Op dit moment zie ik het allemaal niet meer zitten hoor. Ik werk al 2,5 jaar binnen éénzelfde scholengemeenschap als opvoeder op een middelbare school. Elke keer ook met jaarcontracten, tot je vast benoemd bent. Goed, er was nog één collega voor mij die vastbenoemd moest worden, daarna was het mijn beurt. Nog jaren wachten voor aan kinderen te beginnen zagen wij niet zitten, en daarbij, in de privé-sector kunnen ze je ook gewoon ontslaan als ze niet meer tevreden zijn over je. Dus waarom niet, dachten we... ...Vandaag heb ik het nieuws gekregen dat onze school het qua leerlingenaantallen niet goed gedaan heeft, en dat er voltijdse job wegvalt (mijne dus!) Mijn job is afhankelijk van het aantal leerlingen, dus er is écht niets aan te doen. De directie vind het ook heel erg zonde, en heeft gezegd om een goed woordje te doen bij de eerstvolgende scholenvergadering, om mij indien mogelijk toch nog over te plaatsen voor volgend schooljaar. Wat moet ik in godsnaam in september gaan doen? Oké, ik ben dan wel uit zwangerschapsverlof en direct de eerste dag van het schooljaar mee starten, maar toch. Ik zie het niet meer zitten. Opnieuw solliciteren, opnieuw die onzekerheid... En net nu ik bijna rust ging krijgen en meer ontspanning, door mijn zwangerschapsverlof. Wat moet ik in godsnaam doen
eerst even rustig ademhalen en bedenk je dat dit niet het eind van de wereld is! Zet je mogelijkheden even op een rij. - stuur open sollicitaties naar alle scholengemeenschappen in de regio die voor jou binnen reis-bereik zijn - vergroot je bereik. Ben je alleen inzetbaar in scholen of misschien wel binnen kinderopvangorganisaties, jeugdhulpinstellingen etc.? Schrijf deze dan ook aan! Dan...je hebt nog een aantal maanden volledig salaris tegoed. Bereid je nu voor op het ergste geval namelijk langdurige werkloosheid. Begin nu alvast met het aanpassen van je uitgavenpatroon naar 1 inkomen. Zolang je een buffertje hebt zul je minder stress hebben. Verder vind ik het enorm klote voor je, er valt nu toch een bepaalde zekerheid weg. Ik wens je succes, dat ga je nodig hebben. Maar het belangrijkst, blijf het positief zien.
Het is inderdaad het einde van de wereld niet. Een vriend van mij zei me ook net, dat het pas een ramp zou zijn moest er iets met mijn kindje mis zijn. Dat zoiets een ramp is en dat je steeds werk kan vinden als je de moeite doet om te zoeken. Ach, ik ga vandaag nog een dagje doormokken en vanaf volgende week ga ik gewoon opzoek naar iets anders
je heb zo een andere baan, je heb toch tijdens je zwangerschapsverlof genoeg tijd om brieven op te stellen? maak je niet druk.
Inderdaad heel vervelend nieuws, zo vlak voor je verlof (kan er over meepraten...) Laat het nieuws eerst even bezinken en zet daarna wat dingen op een rijtje. Je zei dat de school een goed woordje voor je zou doen, wie weet wat daar nog uit komt. Wie weet loop je zomaar tegen een leuke job aan en zijn alle zorgen nu voor niets. Schrijf je alvast in voor werk, zodat je bekend bent bij de bureau's. Komt vast goed! In het onderwijs zijn toch best veel banen? En heel belangrijk: vergeet niet dat je een kindje op de wereld gaat zetten. Een heel speciale periode waar je toch van moet genieten. Die tijd komt niet meer terug. Even een maar dagen mokken (ff stoom eraf) en daarna weer omhoog kijken en vooral vooruit... Succes!
Nee, maar het is toch ook niet zo dat ze de 6 weken voor de bevalling niet iets aan sollicitaties kan doen, toch?
Ik weet precies hoe je je voelt. Ik zat in hetzelfde schuitje vorig jaar. Heb me daar heel druk om gemaakt en boos geweest (waarom? waarom nu? hoe moet dat nou?). Maar ik ben er door gekomen en dat zal jou ook lukken! Wat ik ervan geleerd heb is dat er veel belangrijkere dingen zijn; zoals dat kleintje in je buik. Probeer je niet te druk te maken. Als je wilt werken, dan kan je werken is mijn motto. Ook al doe je dan misschien niet waar je het beste in bent of wat je het leukste vind. Maar tot die tijd heb je tijdens je verlof gewoon salaris en voor de periode daarna zou ik WW aanvragen. Je hebt er jaren voor betaald, dus waarom niet eens wat terughalen . Verder kan je een mooie sollicitatiebrief opstellen die naar diverse scholen sturen. Hang wat hengeltjes uit; je weet nooit hoe een koe een haas vangt! Kijk ook eens op de onderwijsvacaturebank. Ik weet dat het nu misschien uitzichtloos is, maar uiteindelijk komt het allemaal goed. Ik werk ook nog steeds in het onderwijs en heb weer een jaarcontract (je komt er bijna niet vanaf) en wij hebben besloten om toch voor een tweede te gaan én het is ons gegunt, want begin oktober ben ik uitgerekend. Dus weer onzekerheid; geven ze me een vast contract of moet ik weer verder solliciteren? Pff, niet leuk, maar er zijn zoveel belangrijkere dingen. Ik geniet van de kleine die hier rond kruipt en van de kleine in mijn buik. Als ze me aannemen heb ik vanaf de zomervakantie tot en met de kerstvakantie verlof en anders..............langer ! Goed, ik hoop dat je er wat mee kan. Ik wens je sterkte, maar vooral rust toe. Geniet van alles wat je te wachten staat (mbt de kleine) en onthoud; werken kan je je hele leven nog! Liefs!
In Belgie ga je sowieso veel later in verlof EN is er een vreselijk leraren overschot, oftewel bijna onmogelijk een goede baan te vinden. Vreselijk die onzekerheid, ik hoop dat je toch snel iets anders vindt!
Ik heb dit ook meegemaakt, en 6 weken voor de bevalling staat je hoofd écht wel ergens anders naar dan naar solliciteren. Een verlof is er om lekker te rusten voordat je aan de bevalling gaat beginnen en de nieuwe periode in je leven. Dan wil je je niet druk maken over werkloosheid etc. Dit is gewoon echt balen. Het beste is om rustig te blijven, gericht te solliciteren, advies vragen aan mensen die daar ervaring mee hebben en vooral: maak gebruik van je netwerk, vrienden en familie. Heeeel veel succes!
nee, ik snap ook wel dat je verlof bedoeld is om uit te rusten, maar als je in zo'n situatie zit...er is toch niks mis mee om 1 dag in de week brieven te schrijven en te sturen? Of een vakblad / krant door te lezen op zoek naar vacatures? Je hoeft geen 6 of 4 weken plat op je bed uit te rusten. Winkelen kan ook topsport zijn, waarom niet een sollicitatiebrief schrijven? Tuurlijk, als ze zegt, ik ga even van mijn verlof genieten, ik vind het prima. Maar in haar geval, als ik in die situatie zat en ik vind het vervelend, dan deed ik in mijn verlof wel hier en daar een brief sturen. Maar dat moet iedereen zelf weten.