Euh ja, er zijn ook dieren die hun kroost na 2 dagen in de steek laat... Moeten wij dat ook maar "gewoon" doen? Doe wat je prettig vind! Onze zoon lag 2weken op onze kamer, daarna konden wij niet slapen vanwege alle geluiden die hij maakte, de overgang naar z'n ledikantje ging heel makkelijk, en daarna konden we allemaal rustig slapen... Als je daar geen last van hebt, kun je je kindje natuurlijk langer op je kamer laten liggen.... Ik denk dat je inderdaad gewoon moet afwachten hoe het loopt. Vind je het fijn, laat je je ledikantje op je kamer staan, vind je het genoeg geweest verhuis je deze lekker naar je kindje zijn/haar kamertje!
Hier was het borstvoeding. De eerste 7 maanden op onze slaapkamer in een wiegje, verschonen ook bij ons. Ideaal bij de volgende zou ik dat weer zo doen.
Nou, om maar een voorbeeld te noemen, konijnen doen dat dus wel. Overigens ben ik een mens en geen dier, dus ik snap de vergelijking niet helemaal. Onze oudste heeft drie maanden op onze kamer gelegen. Eerst in de wandelwagenbak en ook nog even in het ledikant. Voor mij voelde het prettiger om hem dicht bij me te hebben. Vooral de eerste nachten luisterde ik wel naar elk geluidje. ('doet-ie-ut-nog') Maar dat had ik ook gedaan als hij op een andere kamer had geleden, alleen dan via de babyfoon en dan was ik denk ik vaak mijnbed uit gegaan om te kijken. Dan luister ik liever 'live' vanuit mijn bed. Na een maand of drie wilde mijn man het liever niet meer. En aangezien ik hem ook niet voor jaren op onze kamer wilde hebben, vond ik dat ook wel een goed moment. Op die leeftijd is er toch minder sprake van gewenning. En ik moet zeggen: op zijn eigen kamer ging heel goed. Hij ging zelfs beter slapen, blijkbaar werd hij toch wakker van ons. Onze jongste ligt ook weer bij ons op de kamer. Of liever gezegd: wij liggen bij hem op de kamer. (Onze slaapkamer wordt straks zijn kamer en wij gaan naar zolder.) We hebben de kamer nu iets anders ingedeeld i.v.m. de commode die er ook staat. En dat is nog idealer, want de wieg staat nu naast mij tegen het bed aan. Bij de oudste moest ik mijn bed nog uitkomen om hem te pakken, nu hoef ik niet eens meer onder de deken vandaan te komen. Heerlijk! Onze jongste slaapt ook beter, hij heeft nu nog maar één nachtvoeding. Als hij toch een keer een nachtje wat slechter slaapt, hoef ik alleen maar een arm uit te steken om hem even te aaien of een speen te geven, Ik heb niet het idee dat wij hem wakker houden en hij houdt ons ook niet wakker. Op de één of andere manier speelt 'doet-ie-ut-nog' toch een minder grote rol bij de tweede. Zolang hij in de wieg past, blijven we dus een kamer delen. Ik vind het ook nog wel even lekker om allemaal samen op dezelfde verdieping te liggen. Dus ik hoop dat de jongste niet te hard groeit en we deze keer langer dan drie maanden samen in een kamer slapen.
Ik denk dat de vergelijking te snel gemaakt is, het gaat om de vergelijking met dieren waar wij verwant aan zijn, de apen. Wij stammen van de apen af dus kun je naar apen kijken om te zien hoe wij van oorsprong met onze jongen horen om te gaan. Ik las ooit dat je als je het even niet meer weet jezelf kunt afvragen wat moeder Gorilla zou doen. In dit geval zou moeder Gorilla haar jong bij zich houden en niet wegleggen een paar meter verderop.
Ja het gekreun gepiep en gesteun..... Klopt,dat doen ze, die kleintjes. Ik had er zelf geen last van. En het stopt ook na een paar weken. Het idee om zo'n ieniemienie mensje,dat 9 maanden bij je hart heeft geleefd, opeens alleen te laten....nou nee! En dan denk ik nog niet eens aan het wiegedood-argument,wat natuurlijk ook belangrijk is. Ik vond het ook zo makkelijk! Baby wakker,uit wieg,aanleggen,drinken,terug in wieg,slapen. Geen gerommel in huis. Na een tijdje lekker liggend voeden, je hoeft bijna niet wakker te worden. Na 4/5 maanden verhuisden de kids naar hun kamertjes,waar ze overdag al sliepen. Ik had het er geloof ik moeilijker mee...
Hier een mama die heel graag borstvoeding wilde geven, hadden ook een wiegje voor op onze kamer geregeld.. Helaas wilde Dex bij mij niet drinken, en kwam mijn voeding niet op gang.. Toch vond ik het heerlijk om hem bij ons op de kamer te leggen. Kon uren naar hem kijken.. Ik kon hem zo makkelijk troosten en denk ook wel dat het minder vermoeiend was. Hij voelde mijn aanraking en het was goed. Na een maand of 4 gingen wij op vakantie en sliep hij in een "groot" campingbed.. Toen we terugkwamen heb ik er voor gekozen hem in zijn grote ledikant te leggen omdat hij nu iig gewend was in zijn grote bed. Ik had er meer moeite mee als hij Bij de tweede ga ik het net zo doen. Mocht ik merken dat ik onrustig slap oid dan is het een ander verhaal. Maar een mensje dat je zo lang in je buik hebt gedragen (in ons geval) helemaal aan de andere kant van het huis te leggen kon en kan ik niet
oudste tot 4 maanden bij ons op de kamer.... groeide uit haar wieg en man o man wat vond ik het moeilijk maar mn man wilde niet het ledikant op onze slaapkamer.. jongste zal nog wel wat langer blijven... ik snap niet dat er zoveel zijn die zeggen hun kindje ergens anders te leggen omdat ze er anders wakker van worden.... dat is namelijk de bedoeling.... dat is zoals de natuur het bedoeld heeft...
Hier heeft onze dochter tot 4 maanden bij ons geslapen. Had echt niet anders gewild. Voor het gemak deed ik het niet (borstvoeding lukt niet, dus een paar maanden fulltime gekolfd, ook snachts), maar ik vond het helemáál niet prettig om haar op een andere kamer te laten slapen. Overdag sliep ze overigens de eerste 2 maanden ook altijd beneden in de kinderwagen, ook omdat ik haar dichtbij wilde hebben. Dit werkte beide voor onze dochter heel goed. Je moet dus kijken wat voor jou en je kindje het beste werkt. Als de tweede hier straks juist wel het beste op zijn kamertje slaapt, dan doen we dat!
Ze heeft de eerste 2 weken in de wieg bij ons op de kamer geslapen. Maar ik sliep nauwelijks omdat ik ieder geluidje hoorde .... En dus verplaatst naar haar eigen kamer. En .... zij slaapt nog even goed en ik slaap ook stukken beter
Gepiep, gekreun, gesteun...loop 's avonds eens over een camping...hoeveel kabaal maken slapende kerels vaak wel niet? Toch blijven de meeste vrouwen er naast liggen...
Ach wel nee joh...als iemands partner hier snurkt, krijgt hij ook een eigen slaapkamer..... Ik ben ook een groot voorstander van rooming-in. Aiden heeft 6 maanden bij ons op de kamer geslapen en Finley ligt nu nog steeds bij ons op de slaapkamer.
Wiegje staat klaar beeb komt net als zijn broer eerst op onze slaapkamer mede vanwege bv maar ook omdat ik en mijn man dat gewoon prettig vinden. Oudste heeft er 10 weken geslapen toen werd de wieg te klein en we hielden elkaar wakker met draaien en kuchen. We zien nu gewoon vanzelf wel weer hoelang deze knul bij ons ligt.
Onze dochter heeft 2 dagen op onze kamer geslapen. Werd knetter van de geluidjes. Dus in dr eigen bed op haar eigen kamer. Wel de eerste weken met een gedragen pyama van mij onder haar hoofdje ivm de geur en een paar weekjes met een radio heel zachtjes aan. Ze had echt geluidjes nodig om haar heen. Ik heb 3 mnd bv gegeven en 's nachts deed ik dat op haar kamer in een fijne stoel. Deuren open zodat ik haar altijd goed kon horen roepen. Verder kon en kan ze nu echt overal en bij iedereen slapen. Ook de omslag van ledikant naar juniorbed en van babykamer naar nieuwe peuter zolderkamer ging super goed en zonder problemen.
Hier hebben alle kinderen tot 6 maanden bij ons geslapen de jongste is nu 7 maanden en ligt nog lekker in zijn cosleeper. Die ligt voorlopig nog bij ons
hier maar 1 week in de wieg op onze kamer geslapen. hij werd wakker van ons en ik van hem. mega vermoeiend dus. omdat er maar 1 muur tussenzit hoorde we hem toch heel goed, en soms nog de babyfoon erbij maar we hoorde hem toch wel. en t nacht flesje deed ik lekker in mn eigen bed, lekker warm haha
Ons zoontje heeft 4 maanden bij ons op de kamer geslapen. Toen ging hij uit de wieg groeien en begon hij ook wakker te worden van ons als we naar bed gingen. Sowieso wordt er geadviseerd om een pasgeboren baby op je eigen slaapkamer te houden in het begin, ongeachte de soort voeding die je geeft. Het verkleint het risico op wiegendood, en daarnaast is het een hele fijne manier om snel te wennen aan alle geluidjes die je kindje maakt en ben je met nachtvoedingen een stuk sneller. Ik vond het in het begin ook gewoon prettig om hem dichtbij te hebben overigens.
Nou hier was het gepiep gekreun en gesteun En bij elke baby vonden we dat weer superschattig. Echt dat hele pasgeborene nog, met alle geluidjes die er bij horen Ik heb me er nooit aan gestoord. Ik stoor me wel aan het gesnurk van vriend Die krijgt een por
Ik heb hem eerst op onze kamer gelegd en na 10 dagen op zijn eigen kamer. En eerlijk? Ik was zoooo blij! Man, ik sliep niet en hij werd ook wakker van mij. Toen hij eenmaal op zijn eigen kamer lag sliep hij direct 4 a 5 uren achter elkaar. En als hij honger had en begon wakker te worden hoorde ik het door de babyphone meteen en was direct op zijn kamer om hem aan te leggen. Perfect toch? Persoonlijk ben ik een grote voorstander van het op de eigen kamer slapen. Mede omdat ik geloof in de methode van Estivill en dit ook met onze jongen perfect gewerkt heeft. Maar.... Je moet gewoon doen wat jíj denkt dat het beste is. Iedereen komt met (goedbedoelde) adviezen om je oren slaan maar doe gewoon wat jij het fijnste vind. Zeker bij borstvoeding. Het belangrijkste is dat jij er 100% achter staat, anders lukt het vaak niet. Ook zo met het slapen van je kindje.
Ik ben de eerste weken regelmatig wakker geworden van alle geluidjes, in die zin had ik er wel "last" van. Maar ik weet ook dat het zo hoort. Een moeder hoort van nature licht te slapen om zo zelfs in haar slaap als het nodig is op haar baby te kunnen reageren en een baby hoort licht te slapen omdat diep slapen de kans op wiegendood vergroot. Dus dat je wakker word van elkaar dat hoort gewoon zo, is zelfs heel goed. Als je nachrust wil moet je niet aan een baby beginnen .
Wij hebben dit de eerste twee weken ook gedaan. Daarna merkten we dat hij steeds sneller wakker werd van ons. Toen hebben we hem op zijn eigen kamer gelegd, maar dan met de deuren open. Dat ging prima en zo doen we het nu (5 maanden) nog steeds.