Ik denk er net zo over als je vriend, werk in de gezondheidszorg en ik kan je inderdaad vertellen dat de mensen die het meeste last van corona hebben, inderdaad vaak onderliggend lijden hebben en dus tot de risicogroep behoren. Wat het uiteraard niet minder triest maakt voor deze mensen. Maar ik probeer mijzelf wel zo veel mogelijk aan de regels te houden, ook al sta ik daar totaal niet achter. Echter houd ik bij 2 vriendinnen en mijn familie (ouders zus en zwager) geen afstand (als een van ons verkouden is dan verplaatsen we wel de afspraak). Gelukkig denkt mijn man net zoals dat ik doe, dus dat is makkelijk. Misschien is het een idee om te proberen om je iets meer in elkaar in te leven, maar bovenal elkaars mening te respecteren? Geen idee of jouw schoonfamilie het respecteert dat jij niet langs komt namelijk? Maar als je ergens niet in gelooft is het ook erg lastig om je aan die regels te houden omdat je het toch onzin vindt. Dus wat dat betreft zou je misschien ook blij kunnen zijn dat je vriend wel zijn best voor je doet? Gewoon van beide kanten je best voor elkaar doen. Zoals hierboven al werd gezegd, corona maakt momenteel genoeg kapot, laat dit niet nog eens je huwelijk kapot maken.
Exact dit!! En @Cin85 dit heeft helemaal niets met respect te maken. Dat moet namelijk van twee kanten komen. TS, ik krijg trouwens wel een beetje het idee dat er meer speelt. Ook dat hij weinig ruimte voor jou overlaat. Of in ieder geval niet zonder gezeur. Maar misschien heb ik het mis hoor. Het klinkt allemaal wel moeizaam...
Kinderen in gevaar brengen..? Is dat niet een beetje overdreven.. want hoeveel kinderen liggen er op de i.c.? Het is al tijden bekend dat gezonde kinderen er niet veel last van hebben.
Zijn niet mijn woorden he. Maar wie zegt dat als TS het krijgt het mild is? En door dit soort gedrag, duurt het alleen maar langer voor haar kinderen weer naar school kunnen. En grappig, dat je nu precies dit er uitpikt.
Pfoe, dat lijkt me heel lastig. Vind het wel mooi gezegd van iemand anders dat corona al genoeg kapot maakt. Als je man geen andere complotideeën erop na houdt, zou ik ook het onderwerp zoveel mogelijk mijden en dan maar hopen dat corona jullie gezin niet binnen komt. Overigens vind ik het onderwerp mijden sowieso een goede strategie. Je raakt er alleen gedeprimeerd van.
dat weinig ruimte geven is wel echt iets van het laatste jaar. Echt vanaf dat Corona begon of misschien vanaf de 2e lockdown. Of misschien viel het daarvoor minder op omdat ik natuurlijk ook moest werken en hij daarin wel mee moest gaan. Toen moesten we onze roosters op elkaar aanpassen zodat we maar 2 dagen opvang nodig hadden en de rest zelf deden. Aangezien ik nu dus gedwongen thuis zit en voor de kinderen zorg ziet hij het nu als het moment om te cashen en lekker veel te werken (hij heeft een eigen bedrijf). Hij komt ook echt om in het werk en zou zo 6 dagen kunnen werken, maar dat doet ie gelukkig niet. Eerder had hij 2 vaste dagen met de kinderen, maar nu werkt ie ook op die dagen omdat ik er toch ben.
Toen ik aangaf dat we met kerst niet zouden komen omdat ik het teveel vond werd daar helemaal niet raar over gedaan. Toen de kinderen jarig waren en ik aangaf dat we eigenlijk geen of max 3 man bezoek per dag wilden hielden ze zich daar ook gewoon aan, net als met Sinterklaas, dat hebben we dit jaar alleen als gezin gevierd. Misschien dat ze mij een vreemde vinden (geen idee hoor), maar ze respecteren het wel. En ik respecteer hun keuze om zich niet aan de regels te houden ook, ik ben het er niet mee eens en het heeft als gevolg dat ik niet langs kom, maar ze moeten het helemaal zelf weten en ik geef daarom echt niets minder om ze. En vorige maand ben ik nog wel mee geweest voor een kop koffie, maar wel echt op afstand. Geen hand, geen kus, niets. En daar werd ook niet gek over gedaan. Dus ik denk wel dat er wederzijds respect is.
mij heb al een keer eerder mee moeten maken dat mn kind op de ivm beademd moest worden, want onze middelste had met 6 weken het rs virus waar hij heel ziek van is geweest, n dat hoop ik echt nooit meer mee te hoeven maken. Misschien dat mij dat ook wel een beetje getraumatiseerd heeft en ik daarom extra voorzichtig ben, maar dat was echt een nachtmerrie, ik was echt bang om hem kwijt te raken. maar inderdaad, gezonde kinderen liggen amper/niet op de ic. Gelukkig maar!
Ah ja, dat snap ik wel. Jij bent nu thuis en kan de zorg van de kinderen op je nemen en hij kan dan lekker veel werken in zijn eigen bedrijf, wat mooi is natuurlijk. Maar je hebt je handen vol met drie lijkt me, en door de maatregelen zit je veel thuis, dus dat vraagt wel wat van je. Let er dus op dat je af en toe ook even wat tijd voor jezelf inplant in overleg met je man. En dat je man tijd met de kinderen doorbrengt, want ook dat is belangrijk!
ik denk niet dat hij daar bij nadenkt. Zo vindt hij ook dat er genoeg ic ruimte is, want we hebben toch net een aantal ziekenhuizen dicht gedaan die we weer open kunnen gooien. En personeel? Er zitten genoeg mensen thuis die graag willen werken. Als het allemaal zo makkelijk zou zijn was het allang geregeld lijkt mij... maar goed. wat een dapper besluit om juist nu de relatietherapie stop te zetten. Wel fijn dat het rust geeft dat hij nu thuis is en voor de kinderen kan zorgen. Ik kan me voorstellen dat het voor je man ook heel heftig is. En zn bedrijf kapot zien gaan en voor veel mannen is het volgens mij toch ook nog wel een beetje een ego ding als ze geen kostwinner meer zijn. Ik wil jullie ook heel veel sterkte wensen en wie weet komen jullie er wel sterker uit samen.
Probeer het ook eens van zijn kant te zien. Gezien zijn mening en houding zal hij waarschijnlijk jouw mening en houding overdreven vinden. Jij vond het feit dat zijn schoonfamilie er niet heel erg ziek van was bijna jammer omdat je anders had kunnen laten zien dat het een ernstige ziekte is. Maar hij zal juist juist denken: Zie je nou wel dat het allemaal meevalt. Nu kun je het eens met eigen ogen zien en nog Wil je het niet geloven. Kortom: Ik kan me jullie mening allebei goed voorstellen en er is dus geen goed of fout in deze. Probeer ook te begrijpen dat het voor hem heel moeilijk is dat er allerlei regels en maatregelen worden opgelegd waar hij helemaal niet achter staat. Succes samen!
En zo hoort het! Fijn dat je schoonfamilie dat inderdaad ook gewoon respecteert. Je hoort genoeg andere dingen, dus jullie (jij en je schoonfamilie) mogen best trots zijn dat jullie dit samen zo goed oppakken.
je slaat precies de spijker op zn kop! Hij dacht inderdaad zie je wel, waar maak je je druk om. En het was voor hem de reden om de teugels nog wat meer te laten vieren. Ik snap het ook ergens wel. En zoals ik eerder aangaf, we pikken er waarschijnlijk ook allebei de info uit die onze mening nog maar eens extra onderstreept. Ik kan hem ook niet iets laten doen waar hij niet achter staat en waar hij het nut niet van in ziet. En andersom lukt dat ook niet. Daarom is het onderwerp laten rusten denk ik het verstandigste. En zo nu en dan even stoom afblazen zoals ik nu hier kon doen
Het RS virus kan juist g Dat snap ik, maar het RS virus kan juist voor kleintjes gevaarlijk zijn. Corona niet. Daarom vind ik zo'n reactie dat je man zijn kinderen in gevaar brengt echt overdreven. Doe normaal.
Waarop hij ongetwijfeld aangeeft dat je je dan niet zo braaf de belazerende overheid moet volgen en gewoon je eigen ding want de bouw gaat toch ook gewoon door, hij ziet zn maten toch ook gewoon nog? Hij laat zich niet begrenzen en heeft nergens last van, jij krijgt last omdat je je laat begrenzen. (sorry heb dat type vaker gesproken) Ik vrees dat "zn maten in de bouw" allemaal zo'n verhaal ophouden en zolang daar nog niemand aan de beademing ligt, gaat dat niet veranderen. Pas wanneer een directe collega of een goede vriens flink fucked up raakt gaan die ogen open eerder kan je kletsen tegen een muur, je relatie op de klikken aansturen maar het gaat vrees ik ECHT NIET veranderen. Hooguit dat hij voor jouw gemoedsrust een tandje rustiger aan zou willen doen qua bezoek en dat wordt dan allicht gezien als "mega offer" en gaat ook niet lang stand houden (want maatje x kwam ook terloops ff bij voor een biertje, en na een appie kwamen y en z ook tja ken ze nie de deur wijzen toch? dat is matennaaien) Boodschappen bestellen, scheelt je weer een risico allicht. Moet je t alleen wel ruim van tevoren weten want die sloten hier zijn nog niet zo'n succes.
Kan me haar gevoel wel indenken. Hier eentje die naar IC dreigde te gaan kerst 2019, nijmegen had plek als enige (we zaten in rotterdam). RS had ze met 18mnd al gehad, ook een opname geweest maar niet heel beroerd maar gewoon te laag (87% bij actief). Die laatste opname was mn 24/7 confettibom net een voddenpop met saturatie 89. Wat het veroorzaakte geen idee, geen bijster zwaar overkomend virus, geen volle neus, gewoon een droge kuch eigenlijk . Maar vernevelen, prednison en allerhanden ander bende tot aan nitraatinfuus aan toe hielp geen bal. (uiteindelijk gewoon ongestoord laten slapen met zuurstof op, brak de koorts en ging ze vooruit maar "even niets doen en t lijf de tijd en vooral goede rust geven" ligt niet in t standaard pakket geloof ik). Kinderen hebben geen bijzondere last van corona, dat weet ik ook. Maar toch, dat gevoel en die herinnering ontkom je niet aan, zelfs al ben je er bewust van dat totaal twee andere dingen zijn. Verstand zegt 1, je hart zegt 2. Ik probeer m zo lang mogelijk buiten de deur te houden, ookal gaat dat met school straks natuurlijk onmogelijk zijn, maar aan ons handelen zal t niet liggen. Maar mn man staat ook voor de klas (MBO) dus het is een kwestie van tijd. Geval van vermijdbaar v.s. onvermijdbaar risico. Bewust zal ik t risico ontwijken, maar sommige zaken liggen niet in mijn controle. Haar in een bubbel sluiten en mn man een andere baan laten nemen is geen optie. Geheid dat ze t oploopt, vroeg of laat, vette kans dat zij er doorheen fluit, dat hoop ik dan ook maar. Wij beiden zijn introverts, hebben geen last van lockdown en avondklok jeuk. Dochter is een showbeest, die t wel zat wordt maar met een klein wereldje van vertrouwde contacten (grootouders) is ze nog content. Helaas wordt dat straks ook lastiger, wel naar school maar hoe dan met grootouders is even een vraagteken en wat we met hun gewoon gaan bespreken. (2 stuks in de risicogroep dus wij mijden nu bewust zo veel mogelijk risico sinds februari)