Haii dames, Ik heb al wel wat onderwerpen hierover gelezen maar die zijn allemaal lang geleden of al gesloten... Zijn er hier dames met een partner met Asperger en kinderen? Mijn partner heeft het nl ook en wij zijn bezig voor ons 1e wondertje. Ik vraag me af of er veel veranderd is in jullie leven en of jullie voor 'problemen' zijn komen te staan door het autisme en alle veranderingen in jullie leven... Ik hoor graag jullie ervaringen, alvast bedankt!!
Hey jomy, Ik zag je oproepje. Ik heb geen partner met asperger. Maar mijn moeder wel... Weet sinds kort wat het allemaal inhoudt. Ik weet dat haar en zijn leven erg veranderd zijn sinds ze een relatie hebben. Hij heeft het daar erg moeilijk mee. Zolang jullie er goed en over blijven praten (een kindje) kan jouw partner er alvast wat aan wennen.
Dankje voor je berichtje! Op het moment gaat het goed hoor tussen ons en hij zegt zelf toe te zijn aan een kindje en heeft er veel zin in. Ook is hij erg leuk met kinderen van vrienden. Maar toch vraag ik me af of er problemen komen als er daadwerkelijk kinderen zijn. Zich niet in kunnen leven van de behoeften van een kindje ofzo, ik weet niet. Hoor graag ervaringen
Mijn man heeft pdd-nos en is heel lief met de kids. Zeker toen ze nog baby waren, kon hij ze heel goed stil krijgen. Als ik eens weg ging, dan maakte ik een briefje met wanneer en hoeveel fles en ook met wanneer boterhammetje. Ik heb een keer vergeten om erbij te zetten, dat bij boterhammetje ook fles erbij moest. Toen had dat arme kind heel de dag geen drinken van hem gekregen. Tja, stond niet op het briefje. Dit zijn de dingen die ik heel goed moet opschrijven. Wat voor de meeste mensen een logisch iets is, is voor mijn man dus niet. Nu dat ze wat ouder worden en zelf om drinken en eten vragen, wordt het wel wat makkelijker voor mij om weg te gaan. Wat ik nu wel merkt, is dat hij de oudste totaal niet aanvoelt. De oudste is een erg gevoelig meisje en dat botst steeds meer. Ik moet daar regelmatig tussenspringen, want hij kan ze met iets heel onschuldig, helemaal over d'r toeren krijgen. Hij ziet dan niet in, dat hij moet stoppen.
Hier ook man met asperger... Gaat over algemeen goed, hij denkt gelukkig wel aan drinken Maar heeft er zo nu en dan wel last van dat hij geen tijd voor zichzelf heeft (als ik werk) en kan daar echt gestrest van raken (zoon doet geen middag slaap 'eer en dat vind hij lastig hij ziet dat echt als beroving van zijn "vrije" tijd, terwijl ik ook baal maar het accepteer) Verder heeft hij1 keer in de zoveel tijd woede uitbarsting... En lijkt dan net of alles eruit komt. Heeeel vervelend, maar daarna ook weer over. Is dan ook voor maand of 2/3 klaar. Voor de rest moet ik er op attenderen dat hij met Gijs moet spelen als hij thuis komt hij komt laat thuis is moe, wil het liefste zitten, wat ik ook snap maar Gijs gaat een uur later (incl eten) naar bed... Naar mijn inziens kan hij daarna rusten. Maar hij is redelijk goed te sturen. Eb is lief voor gijs. En gaat prima zo. Meeste merken het niet aan hem.
Hi hi, 'de briefjes'. Die van mij werkt veel thuis en als ik s ochtends naar mn werk ga schrijf ik vaak een briefje met wat dingen die die 'moet' doen als hij tijd heeft... En als ik dan thuis komt en de vuilnisbak zit vol en ik zeg, kon je die niet ff legen? Zegt ie: ja dat stond niet op het briefje hoor! Haha, heeel herkenbaar... Soms dacht ik ook weleens dat ie gewoon lui was, maar hij vindt soms ook dat ie zoooo druk was. Terwijl ik het dan helemaal niet als druk ervaar, maarja druk in zn hoofd idd... Maar die briefjes doen het idd goed ja, die hebben we op mn werk ook van de kids (werk in de kinderopvang) haha. Dat hij haar niet aanvoelt lijkt me ook moeilijk ja, dan ben je als autist zijnde echt machteloos als je je kind niet begrijpt. Je kunt er dan echt niks aan doen... Maar jullie kindjes hebben geen autisme? Daar is ook nog kans op natuurlijk...
Gijs is nog te jong, maar denk niet dat hij het heeft. Voor als nog een super sociaal kind waar we niets "raars" aanmerken. Maar kan nog zijn natuurlijk, maar als het zo is, hou ik echt miet minder ban hem. Waar ik vooral tegen aan loop, is als ik vraag de vuilnisbak te legen (want kennelijk ziet hij niet dat hij vol is ) eb ik vraag wil je hem zo even legen? Dan blijft de vuilnisbak gerust een uur vol nog... Ik verwacht dat hij dan binnen een kwartier vervangt maar kennelijk is zo een ander tijdsbegrip bij hem Maar Dat zelfde gaat voor als we weggaan, hij vergeet vaak dat ik nog van alles moet doen voor ik weg ga... Maar goed is te overleven
tja als je vraagt : wil je de vuilnisbak zo even leegmaken dan kan je het hem niet kwalijk nemen dat ie het pas over een uur doet. Je hebt er niet bij gezegd WANNEER de vuilnisbak leeggehaald moet worden. Zo even of straks of zometeen. Allemaal begrippen waar ze niks mee kunnen. Je kunt beter zeggen : wil je NU de vuilnisbak leegmaken? Of iets anders visueels. Zoals nadat ie zn koffie op heeft ofzo. Altijd zo duidelijk mogelijk zijn. En niet te langdradig zijn. Dus niet zeggen : wil je de vuilnisbak leegmaken want anders dan gaat ie stinken en dan ruikt het hele huis ernaar en daarbij kan ik ook niks weggooien etc etc. Dan ben je een persoon met autisme al kwijt hihi. Dan weet ie niet eens meer wat je hem vroeg.
Respect voor jullie meiden, lijkt me soms heel moeilijk om een partner met autisme of een aan autisme aanverwante stoornis te hebben. Ik werk regelmatig met pubers die het hebben en dat is toch best lastig soms. Je partner ken je door en door maar het lijkt me ook erg lastig als ze erg standvastig ergens in kunnen zijn. Chilleke, je zei dat je niet denkt dat Gijs het is omdat hij zo sociaal is, mijn buurjongetje blijkt ook 'iets' autistisch aanverwants te hebben (Ze hebben er nog geen naam voor) hij is 12 en een heel sociaal kind, hij snapt je alleen niet altijd Hij was zelfs zo sociaal dat ie zomaar ineens in je woonkamer stond om even gezellig te kletsen. Het is echt een kind dat de gezelligheid opzoekt en iedereen wil helpen. Autisme is er in vele variaties. Niet dat ik daarmee zeg dat Gijs het wel heeft hoor Maar ik bedoel dat je daar niet altijd al iets van kan zeggen op deze leeftijd. Ik lees net dat je een mk gehad hebt, verdrietig om te lezen. Gaat het een beetje? En hoe gaat je man daarmee om?
Haha, heeeeel herkenbaar Fijn dat jullie nu nog niks aan julie zoontje merken! Maar idd wat ik verderop al las, kan het ook later pas naar voren komen. Bij mijn vriend is het pas op zn 17e vastgesteld
haha, zo duidelijk mogelijk zijn... Dat is een leuke als je ruzie hebt... Hij heeft nooit wat gedaan en niks ligt aan hem. Dan haalt ie er van alles bij wat ik allemaal niet fout doe (volgens hem) en uiteindelijk weet ie niet meer wat hij fout gedaan heeft! Autisten zijn best slim
Kunnen die van jullie ook zo ongelofelijk praten? Pfff, soms is er geen einde aan, hahaha... Vooral als ie een biertje op heeft, Maar idd, als onze kind(eren) autisme zouden hebben zou ik natuurlijk ook niet minder van ze houden. Maar ik denk wel dat het een overweging is voor 1 of 2 kinderen... Omdat het toch erg druk is en soms behoorlijk moeilijk... Maar goed, eerst maar eens bij 1 beginnen
Haha ik zie dat ik t nog verkeerd geformuleerd heb ook, maar goed dat een autist het niet hoef te lezen: En dan verteld ie wat ik allemaal niet fout doe... Ik bedoelde natuurlijk, wat ik allemaal wel niet fout doe volgens hem... En dan nog klinkt het raar voor een autist haha als ik het zo zeg Maar bij jullie komt dit ook bekend voor dus? Ik kan ook aardig explosief zijn en vlieg soms helemaal uit mn dak wat soms aardig wat ruzie veroorzaakt Maarja, denk steeds vaker ene oor in, andere oor uit Maar hebben jullie partners ook een hoger IQ dan gemiddeld?