg. Het scheelt dat ik altijd wel wat grotere kleding droeg en alleen vrienden het weten. Dus van onbekenden nig niets gehoord. We kwamen er bij 12 weken pas achter. Door de anticonceptie heen en griep heerste, dus vandaar. Zelfde dag als de test ook de echo gehad. Schoonmoeders nadat ze de echo in handen kreeg. "Wat moet ik hier mee? Mag hopen dat zoon [vl] toch wel de vader is? Jongens, hier zit ik evht niet op te wachten. Hoe gaan we dit probleem oplossen?" Werkelijk waar zo kwetsend en egoistisch, zelf behoorlijk in shock hiervan. Twee dagen later dr excuses aangeboden. vrede mee fesloten, maar vergeven en vergeten doen we t niet. Nu is ze zo enthousiast dat ze al vanalles uitzoekt en regelt nog voordat wij er zelf de kans voor krijgen. Mijn zusje (20): "dat je zwanger bent, wil niet zeggen dat je zielig moet doen. Niet zo miepen en gewoon doorlopen." Nadat ik bijna flauw viel door lage bloeddruk. "Mankepoot. Zwangerschap is geen excuus om nu al te gaan waggelen." Verkeerd op mn voet gezeten dus die 'sliep'. " nou niemand ziet dat je zwanger bent, je hebt niet eens een buik ofzo." Bij 19 weken, taille +10cm en +3 kg. Gingen samen nieuwe kleren halen aangezien niets meer paste rond de buik en ik sowieso nooit strakke kleding draag. En iedereeen vraagt of t gepland is. Hmmm ik zit in 3e jaar vd opleiding, nog 1,5jaar te gaan. Woon met vriend bij zn ouders. Hij werkt en studeert zelf ook. Rondkomen van n leerlingsalaris en de stuFi. Natuurlijk plannen we dit /sarcasme. Dan vallen de opmerkingen van vreemden nog mee. Gelukkig weet iedereen dat ze vragen moeten stellen als ze iets willen. Loop er zelf niet mee te koop enz.