Dames, ik ben benieuwd! Wij verwachten binnenkort ons eerste kindje en we zijn allebei zo nieuwsgierig... Ik zie de laatste weken een enorme verandering bij ML: hij praat steeds meer tegen mn buik en zegt dan dat ie hoopt dat de kleine snel komt, zo lief! Zie hem ook steeds vaker trots naar mn buik kijken. Vraag me af hoe hij straks zal zijn tijdens de bevalling en de eerste dagen als de beeb er is. Normaal is hij stoer en moeilijk enthousiast te krijgen.. Hoe was jullie man tijdens de bevalling en kraamtijd?
(even vanuit mijn eerste zwangerschap mijn ervaring) Tijdens mijn zwangerschap was hij vrij nuchter, vond het natuurlijk leuk om onze baby te voelen in mijn buik, maar het blijft toch nog wat onwerkelijk. Mijn man wist niet wat hem overkwam tijdens de bevalling. Hij was mijn steun en toeverlaat tijdens de bevalling. En wat deed hij? Er zijn. Niet meer en niet minder. Hij was er als ik zijn hand nodig had, hij was er als ik wat wilde drinken, hij was er als ik hem iets vroeg. Nadien zei hij zich onwijs machteloos en bezorgd te voelen, maar hier merkte ik niet wat van (was natuurlijk met mezelf bezig). De eerste tranen bij mij kwam na de bevalling ook pas toen mijn schoonouders vroegen hoe hun zoon het had ervaren. Wat was hij ineens kwetsbaar en gevoelig. Ik vulde aan dat ik het zonder hem niet had gered, dat dit het mooiste was om met hem te kunnen delen; de geboorte van ons kind. Ik zag ook echt wel waterige oogjes toen onze Sam geboren werd, maar bij onze tweede net zo goed Er was iets veranderd bij hem, hij was in een keer papa. Wat mooi! Zorgzaam, lief, teder. En hoe ouder zo worden hoe leuker de papa het ook vindt (bij ons iig).
Hihi.. Mijn man was ook nuchter tijdens de zwangerschap, we waren op dat moment ook bezig met een grootschalige verbouwing dus veel tijd en aandacht voor mij en mijn groeiende buik was er niet. Wel deed hij iedere avond mn buik insmeren met creme tegen de striemen en dan deed die soms wat praten. Tijdens de bevalling wist ie niet goed wat ie moest.. Het duurde ook zo ontzettend lang, een beetje tv kijken, mn handje vasthouden, niet meer.. En bij het geboren worden heeft ie 1 sec. daaronder gekeken en wist niet hoe snel hij weer bij mn hoofd moest komen staan, heel grappig! Toen de kleine geboren was was ie ineens super beschermend en vroeg hij alle 100x na aan de verpleging en vertrouwde niemand met ons kleintje, grappig. Dat beschermende is er er eigenlijk nooit meer afgegaan, ik ben daar wat makkelijker in (ze is nu 2,5 en van mij mag ze zelf de trap op en af klimmen, ml denkt daar anders over) en als ie dan ziet dat ze alleen naar boven klimt is ie boos op me.. Heel veel succes dalijk bij je bevalling en geniet ervan als je dalijk je kleintje in je armen houdt!
Bedankt Suzanneke, we zullen zien wanneer ze zin heeft om te komen... Mooi om te lezen hoe jullie mannen reageerden!