Partiële Mola-zwangerschap

Fijn dat je al in de maandelijkse negatieve controle testen zit! Nog maar even te gaan!

Ik begrijp je gevoel qua leeftijdsverschil, dat heb ik ook. Ik ben nu weer zwanger, en als deze zwangerschap wel goed gaat, dan zit er drie jaar tussen mijn twee kinderen. Dat was niet hoe ik me het had voorgesteld! Maar dat waren 2 miskramen en een mola zwangerschap ook niet.... Ik vind het ook heel lastig om anderen te zien, die wel in een vlot tempo achter elkaar kinderen krijgen. Heb je het met bv collega's over je mola zwangerschap gehad? Mijn ervaring is dat er veel vervelende verhalen zijn, en dat die pas verteld worden zodra jou ook iets vervelends is overkomen. Het biedt me ergens soms een beetje troost dat ik niet de enige ben waarbij het niet volgens wens gaat, en dat het ook nog een stuk erger had kunnen zijn.

 

Mijn eerste 2 kindjes schelen 3 jaar en nummer 2 en 3 schelen weer 3 jaar. Ik vind het eerlijk gezegd een perfect leeftijdsverschil. Ik denk regelmatig dat als ze dichter op elkaar hadden gezeten het zooooo veel zwaarder was geweest. Dit is echt super.

 

Het blijft natuurlijk altijd lastig om toe te moeten geven dat het niet helemaal gaat gebeuren zoals je het liefst gezien had. Ik kan me voorstellen dat je dat leeftijdsverschil niet zo maar los kunt laten, ook al weet je natuurlijk ook wel dat het allemaal niet per se hoeft te gaan zoals gepland. Maar je hoopt er natuurlijk wel op. Vooral die schuldgevoelens naar je eerste kindje lijken me lastig om mee te dealen.

Misschien daarom even een verhaal vanuit mezelf. Ik ben namelijk zelf de oudste van twee kinderen. Mijn broertje is 4,5 jaar jonger dan ik. De situatie is niet volledig vergelijkbaar want mijn ouders hadden hier bewust voor gekozen, maar ik wil je wel laten weten dat ik dit als kind echt niet als heel vervelend heb ervaren. Ik heb de tijd dat ik voor mijn kleine broertje kon zorgen en mijn moeder kon helpen met het in bad enzo juist als heel erg leuk ervaren. En ook later heeft dit nooit problemen gegeven en heb ik nooit het gevoel gehad dat ik anders was dan mijn leeftijdsgenootjes die wel een broertje of zusje hadden die qua leeftijd dichter bij henzelf stond.

Je zegt zelf dat het misschien een luxe probleem is, maar het is gewoon echt moeilijk dat je droom veranderd wordt zonder dat je daar zelf enige invloed op hebt. Dat is echt een proces waar je verdrietig om mag zijn. Ik hoop echt voor je dat dit schuldgevoel wel minder word, want ik denk echt niet dat je je eerste kindje iets te kort doet.

 

@Jill88 Fijn om te horen dat je al 2 negatieve testen achter de rug hebt ! Ik begrijp het gevoel dat dit je toch wel steeds gerust stelde. Ik vond het echt killing om dan plots een maand er tussen te hebben. Ergens wist ik wel dat het ok zou zitten, maar toch was ik wel heel stressy toen ik belde voor mijn uitslag.

Wij hebben ook beslist als we een 1ste kindje hebben, om er daarna meteen weer voor te gaan van zodra het weer mag. Ik heb gewoon zoveel schrik om weer zolang (nu al bijna 2,5 jaar) te moeten sukkelen en nog steeds met lege handen te staan. En als er dan toch een wonder gebeurt en ik meteen zwanger blijk te zijn, dan zal het wel wat moeilijker zijn in het begin, maar ze gaan veel liefde krijgen. En zou er dan toch 3 jaar ofzo tussen zitten, dan gaan ze nog steeds evenveel liefde krijgen van ons ❤
Laat je niet druk maken door wat andere mensen denken dat beter is + je hebt er toch geen controle over. Het belangrijkste is dat je je wondertjes op de wereld mag zetten, hoeveel verschil er ook tussen zit. Dat is al een enorm cadeau ❤ Je kinderen gaan zich daar absoluut niet druk om maken of boos zijn op jou omdat er een paar jaar verschil tussen zit