Ik merk bij mijn zoontje weinig bijzonderheden tot nu toe alleen dat ie weinig slaap nodig heeft.Hij is natuurlijk ook nog maar 1. Mijn schoonouders zeggen ook weinig bijzonders te hebben gemerkt als babay/klein kind.Ik denk dat het bij mijn man echt in de emoties/sociale vaaardigheden zit.Het is wel zo dat hij bijna niet kwaad te krijgen is,maar mocht het wel zo ver komen dan ontploft ie echt!!
Sorry ben een paar dagen niet online geweest aangezien onze zoon op het moment extreem moeilijk is wat betreft woede aanvallen en de zin doordrijven. Vandaag werd mijn broertje een beetje boos op hem toen hij zijn aandacht niet bij het eten kon houden en voor dat ik het wist sloeg zijn hele bui van vrolijk om naar huilen,krijsen en noem maar op ben een uur bezig geweest hem stil te krijgen. Niet prettig vooral omdat we zelf nog aan het uittesten zijn welke aanpak het beste werkt en dan begint mijn broertje er zich mee te bemoeien. Maar die is nu ook op zijn plek gezet en we hebben iedereen om ons heen gevraagt alles rondom hem ons te laten doen of dat ze anders even moeten vragen. Klinkt overdreven maar op dit moment heeft hij het behoorlijk moeilijk en ik ook vooral geduld blijven houden is erg moeilijk. Zou af en toen het liefst mee willen huilen en schreeuwen. We wisten van te voren dat er een grote kans was op maar had nooit verwacht dat het zo'n impact op je leven kan hebben. Heb met veel ass kindjes gewerkt maar dat was 1 dag of een paar uurtjes maar nu is het 24 uur per dag en dat elke dag opnieuw. Denk dat als dit zo doorzet met zijn buien ik MEE bel voor advies. Met name als hij zich in de volgende bui zichzelf weer gaat bijten en verwonden.
Meid, bel aub MEE op! Je zult zien dat het zo'n opluchting voor je gaat zijn!! Niet te lang mee wachten hoor!! Hier gaat Giorgio nu naar een speciaal kdv wat we volledig vergoed krijgen. Er zijn veel verschillende groepen, oa een babygrowp, een groep met kinderen met autisme, etc Ze weten daar precies hoe ze om moeten gaan met de problematiek afgestemd op jou kindje. Ik kan je zeggen: een HELE verademing!!! Wij kunnen die dagen dat hij gaat lekker bijtanken en Giorgio vind het daar fantastisch! Hadden we veel eerder moeten doen! Ook krijgen we na de zomer thuisbegeleiding zodat ze ons thuis leren omgaan met zijn woedeaanvallen die steeds en steeds erger worden En dit hebben wij allemaal te danken aan MEE Tip: Film aub alles!!! Dit is zo belangrijk voor een eventuele diagnose later en om nu geholpen te worden zodat de instanties een beeld hebben van wat er speelt bij je zoontje! En schrijf zijn levensverhaal op papier, dat zul je later ook veel nodig hebben. Wij moeten nu al telkens zijn levensverhaal doorgeven Heel veel sterkte en succes meid, wij weten wat het is. Ik had ook nooit kunnen denken dat een kindje met autisme ZO zwaar kan zijn en mijn man ook niet. Wij kiezen dan ook bewust voor maar 1 kindje. Als de tweede net zo zou zijn kunnen wij dat niet aan, en als een volgend kindje net zo zou zijn ben ik bang dat hij/zij niet de aandacht krijgt die hij/zij verdient aangezien alle aandacht en zorg naar Giorgio uit gaat
mijn vriend wou altijd een groot gezin maar ik begin steeds meer en meer te twijfelen aan een eventuele 2e. met name ook omdat ik het zelf heel erg moeilijk en druk vind met alleen liam en hij is nu nog maar 10 maanden en dan is het nog maar de vraag wat er nog allemaal bij gaat komen naar mate hij ouder wordt. soms twijfel ik nog wel eens of het echt zo erg is als dat ik denk. je gaat op een gegeven moment aan alles twijfelen. vooral als het een dagje wat beter gaat en er niks aan de hand lijkt te zijn. vandaag gaat het bijvoorbeeld al wat beter als gisteren. gister middag was het zijn slaaptijd en meneer was echt moe dat kon ik gewoon aan hem zien. maar slapen wou die niet. en dan begint het huilen, krijsen en noem maar op. normaal als ik hem dan na een tijdje oppak en stevig tegen me aan druk en heen en weer beweeg en ga neuriën dan stopt het wel maar nu ging hij maar door en maar door. heb hem toen maar de jas aan gedaan en in de wandelwagen en ben gaan wandelen en toen werd hij pas weer rustig. hij is op een gegeven moment in slaap gevallen en ik ben na een half uur richting huis gelopen en heb hem toen buiten in de wandelwagen laten slapen. maar ook het verschonen is een ramp. hij kan en wil niet blijven liggen en ik moet flink mijn best doen om het voor elkaar te krijgen. nu hij steeds meer kracht krijgt duurt het echt niet lang meer of ik kan dat niet meer in mijn eentje. afleiden met speelgoed wil gewoon niet. en als hij al iets leuk vind is het 10 sec. dan wordt het weggegooid en dan wil hij zich omdraaien en wegwezen. wanneer hij iets in zijn handen heeft wat niet mag en ik wil het terug dan laat hij dat niet los. hij loopt rood aan van de kracht die hij zet om het bij zich te houden en krijgt dan ook gelijk een woedeaanval. normaal gesproken ruil ik het met iets anders wat hij wel mag hebben maar zijn eigen speelgoed vind hij helemaal niks op dat moment en soms is het gewoon te gevaarlijk om hem te laten gaan. en zo zijn er nog veel meer dingen. ik zal de komende tijd deze momenten filmen en kan ik ze altijd laten zien aan MEE en dan vragen wat hun mening is.
Het lijkt wel of Liam en Giorgio broertjes zijn Ik herken echt ALLES! Ook het twijfelen (terwijl mijn man en omgeving ook zien dat er echt wat aan de hand is met Giorgio En hier is het verschonen ook een ramp, zijn zowat 2 man voor nodig, zo erg schopt en slaat hij dan. Hier is het alleen maar erger geworden. Op de leeftijd van Liam kon ik Giorgio nog makkelijk de baas, maar nu word het steeds pittiger. Ik weet zeker dat hij net zo sterk is als menig 4 jarig kind en hij weet dat ook van zichzelf en maakt daar dus gebruik van. Als je het niet meer trekt echt MEE opbellen hoor! Al is het maar dat een consulent langskomt en naar je verhaal luisterd! Dikke knuf
ik zat op youtube te kijken naar jonge asperger kindjes en kom een filmpje tegen van een kind dat wappert met de armpjes. en kom heel veel van die filmpjes tegen met kinderen met die diagnose. dus ben op internet nog eens gaan kijken en schrok wel ff dat dat typisch daar bij hoort. liam doet dat namelijk heel erg veel en dan het heen en weer wiegen erbij. hoe meer ik ga zoeken hoe meer overeenkomsten ik zie. pfff werkelijkheid wordt nu wel steeds harder en ook moeilijker. natuurlijk is niks zeker maar en ook niet de mate waarin zich iets ontwikkeld maar weet wel zeker dat liam anders is als andere kinderen. mijn vriend komt uit een gezin met alleen maar kinderen met een ass. en van die kinderen was mijn vriend het moeilijkst van allemaal vanwege zijn agressie en zijn drukheid. hij heeft van zijn 4e tot 18e bij een psycholoog gelopen waardoor hij intussen heel veel kan en je het in eerste instantie niet eens merkt maar ook met hem weet ik af en toe niet wat ik moet. ook de zorg voor liam gaat het niet altijd even gemakkelijk af waardoor uiteindelijk ik altijd de gene ben die alles opvangt. ik denk daarom ook dat als liam zich steeds meer ontwikkeld richting een ass. ik al heel snel hulp nodig zal hebben van MEE. daarbij komend probleem is dat we geen eigen woning hebben. we woonde in mijn broers huis maar die wou zijn eigen huis weer gaan bewonen nadat het uit was met zijn vriendin. in die tussentijd zijn we verhuist naar rick zijn ouders, mijn zus en wonen we nu op de camping in een stacaravan. en daar nog bij komend werd liam ziek en moest ik tijdelijk bij mijn ouders in trekken met liam. liam is beter en mijn vriend heeft deze week de vloer vervangen van de caravan dus vanavond gaan we weer terug naar de camping. en dit is allemaal in 4 weken tijd gebeurt en daardoor kwam ook sneller dan ik hoopte de erg moeilijk handelbare liam naar boven. toen we nog een vaste woonplek hadden begon het al hoor het niet willen verschonen, zijn zin door drijven en niet in de box willen. maar in de afgelopen tijd is het van gewoon boos naar woede aanvallen gegaan. het zal vast wel iets beter worden als hij meer stabiliteit heeft maar denk niet dat alles daarmee verdwijnt. ondanks alle verhuizingen heb ik wel altijd zijn vaste schema aangehouden alleen dan op een andere plek.
Pffff heftig Denise en Daantje! Veel sterkte met jullie ventjes,ik herken het gedrag niet bij mijn zoontje. Mijn man had Ritalin gekregen maar werd er helemaal niet lekker en opgefokt van.Nu heeft hij abilify gekregen,iemand ervaring mee?
Nee dat niet, ik nam dexamfetamine. Ik hoor wel dat heel veel mensen naar worden van retalin. Naar mijn idee niet te begrijpen dat dit de eerste keuze is qua medicatie. Gaat het met abilify goed of heeft ie daar ook nare bijwerkingen van?