Dees wat ben je dapper meid, ik heb echt bewondering voor je. En ik ben blij dat het nu gelukt is met de verzekering. liefs. loopy
Lieve Dees, Fijn dat de verzekering nu geregeld is. Dat zal je al een hoop zorgen en stress schelen. Ik ken je verhaal niet helemaal en weet niet wat voor afwijkingen een van je kindjes heeft. Maar ik begrijp je angst om je kindje na de bevalling te zien en wat je dan voor dat kindje zult voelen. Vorig jaar ben ik mama geworden van Bram*. Bram* had anencefalie (een open schedeldakje) en trisomie 18 (een chromosoomafwijking met oa. een open ruggetje). Hele zware afwijkingen en hij zou nooit levensvatbaar zijn. De bevalling is een week nadat wij het slechte nieuws kregen dat Bram nooit bij ons mocht blijven opgewekt. Ik was ook zo bang en net als Mariella niet trots op die gedachte. Hoe zou het eruit zien? Zou ik wel van 'm houden? Zou ik 'm niet eng vinden? Voor wat het nu waard is voor je: ik hield gelijk van 'm en vond 'm niet eng maar mooi. Tuurlijk zag hij er heel anders uit dan andere baby's, maar is was (en is nog steeds) wel mijn zoon, ons eerste kindje. Dat zal hij trouwens ook altijd blijven, ook al heeft hij nu een klein broertje gekregen. Volg je gevoel, dat bedriegt je niet. En als ik je nog wat tips mag geven: maak veel foto's en probeer tastbare herinneringen te krijgen. Bijv. een voetafdrukje en een handafdrukje op papier of, zoals wij dat meekregen van het ziekenhuis, in gips. Wij hadden de hele crematie van Bram al voorbereid. Teksten en liedjes (Jip en Janneke en Woezel en Pip) uitgezocht, met de uitvaartonderneemster gesproken, mandje uitgezocht etc. Dat gaf mij veel rust en zo konden we alle tijd die we hadden met Bram doorbrengen. Lieve Dees, geniet van alle bewegingen in je buik en heel veel sterkte. Heel veel liefs, pooh, mama van Bram* en Sebastiaan