Mijn vriend is internationaal vrachtwagen chauffeur. En ben blij dat ie regelmatig even een appje stuurt of belt. Maak me niet gauw zorgen gelukkig maar als die een paar uur niks laat horen krijg ik toch de kriebels. Zeker als ik af en toe de verhalen hoort over hoe het er aan toe gaat op de weg.
Dat ook ja, maar dat hoor je mij ook niet zeggen. Ik quote omdat mijn man ook brandweerman is en soms ook best heftige dingen mee moet maken.
Nog even een aanvulling hierop. Mijn man heeft wel eens in een brandend huis gezeten en de waterdruk weg viel, op dat moment heeft hij wel een engeltje op zijn schouder gehad dat hij niet alleen was.
Ik gaf inderdaad aan politie, (omdat mijn voorbeeld hierover ging, brandweer, (een vriend zit bij de brandweer) en "puntje Puntje puntje" (voor ieder ander beroep wat jij vind dat risicovol is) En daarin kan iedereen dus aangeven wat geldt voor haar. Mijn man zit ook veel op de weg, heeft een baan zonder risico's, maar om op de plaats van bestemming te komen en om daar te zijn is toch ook paar uur en de plek is misschien (extra?) aanvalgevoelig maar die kans acht ik nihil. En als ik zo ga denken heb ik geen leven meer haha.
Mijn man was militair. 3 keer op uitzending geweest. Vond het altijd wel een spannende tijd. Hij is nu burger bij defensie met ongeveer dezelfde functie. Zelf ben ik ook militair maar nog nooit uitgezonden geweest
Nu het aantal zelfmoorden onder boeren zo gestegen zijn dat er van overheidswege een hulplijn is ingesteld en erfbetreders worden voorgelicht, vallen mijn man en ik ook onder de risicovolle beroepen, vrees ik. En met een béétje pech, straks samen met verrotte collega's ook nog onder de criminelen.
Precies.....! mijn man heeft bij een gewond meisje onder een bus gezeten tijdens een uitruk. Onze dochter was net zo oud op dat moment. Dat grijpt je heel erg aan hoor. Daar is hij even mee bezig geweest om te verwerken.
Nee daardoor niet. Maar buiten het feir dat ze gewond kunnen raken of zelfs overlijden tijdens een uitruk, kunnen ze psychisch er ook zo erg aan lijden met alle gevolgen van dien. En dat geldt natuurlijk net zo voor mensen op de ambulance, dokters, verplegers en politie. Al deze beroepen zijn risicoberoepen. Gaat er helemaal niet om wie het meest risicovolle beroep heeft.
Mijn man loopt voor zijn beroep met regelmaat over de snelweg zowel snachts als overdag. Hij is degene die de ongelukken op ruimt en ziet daarbij veel narigheid. Ook met regelmaat plaats hij hekken bij ( zware) plaats delicten en springers onder de trein. Hij ziet meer narigheid dan dat hij echt risico loopt. Maar toch de kans om ook geschept te worden door een auto. Ook agressie komt hij tegen of mensen onder invloed. Gelukkig een nuchtere, grote sterke vent. Maar maak me soms wel eens zorgen hoor. Ook om wat hij allemaal te zien krijgt.
Maar wat heeft een hoger sterftecijfer te maken met een risicovol beroep? Maakt dit verschil? Gaat er toch niet om wie het meest risicovolle beroep heeft of waar er de meeste doden vallen? Tenminste bij mij niet. Ik bedoel het niet boos ofzo, maar snap het gewoon niet helemaal waarom je dat zo moet melden.
Dit is voor mijn man dus (bijna) dagelijkse kost. En met helaas ook vaak nog veel erger. Nu we zelf een gezin hebben is dat voor hem toch wel anders geworden geeft hij aan. Moet er echt niet aan denken
Herkenbaar mijn vader was bouwvakker die heeft regelmatig in ziekenhuis gelegen. (kop verbrand met tunbelbrand, naar beneden gevallen van 2hoog, ongelukken met spijjerpistolen, zaag etc. ) meestal belde hij zelf schrik niet ik lig in ziekenhuis.. 1x belde de uitvoerder, kon hij zelf niet bellen toen kreeg mijn moeder wel rolberoerte. Als kind schrok ik zelf pas op moment dat ik mijn vader dan zag. (hij is nu trouwens lekker met pensioen alle ongelukken zijn uiteindelijk goed afgelopen
Er is imo wel verschil. Een risicovol beroep betekend constant kans op acuut gevaar. Levensgevaar. Psychische problemen zijn vaak op langere termijn een probleem en niet direct (levens)gevaarlijk. Een arts zal niet snel KIA worden.. dus je ligt snachts niet wakker ‘zal hij wel heel thuiskomen’. Mijn broer is militair en 4x uitgezonden. Ja je ligt wakker hij zak toch niet tussen 6 planken thuiskomen. Ja hij heeft t hierdoor psychisch echt zwaar gehad maar dat is toch echt anders als toen hij weg was
Kwam op mij even over als "alleen de 112 beroepen zijn risicoberoepen" terwijl dat niet zo is. En dan kan je nog onderscheidt maken in psychische of lichamelijk risicovol denk ik waardoor er andere beroepen in het rijtje passen. Zo is bouwvakker lichamelijk risicovoller dan arts (grotere kans op ernstig letsel) maar psychisch heeft de arts meer risico. Denk ik, dit is hoe ik het nu zie