Hallo iedereen Titel zegt t al, dat waren de woorden van de verloskundige die onze wereld als een zeepbel deed klappen. Dit was afgelopen dinsdag met de termijn echo, nergens tekenen dat het niet goed zou zijn, geen bloed geen kramp geen voorgevoel... na de prachtige 8 weken echo waar we een hartje hebben gezien heeft onze ukkie het een week later opgegeven. De verloskundige had me beter in mijn gezicht kunnen slaan, dat zou minder zeer hebben gedaan als dit nieuws. De natuur heeft ingegrepen maar maakt z'n werk niet af, het leeft inmiddels al 3,5 week niet meer maar wil maar niet vanzelf loskomen wat ik wel het liefste zou willen in dit geval. Dinsdag kunnen we terecht voor de intake, zal pas na de kerst worden dat we geholpen worden. Zo wil ik de kerstdagen niet in, het worden zowiezo wel beladen dagen maar helemaal nu ik nog zit met iets in mijn buik wat niet meer groeit terwijl mijn schoonzus ook zwanger is, wat ik enorm super vinden maar nu wel erg confronterend is. Ik kan goed praten met mijn man gelukkig, en we delen dit verdriet samen, met familie en vrienden kunnen we er over praten en steun krijgen we uit alle hoeken (zelfs waar je het niet verwacht) maar toch lig ik nu wakker en wil me verhaal kwijt, misschien wel omdat hier meiden/vrouwen zijn die door t zelfde verdriet heengaan. Na een jaar van teleurstelling eindelijk zwanger en dan word het ook zo weer van je afgenomen. Waarom?
Jeetje wat heftig om zo de kerst in te gaan! Fijn dat iedereen je steunt. Ik kan je helaas alleen maar heel veel sterkte en kracht toewensen x
Wat heftig zeg, zeker omdat jullie ook al een jaar bezig waren Je wereld stort in Heel veel sterkte! Wat fijn dat jullie zoveel meelevende mensen om jullie heen hebben!
Verschrikkelijk heftig. En nog heftiger met deze dagen én een zwangere dichtbij. Ontzettend veel sterkte!
Helaas een herkenbaar verhaal zo rond de kerst, eerst een hartje hebben gezien en met schoonzussen die ook zwanger zijn. Ik wil je dan ook heel veel sterkte wensen!
Ach meid... Ik weet hoe je je voelt, ik heb afgelopen maandag precies hetzelfde nieuws gehad. Heb ook een echo gehad met 9 weken waarbij het hartje nog klopte, maar toen ik op 11 weken een echo had, was het kindje al aan het krimpen en het hartje klopte niet meer. Wat afschuwelijk! Je grootste angst wordt dan werkelijkheid. Bij mij wil de miskraam ook niet vanzelf op gang komen, en het ziekenhuis heeft nog steeds niet teruggebeld. Ik wil het liefst voor de kerst beginnen met medicatie. Kies jij voor een curretage? Ik zie in je onderschrift dat je er ook lang over hebt gedaan, om zwanger te worden.. Wat is het dan oneerlijk he, als het nog mis gaat... Ik hoop dat we allebei snel weer zwanger zijn!
Dank jullie wel voor t lezen en lieve woorden. Ik weet nog niet zo goed wat ik wil, of medicatie of curretage. Morgen maar even horen wat het beide precies inhoud en waar ik me het prettigste bij voel. Nijntje01 ik zie dat jij een hele hoop voor je kiezen hebt gehad al, wat heftig!