ja ik zou me ook ergeren wanneer mijn man niet mee zou gaan naar de verloskundige. ik zou eens een hartig woordje met je vriend spreken over zijn gedrag naar jou toe. wat lullig dat hij zich aan jou aanpast door bij jou in de buurt dingen te eten wat jij juist niet mag. mijn man is tot nu toe elke keer meegegaan naar de verloskundige, omdat hij zich interesseert in hoe het met mij en met de kleine gaat. en houd verder best veel rekening met mijn zwangerschap(ik mag niet te veel tillen enzo). sterkte ermee
toen met de 20 weken echo... hij moest ook heel erg haasten. had zich snel omgekleed. staan we in die echokamer zeg maar... heeft ie zijn werkschoenen nog aan. van die grote werkbakken maat 46. met stalen neuzen!
haha had hij dat vergeten in alle haast.. mijn mannetje gaat soms rustig mee in zn werkkleding hoor.. maakt hem niet zoveel uit.. alleen als hij onder een auto heeft gelegen ofzo dan moet ie zich eerst wassen en omkleden..
Mijn vriend gaat wel altijd mee, ik vind dit wel zo prettig Hij mag van mij gerust zijn biertje drinken vind die lekker af en toe. Maar filet american haal ik niet in huis, hij is er zelf toch nie zo gek op en als we het in huis hebben kan ik er niet vanaf blijven zo lekker vind ik dat
Mijn ventje hoeft niet mee, maar wil altijd graag zelf mee.. hij heeft altijd meer vragen aan de verloskundige dan dat ik kan verzinnen Het hartje luisteren wil hij ook niet missen... maar scheelt ook dat het spreekuur bij ons in de avond is vanaf 18:00 alhoewel was het overdag zou hij gewoon tussen zijn werk door meegaan denk ik...
mijn vriend wil perse mee naar alle controles, naar de gynecoloog vind ik het wel heel prettig, maar naar de vk hoefde dat niet elke keer van mij. ik knijp echt in mijn handen dat mijn vriend er zoveel voor over heeft, er is ook geen discussie mogelijk hij wil perse mee. hij leefd meer op een roze wolk dan dat ik totnutoe heb gedaan
precies hetzelfde hier hoeft van mij niet mee maar wil zelf wel mee.. bij de eerste gesprek was wel voor mij belangrjk dat hij erbij was.. termijn echo en ook 20 weken echo maar voor de rest is het vrij voor hem zelf te weten of hij mee gaat (natuurlijk leuk als hij wil)
Ik heb 7 januari mijn eerste intakegesprek. Ik ga ervanuit dat er meteen naar het hartje wordt geluisterd? Mijn vriend was zelfs een beetje teleurgesteld dat ik zelf maar even een afspraak maakte met de verloskundige zonder hem te vragen of de datum HEM wel uitkwam (oeps...) Maar hij zegt hoe dan ook mee te willen. Ook al moet hij dan vrij nemen (hoeft gelukkig niet, hij is toevallig vrij). Hij wilt gewoon heel graag het hartje horen kloppen. Logisch...dat is voor een man toch een eerste teken van leven! Dan wordt het allemaal ook wat echter En het is natuurlijk hartstikke speciaal.
mijn man is betrokken bij het hele geheel maar dat wil niet zeggen dat hij met alle vk afspraken mee moet, hij is er met alle echo's en als hij vrij heeft ook bij de vk. maar als hij er niet is omdat ie moet werken wil dat niet zeggen dat hij er niet in betrokken is, je stelt dit wel heel erg zwart wit hoor, naar mijn mening,
Die van mij gaat ook nooit mee naar de vk (wel naar echo's), vind het ook een beetje onzin...binnen een zucht en een scheet sta ik weer buiten
Ik weet niet of ze dat al doen zo vroeg, meestal kunnen ze het dan nog niet vinden met dat apparaatje. Het ligt dan nog te diep. Maak je dus niet te druk als ze niks vinden! Ik ben met 9 en 5 dagen voor het eerst bij de vk geweest en toen kon ze het hartje ook nog niet vinden... De dag daarna had ik de echo en toen was alles goed. (je maakt je toch druk dan.. )
ben direct van jou post doorgegaan naar de laatste pagina en heb de rest dus nog niet gelezen, maar persoonlijk vindt ik het onzin dat mijn man(jouw geval vriend) alle bezoekjes mee moet naar de verloskundige, ja inderdaad het is iets van jullie samen, maar hier deden wij het in ieder geval zo dat ik voornamelijk de bezoekjes naar de vk voor mijn rekening nam, en 1x per zoveel keer maakte ik een afspraak voor savonds zodat hij toch af en toe mee kon, en de belangrijke afspraken zoals de triple test en de 20 wkn echo, ja daar is hij uiteraard wel mee naar toe geweest, maar dat hij mee zou moeten naar alle afspraken bij de vk nee hoor grote onzin vindt ik het zelf. je bent meestal met 10 minuten weer buiten om hem daar nou vrij voor te laten nemen en wat doen ze nou eenmaal, je buik voelen, vragen hoe het met je gaat en dat is het in het kort wel zo ongeveer. zoals gezegd bij belangrijke dingen zoals echo of tussentijds bloedverlies en ter controle naar het zh ja dan ging hij mee maar verder nee hoor een enkele keer als ik een afspraak zo kon maken dat ie toch een keer mee kon maar echt boeiend was het nou ook weer niet hoor
Ik dacht eerst dat je een geintje maakte maar je meent dit gewoon echt he Een hartig woordje spreken met hem omdat hij eet wat hij lekker vindt en wat zij niet mag, en dat hij wel zijn drankje neemt die zij niet mag? Pardon? Dit komt wel heel erg raar over hoor. Misschien omdat het geschreven woord is hoor maar je komt wel heel erg raar over zo. Waarom mag een man dat niet allemaal en waarom moeten ze bij elke controle mee als alles gewoon goed gaat. Kijk, kost het ze geen tijd (ivm werk) en is het dus veroorloofd om mee te gaan is het een ander verhaal. Maar er wordt in princiepe niet meer gedaan dan even snel op de weegschaal, bloeddruk meten, hartje luisteren en kindje voel, klaar en je mag weer naar buiten.... Meestal als je pech hebt zit je nog langer in de wachtkamer dan dat je binnen bent. Natuurlijk, op de belangrijke momenten wil ik mijn vriend er ook bij hebben maar hij hoeft echt niet elke keer mee. Dat gaat ook gewoon niet ivm zijn werk. Maar de topic starter is er al uit. Je laat heel duidelijk blijken dat jij wel wilt dat hij mee gaat. Al stel je in het begin nog de vraag of dit misschien je hormonen zijn, laat je later toch duidelijk blijken dat je het wel heel raar vindt als hij niet alle keren mee gaat want het is maar zo kort. Moet wel zeggen dat alles redelijk 50/50 is wat betreft het wel of niet mee willen van hun vriend/man. Wel grappig om te lezen.
Mijn man is mee gegaan naar alle controles op twee na want toen gingen de moeders mee. Ik had het niet eens moeten proberen om alleen naar een echo te gaan want dat was zijn kans om het kindje te zien toen ik hem al kon voelen. Zwanger ben je samen en dus probeer je naar mijn idee zoveel mogelijk samen te doen maar bij een volgende hoeft hij - zolang alles goed gaat - niet elke keer mee naar de vk hoor.. Als hij wil wel (voor mijn man is het makkelijk te organiseren. Plant zijn eigen werk). Ik stond vaak met 7 minuten weer buiten. Bloeddruk, hartslag van kindje, even de buik meten, vragen? Nee? tot de volgende keer. Ik was blij dat we zoveel mogelijk samen hebben gedaan want anders had ik me wel heel alleen gevoeld met die soms zo zware last. Oja, tot mijn grote ergernis bleef manlief roken tijdens de zwangerschap (stopte uiteindelijk een maand voor de uitgerekende datum...onsuccesvol) maar wel buiten. Ook at hij filet e.d. Dat laatste vond ik niet zo erg (tenslotte was hij niet zwanger) maar dat roken? Vreselijk, stinken! Yech!
Bij mijn eerste zwangerschap ging hij wel regelmatig mee, maar nu niet meer. Ik vind het ook niet echt nodig, eigenlijk. Wat doen ze nou helemaal bij die tussentijdse controles? Beetje meten, bloeddruk meten, hartje luisteren, lekker spannend. De intake hebben we wel samen gedaan en de echo ook. Dat zijn de meer interessante en belangrijkere dingen, lijkt me. En dat hij niet meer mag drinken of filet americain mag eten, vind ik helemaal onzin, eerlijk gezegd. Hij is toch niet zwanger? Mijn man is nu ook aan het schaatsen, zonder mij, omdat ik niet meer durf, maar dat ga ik toch ook niet verbieden? Beetje overdreven, eigenlijk...
mijn vriend gaat mee als hij vrij is naar de vk,maar met de echo,s gaat hij wel mee,vind hij veel te leuk om te missen we hebben eigen bedrijf,dus hij kan er altijd voor weg maar de vk vind ik zelf onzin,hij hoeft echt niet mee om ff me bloedruk te meten en me handje vast te houden hartje horen we thuis zelf ook,en savonds doen we altijd alles bespreken samen
Toen ik nog eens per maand naar de verloskundige moest, ging mijn man elke keer mee. Toen het vaker werd, hoefde hij niet elke keer mee van mij. Het is altijd toch een standaard liedje. En over het eten van dingen die je zelf niet mag: ik heb werkelijk nooit bedacht dat ik erg zou moeten vinden als hij filet american, rood biefstuk of een biertje nam. Nooit bij me opgekomen, eerlijk gezegd. En waarom zou hij het niet mogen? Hij draagt de baby niet. Misschien ben ik niet egoïstisch genoeg, maar geen haar aan mijn hoofd vond dat erg.