De verjaardag van mijn zoontje vieren met familie en vrienden. Zijn eerste verjaardag. Maar afgezegd. We liggen al ruim drie weken in het ziekenhuis. En drie operaties verder omdat we eerste operatie niet goed is gegaan. Hij is geboren met spina bifida (open rug). Dus ook zijn echt verjaardag (12 januari ) hebben wij hier moeten vieren. We hopen dat we volgende week naar huis mogen. Maar wat baal ik... en vind ik het vreselijk en hartverscheurend Hoe hij hier lag. Hij heeft echt slecht gelegen. Dat mijn angsten enorm groot waren om hem te verliezen. En die angsten ook nog eens terecht waren volgens de artsen. Zijn drain werkte niet meer goed. Daar was hij met spoed aan geopereerd omdat hij hard achteruit ging. Daarna knapte hij niet op en werd het steeds erger. Artsen dachten aan een griepje of hersenvliesontsteking maar ik hield vol dat het zijn drain was. Bleek dus dat het na de operatie is gaan bloeden in zijn hersenkamer. Het bloed had de nieuwe drain verstopt. Hij bouwde weer veel druk op in zijn hoofd. Hij lag echt slecht. Ik ben ontzettend boos geworden en heb staan schreeuwen dat ze iets moesten gaan doen. 2.5 uur later lag hij met spoed op de OK. En kreeg hij een externe drain. Het hersenvocht en bloed werden opgevangen in een zak. Ze voorspelde dat hij 5-7 dagen moest blijven zitten maar het werd uiteindelijk 14 dagen. Donderdag kreeg hij weer een interne drain. Toen hij onder narcose ging zwaaide hij naar mij. Dus hij wist wat er ging gebeuren. Toen de operatie klaar was heb ik staan huilen op de verkoever. Zag er echt afschuwelijk uit. En hij had ontzettend veel pijn. Hij kreeg extra pijnstilling nadat ik dat vroeg. Nu speelt hij gelukkig weer. Maar we moeten nog wel blijven. Op zijn hoofd zit drukverband omdat de hersenkamer niet gehecht kan worden en er dus hersenvocht uit kan komen. Ik ben bang voor thuis omdat de klap dan komt.. weet ik uit ervaring. Ik praat hier met de psycholoog en verpleegkundige. De neurochirurg gaf van de week aan dat ik gelijk had en dat het haar speet dat ik zo voor hem zo moest opkomen. Daar kwam ze zelf mee. Sorry heel lang verhaal geworden. Moest het even kwijt.
Sterkte meid! Gefeliciteerd met de eerste verjaardag van je kereltje, al brengen jullie die door op een plek waar je liever niet bent. Beterschap voor hem.
Wat een verhaal, heel veel sterkte voor jou en je zoontje. Wat goed dat je zo voor hem op bent gekomen! Hopelijk kunnen jullie snel een mooi feest geven als ie weer thuis is.
Wat een verdrietig verhaal. Hopelijk knapt hij nu weer helemaal op. Digitale knuffel. Toch gefeliciteerd met de verjaardag van je zoontje.
Wat vreselijk moeilijk voor jullie, maar tegelijkertijd, wat ben ik blij dat jullie zijn verjaardag kunnen vieren, zelfs al is het in het ziekenhuis. Kunnen jullie iets voor hem regelen? Misschien toch wat extra bezoek of taart? Onthoudt trouwens ook, voor hem maakt het niet uit. Als jullie bij hem zijn en blij zijn, is het voor hem ook goed. Doen ze in het ziekenhuis niet iets extra's? Ik heb met mijn jongste een nachtje in het ziekenhuis doorgebracht en ik vond het opvallend hoe kindgericht ze waren. Spelletjes, muziek maken enz. Zo anders dan toen ik 35jaar geleden (vastgebonden in mijn bedje) in het ziekenhuis lag. Mijn zoontje kijkt er juist positief op terug. Hopelijk valt het ondanks alle pijn voor jouw manneke ook mee. Voor jou is het waarschijnlijk heftiger dan voor hem.
Hij was 12 januari jarig. Ze hebben zijn kamer versierd en we hebben hier met een paar mensen taart gegeten en pannenkoeken. Hij kreeg een kado van het ziekenhuis. Dus op zijn echte verjaardag hebben wij er wat aan gedaan. Maar van de week maar de visite afgezegd omdat we het vandaag eindelijk zouden vieren. Bedankt iedereen
Oh meid, wat heftig Ik heb helaas ook ervaring met neurale buisdefecten en hoeveel invloed dit heeft op je kindje. Bij onze dochter was het helaas niet met het leven verenigbaar, maar als ik dan zie wat een ellende het ook geeft bij jullie kindje, poeh zo verdrietig en oneerlijk. Nog van harte gefeliciteerd met zijn verjaardag en ik hoop dat hij snel opknapt en jullie naar huis mogen. Dan begint het echte herstel pas... Dikke knuffel!
Jeetje wat enorm heftig. Van harte gefeliciteerd met je zoontje zijn eerste verjaardag. Heel veel sterkte toegewenst!
Ik snap het. Het is absoluut niet hoe jullie zijn verjaardag hadden willen vieren. Dat doet gewoon even heel veel pijn. Het is even dat extra waardoor alles eruit komt. Sterkte!
Wat heftig allemaal voor jullie. Alsnog van harte gefeliciteerd met zijn verjaardag en ik hoop dat hij snel weer naar huis mag.
Jezus beertje.. dat is niet niks!! Vreselijk veel sterkte voor jullie kleine vechter!! En alsnog een beetje gefeliciteerd.. Hopelijk gaat het nu alleen maar de goede kant op en mag hij snel mee naar huis. En kunnen jullie dan eens flink uitpakken voor zijn eerste verjaardag
Heel veel sterkte gewenst en alsnog van harte gefeliciteerd met de verjaardag van je dappere kanjer! Hoplijk mogen jullie snel naar huis.