Heel herkenbaar en het wordt alleen maar erger. Daarnaast betrap ik mezelf er ook wel eens op dat ik het doe (terwijl ik me er aan kan irriteren haha). Het is goed bedoeld, meestal probeer ik het langs me heen te laten gaan. Soms ga ik er fel tegenin (ugh ugh) en gelukkig gaat het steeds beter. Ik probeer altijd even niet geinteresseerd te hummen en dan snel over te gaan op een ander onderwerp
Ik herken het ook niet, maar ik ben wel heel benieuwd naar wat voor onwelkome adviezen er dan gegeven worden!
Yale zegt t wat kort door de bocht, maar dat is wat het is. Jij gaat niet veranderen hoe de wereld werkt, dus jij moet ermee dealen. Het is jouw probleem. En de reden dat het je zo opfokt is dat jij je er blijkbaar mee verhoudt. Jij laat het binnenkomen. En de enige die daar wat aan kan doen ben jij.
'Je zorgt toch wel dat je katten niet meer op je slaapkamer komen hè, dat is nl gevaarlijk voor de baby.' ' wat? Jij eet soms drop? Je weet dat dat niet mag hè.' ' waarom vraag je hoe dat vlees bereid is? Nee, dat vind ik wel erg extreem, je moet niet zo overdrijven en gewoon leven' 'Een draagdoek? Oh jee, daar krijg je verwende kinderen n van, nooit doen hoor!' Etc. Dus de een vindt me niet voorzichtig genoeg en de ander vindt me overdreven.
Dit overigens ook nog. Ik heb er zelf geen last van gehad. Ja, mn oma, moeder en schoonmoeder. Maar dat hoort ook bij die rol, toch? ik trek me normaliter ook al erg weinig aan van wat mensen vinden of zeggen, dus het raakt me ook oprecht niet. Ze doen maar.
Oh joh. Trek je je dit soort geneuzel echt aan?! Dan ga je t inderdaad nog zwaar krijgen als de kleine er eenmaal is. Weet je.. mensen kletsen maar wat. Dus elke seconde aandacht die jij eraan geeft is teveel eer. Heus. Er zijn altijd maar een paar mensen in je leven waar je wel effe moet luisteren als ze je apart nemen... de rest gewoon lekker zennnnn negeren.
Ja, erg he? Ik zal idd m'n bubbel moeten maken... Alles komt binnen! Ik ben zelf de enige die er iets mee kan doen, dus zelf aan de slag
Ik vond dat ook super irritant. Tijdens de zwangerschap kan ik me niet meer herinneren, maar met de kraamvisite was het het ergst. Nou moet ik wel zeggen dat ik het me erger aantrok toen de baby er eenmaal was, want toen bemoeiden mensen zich echt met wat op dat moment gebeurde en daar werd ik onzeker van. Het helpt denk ik wel als je in je directe omgeving baby's hebt (gehad) zodat je weet wat je staat te wachten en wat jouw eigen plannen in de praktijk betekenen. Genoeg gesprekken bij de kapper gehad met kinderloze kapsters die al hele lijsten met dingen hadden die ze nooooooit zouden doen. Als een advies waar is dan is het niet te veel van dat soort eisen te stellen, want precies die dingen ga je toch doen
Ik snap je aan de eene kant wel. Maar... de adviezen die je krijgt daar zou ik echt om lachen en me totaal helemaal niks van aantrekken! Eene oor in en andere weer uit en lekker ja en amen knikken. De mensen in je omgeving bedoelen het vast goed.
Is het misschien ook niet zo dat mensen reageren op wat je zelf vertelt? Dat je heel enthousiast bent over hoe je het wil gaan doen en daar mensen bij betrekt die er eigenlijk niets mee te maken hebben? Ik herken bij mezelf namelijk wel vaak de gedachte bij nieuwe moeders: wacht maar tot je kind er is. Zo van leuk idee, maar volgens mij realiseer je je niet hoe het in de praktijk gaat.
Probeer je niet gek te laten maken! Vanaf het moment dat ik 30 werd, gingen mensen zich bemoeien met mijn kinderwens, toen dat maar niet lukte en ze dat wisten, kwamen ook alle goed bedoelde tips en adviezen (niet teveel aan denken, ga op vakantie, moeten we ff helpen, maak je niet druk, het komt wanneer het komt enz enz). En nu ik zwanger ben, blijven de tips en adviezen komen, je moet echt leren, het ene oor in en het andere uit. De andere mensen verander je niet, jezelf kan je wel erin veranderen. Ik volg ook gewoon mijn eigen mening, hoor best wat andere vinden, maar soms heb ik gewoon een andere mening, dan kap ik ook gewoon af. Prima dat jij dat vind, ik vind het anders, einde discussie. Of als mensen echt ver doordrijven dan zeg ik gewoon "ja je hebt gelijk. ik denk er over" en meer doe ik er niet mee . Wat een vriendinnetje van mij heeft gedaan, was trouwens wel heel leuk, ze heeft toen iedereen gevraagd een kaartje te maken met de tip(s) erop die ze hadden, en dat op te sturen, want anders zou ze alles vergeten, en kon ze die bundelen. En vervolgens toen de kleine er was, heeft ze dat nogmaals gevraagd als kraamkado. Ze heeft nu dus een boek vol kaartjes, met tips, netjes gesorteerd op tegenstrijdigheden super grappig. Staat gewoon bij hun in de woonkamer, iedereen kijkt er ook wel eens in, en dat geeft grappige situaties.
Haha en helaas wordt het niet veel beter als de baby er eenmaal is. Eerlijk is eerlijk, mijn tweede zw kon ik er al veel beter tegen. Ik bedenk me vooral maar 'mensen bedoelen het goed'. Ze doen het niet om je te kwetsen of boos te maken. Alleen sommige hebben gewoon een enorm bord voor hun kop haha! Ene oor in en andere weer uit en rustig door blijven ademen.
Nee helemaal niet zelfs. Men vraagt hoe ik me voel bijv en dan geef ik aan dat ik me soms even lekker laat gaan met snoepen. En dan heb je blijkbaar al commentaar te pakken. Bestel me wat bij n lunchroom en hoppa ik ben overdreven bezig. Iemand vraagt me of ik n draagdoek leuk zou vinden etc... Maar denk dat jij wel bij de kern uitkomt. Ik ben niet meer de jongste en het voelt nu alsof ik de onwetende puber ben en iedereen mij af vertellen wat ik moet doen. Er was zelfs n vriendin (die ik al jaaaaren ken), die me vroeg niet aan te bellen als ik langskwam. De kleine sliep. Maar 'dat zou ik over een tijd wel gaan begrijpen'.... Nee idd, dat snap ik al jaren niet . Maar ik ga s kijken naar hoe ik dingen aanpak, thanks
Herkenbaar. En inderdaad irritant. Hier kwam dat ook vooral uit hoeken die ik niet verwachtte. Oude collegas die ik al jaren niet gezien had bijvoorbeeld. Ik vond het eigenlijk nog irritanter dat iedereen ineens marktplaats wilde spelen. Complete kinderkamers, autostoelen, kinderwagens en weet ik het werden aangeboden. En ik bleef maar zeggen, we kopen alles nieuw... de reacties daarop vond ik soms nog erger. Alsof je iemand beledigd door zijn spullen niet te willen kopen.
Wen er maar aan Niet het antwoord dat je wil horen, maar zometeen als de baby er eenmaal is, wordt het nog veel erger. Heel irritant ja, maar je kan die mensen moeilijk een klap verkopen ofzo. Hoewel dat soms erg verleidelijk is
Misschien ben ik heel nuchter maar ik dacht/denk altijd fijn voor jou dat jij dat vind Ik heb me er werkelijk nog nooit aan geïrriteerd denk ook dat het iets heel menselijks is en vooral goed bedoeld! En weet je je hoeft er niks mee te doen he!!
Yep heel herkenbaar.. Vond het vaak ook irritant.. En nu doe ik het zelf soms ook Dan zeg ik er ook bij ik vond het altijd zoooo irritant Hoort erbij.. Ene oor in andere uit.. Ze bedoelen het vast goed..
Haha! Ik herken dat wel.. Soms is t best vervelend, vooral van bepaalde personen. En meestal zijn het dan geen tips, al proberen ze het dan wel zo te laten lijken, maar een beetje steken onder water.. "ga je regelmatig lekker met de kleine wandelen? Is goed voor de baby hoor" maar wat ze eígenlijk bedoelen is dat t goed is voor mijn dijen en bovenbenen! Verder stoor ik me niet aan goedbedoelde tips.. Kan soms nog wel een goede tussen zitten. Eigenlijk word ik van zulke vragen als die van jou altijd een beetje onzeker.. Ik heb ook over mijn eigen bevalling gesproken tijdens kraamvisites.. Ik geef ook wel eens een tip aan een vriendin, iets dat bij mij erg goed werkte. Oei.. Heb ik iemand daar niet mee geïrriteerd? We moeten altijd wel héél erg goed op onze woorden letten tegenwoordig..
Haha, ik snap je gevoel helemaal. Ik heb n vriendin zelfs uit t niks m'n excuses aangeboden voor de adviezen die ik (vanuit m'n achtergrond) gaf na haar bevalling. Zij kon t zich niet meer herinneren, maar toch Veel mensen kunnen niet oprecht luisteren naar n ander en vinden zichzelf stiekem toch echt belangrijker. Onbewust hoor, maar het is wel zo volgens mij. Ik probeer mezelf dusdanig te ontwikkelen dat ik onbaatzuchtig voor n ander daar kan zijn en enkel advies geef als erom gevraagd wordt. N uitdaging hoor, maar n mooi streven voor mezelf
Ik kan er ook slecht tegen als bepaalde mensen mij een advies opdringen. en dus de woorden je moet, dit of dat. Of het commentaar op m'n buik, dat die wel heel klein is voor Het termijn, man wat word ik daar onzeker van nadat ik de vorige zwangerschap moest afbreken, Omdat ons kindje niet groeide. Ik probeer dat gewoon het ene oor in en het andere oor uit te laten gaan. Met hormonen zijn dit soort dingen jammer genoeg soms wat lastiger. Probeer het een beetje los te laten meid, want de enige die hier echt last van heeft, dat ben je zelf en dat is zo zonde. (Ik weet dat loslaten niet makkelijk is) Wat ik wel lees in je reactie zijn ook dingen zoals "wil je geen draagdoek." Misschien is dit niet als advies bedoeld en willen ze alleen polsen(wie weet voor cadeautjes). En als een opmerking zoals "jij gaat dit over een tijdje ook wel begrijpen" je zo irriteert, probeer dat dan gelijk te zeggen. Dan kunnen mensen uitleggen hoe ze het bedoelen en aan de andere kant weten ze gelijk dat je het niet prettig vindt. Alhoewel ik deze 2 opmerkingen niet als vervelend zou beschouwen.