Als je familie zo in elkaar zit dan kan ik het wel begrijpen dat er roddels komen. Maar dit zegt dan meer over jou familie even heel lullig gezegd. Wanneer heb je met je partner erover gesproken? Misschien dat het idee even bij hem moet bezinken? Geef aan dat je hem wel begrijpt maar leg duidelijk uit wat jou standpunten zijn en dat het jou heel verdrietig maakt als hij niet me gaat. Je kunt hem helaas niet dwingen dus ik hoop dat jullie er samen uit komen.
Ja tuurlijk wil ik hem echt erbij, anders zou ik hier ook geen punt van maken. Dan zou ik gewoon zeggen: schatje blijf jij maar lekker thuis...
Mijn vriend ging mee naar beide begravenissen van mijn beide ooms. Hij had ze nooit gezien maar uit respect en als steun. Ik vind dus dat hij mee kan om te steunen.
Snap ik maar volgens mij ben je ook bang voor wat de familie gaat zeggen.... Tenminste dat maak ik op uit je reacties... Maar goed ik denk dat je gewoon eens goed met je partner moet praten... Hem moet je duidelijk maken hoe jij je voelt.
Allereerst gecondoleerd! Toen mijn opa overleed, had mijn man hem ook nog niet leren kennen. Ik heb namelijk in de laatste jaren van hem geen contact meer gehad, maar durfde niet de stap te zetten om heen te gaan. Uiteindelijk was het dus te laat. De klap dat opa overleed kwam dubbel hard aan. Ik belde mijn man wat er was gebeurd en hij kwam gelijk thuis van het werk! Ik wilde wel naar de begrafenis, om afscheid te nemen, om het af te sluiten. Mijn man is geen moment van mijn zijde geweken. Het zal zelfs geen seconde in hem opgekomen zijn om niet mee te gaan, om mij niet te steunen! Hij was namelijk mee voor mij, om mij er door heen te slepen. Dat hij niet van begrafenissen/crematies houdt was irrelevant (wie houdt er überhaupt wel van), hij was er namelijk voor mij. Als een man op dat moment afhaakt en eigenlijk daarmee zegt, 'zoek het maar uit, ik sta niet aan jouw zijde op het moment dat je mij hard nodig bent', dan is het voor mij een uitgemaakte zaak. Hij is egoïstisch, niet jij! Veel sterkte!
Mijn man is ook niet bij de begrafenis van mijn zus geweest. Ik ben daar alleen heen gegaan met mijn oudste dochter. Respect genoeg maar dit is een keuze geweest. Niemand die mij of mijn man daarop aangekeken heeft. Het is een beslissing die jullie samen moeten maken. Je familie heeft daar geen stem in.
Mijn ex ging niet mee, ondanks dat hij mijn opa wel kende, en mijn opa op sterfbed nog enkele keren heeft gevraagd wanneer hij kwam, mijn familie had een stoel voor hem zelfs, heb hele begrafenis met een lege stoel naast me gezeten, en bij de after-family bijeenkomst vroeg hij via sms hoe lang dat nog ging duren, en of ik niet eerder kon vertrekken daar om bij hem te relaxen. Ik neem aan dat jullie snappen waar de 'ex' voor staat.. Hij had er moeten zijn voor de morale steun, en die van jou moet jou ook maar eens gaan ondersteunen in dit proces. Gecondoleerd OP en sterkte in deze verdrietige tijd.
Mijn vriend is ook niet mee gegaan naar de begrafenis van mijn opa, wij waren toen ook twee jaar samen en hij had mijn opa één keer gezien. Ik had het fijn gevonden als steun als hij mee was gegaan, maar aan de andere kant respecteerde ik zijn keuze ook. Je kunt iemand niet dwingen en "moeten" is dwang. Bovendien had ik de hele familie als steun Veel succes en veel sterkte met alles!
Hij moet ook niet, ik dwing hem ook niet. Ergens snap ik zijn standpunt wel. Maar het zou fijn zijn moest hij uit zichzelf snappen dat het wel belangrijk is voor mij en dat ik zijn steun nodig heb. Zelfs als ik het hem duidelijk maak dat het voor mij wel belangrijk is wil hij nog niet. Daarom komt hij voor mij respectloos en egoistisch over. Maar ik zal hem nooit dwingen. Als het moet, dan ga ik alleen, maar ik zal dit wel in mijn achterhoofd houden. Ik heb dit topic geopend omdat ik jullie meningen wou weten. Ik ben een heel gevoelsmatig persoon en neem dingen soms te snel negatief op. Zie soms problemen waar er geen zijn... Daarom dus mijn vraag of dit 'not done' is... Maar het is duidelijk dat de meeste meningen toch dezelfde kant opgaan...
(Heb alleen de eerste pagina gelezen) Tsja, ik ben uiteraard ook niet dol op begrafenissen, maar ik zou wel meegaan uit respect voor de familie, en het allerbelangrijkste om mijn partner te steunen.. En hetzelfde verwacht ik van hem. Ik vind het dus echt niet netjes van hem..
Gecondoleerd met je opa. Mijn man en ik waren nog korter bij elkaar toen mijn oma enigszins plotseling overleed en nog geen 14 dagen later mijn oom. Hij had hun beiden nog maar een paar keer gezien, maar ging zonder te aarzelen met me mee. Waarom? Omdat hij vind/vond dat hij er voor mij moest zijn. Dat noem ik respect en liefde, lief en leed delen. Eerlijk gezegd vind ik het van jou vriend niet kunnen, wel naar België willen reizen om een zwangerschap aan te kondigen, maar niet voor een begrafenis...
Nou ik zou ze uitleggen in welke situatie jullie zitten op dit moment en dan zouden ze dat toch wel begrijpen? Ik vind het de verkeerde motivatie om je vriend mee te nemen eerlijk gezegd.
Waarschijnlijk ben ik de enige maar ik begrijp je man wel en vind het dus niet raar dat hij niet mee wilt gaan. Ik had in zijn geval ook niet meegegaan waarschijnlijk.
ik vind het zeker not done, als de mogelijkheid er is dat hij mee kan vind ik dat hij jou daarin moet steunen. Ook met dit soort dingen!
Mijn grootvader is net overleden. Ik heb mijn vriend een smsje gestuurd met het nieuws. 10 minuten later antwoordde hij: "het spijt me schatje, innige deelneming, ik zal er altijd voor je zijn..." en 1 minuut later: "ik ben sinds deze morgen druk aan het werk, de dierenarts is er..." euh... tja, fantastisch dat de dierenarts er is... mannen weten toch soms echt niet wat te zeggen...
Hier een medestander hoor, ik begrijp het zeker wel. Maar ik zou ook meer steun ervaren van personen die ook iemand verloren zijn, dan van iemand die uberhaupt geen band heft met die person. Dus ik persoonlijk zou het hem absoluut niet kwalijk nemen. Maar das persoonlijk. Ik snap wel, ts, dat je het moeilijk hebt met het feit dat ie het niet voor JOU wil doen.
Gecondoleerd en veel sterkte met het verlies van je grootvader. Ik hoop dat je een goede oplossing vind.