Ik ben twee weken en 5 dagen geleden bevallen van mijn dochtertje en sindsdien besteed ik (misschien niet zo heel gek) minder tijd aan mijn huisdieren. En dan heb ik het over de kat en de hond. Vooral bij de hond voel ik mij schuldig. Hij is gek op uitlaten maar ik ben nog niet fit genoeg er voor en groot en deels van mijn tijd gaat nu uit naar onze dochter. Nu besteed mijn vriend zoveel mogelijk aandacht aan hem. Maar ik merk aan de hond dat hij ook dat wil van mij. (hij is overigens heel lief rond de baby) Hebben hier mensen huisdieren en lopen jullie tegen het zelfde probleem aan?
Gefeliciteerd met je dochter! Wij hebben ook een hond en kat, en in het begin is het gewoon even je draai vinden. Je bent zelf nog herstellende waardoor lange wandelingen er nog niet inzitten. Dat komt van zelf. Straks word het beter weer en kun je lekker met je dochter en hond wandelen. En anders de hond eens even lekker extra knuffelen, dat is wel belangrijk. Straks ziet de hond de baby als 'indringer' en kan hij jaloers worden
Ik moet eerlijk zeggen dat het hier.met twee katten nu pas betert. Ik was echt gek met ze maar door de mindere aandacht werden ze heel vervelend. Nu alles wat gewend is en in een ritme merk ik dat het steeds weer beter wordt...
Herkenbaar!! En dat wordt inderdaad over een tijd vanzelf weer beter.... Maar misschien niet onbelangrijk om toch af en toe even wat extra aandacht aan je hondje te besteden, om jaloezie te voorkomen. Hier ook gedaan: papa even met dochter, mama even aandacht aan de hond. Dan hoef je niet eens meteen hele wandelingen en zo te maken, want dat kon ik ook niet, maar een andere vorm van aandacht werkt ook heel goed...
Hier een binnen konijn en ook zij krijgt tegenwoordig minder aandacht. Maken we voorlopig goed door haar materieel meer te verwennen . Meer lekkers voor haar (groente en fruit dus), grotere ren en extra speelgoed. Binnen een paar maanden krijgt ze een vriendje (als ze voldoende hersteld is van haar castratie). Het is echt weer even een balans vinden.
Klinkt misschien stom maar ben blij niet de enigste te zijn! Ik ga inderdaad wat jullie zeggen de hond wat meer aandacht geven als mijn vriend de baby heeft. Hij is wel ontzettend lief tegen de baby en komt ook elke morgen even hallo zeggen door aan haar voet te ruiken of de achterkant van haar hoofdje. Alleen de kat moet de baby niet. Die vindt het maar te veel herrie maken.
Hier ook dat probleem gehad, maar zelfs tot ergenis van de katten. 1 kat pieste gewoon ewer overal om te laten merken van 'hallo ik ben der ook nog' Toen ik eenmaal mijn ritme had gevonden was er niets meer aan de hand en is iedereen weer tevreden met de aandacht die ze krijgen. Vaak savonds als de kinderen slapen liggen ze alle 3 bij me op de bank
Toen ik zwanger was, was onze kat mijn bewaker, nu de kleine er is, is ze de bewaker van de kleine. Eerst niet hoor, maakte veel te veel lawaai voor haar, maar nu ligt ze 's avonds voor haar kamertje te slapen om maar op te letten dat het goed gaat. De andere kat komt nog altijd lekker knuffelen en lijkt er niet veel van mee te krijgen. Maar ja, die is ook niet helemaal honderd