ik denk dat Bas* is gekomen om mij wakker te schudden dat ik mijn droom en kinderwens niet moest vergeten. ik heb namelijk een slchte smaak wat mannen betreft en word altijd verliefd op mannen die geen kinderen willen. ik had de hoop al bijna opgegeven en was me al bij het idee neer aan het leggen dat een gezin waarschijnlijk nooit zal komen. tot ik ineens zwanger was van Bas. Hij heeft me laten zien dat een gezin ook uit slechts 2 mensen kan bestaan...
Natuurlijk kunnen vlindermama's en -papa's een les leren of een positieve ervaring halen uit de dood van hun kindje, hoe pijnlijk en verdrietig ook. Echter, ik vind het altijd wel aan die individuele papa's en mama's om eventueel wel of niet een les te leren en dit moet niet opgelegd worden door andere mensen die al te gemakkelijk zeggen: "hij/zij is niet voor niets gestorven, je kunt nu vast een les leren". Ik voel ook de liefde die ik heb/had voor Sterre als een groot geschenk, en de relatie met mijn partner is versterkt door het verlies. Maar natuurlijk geldt dat niet voor iedereen.
Hmm natuurlijk kan ik er ergens een positieve ervaring uit halen. Ik had haar liefde nooit willen missen en ben reuzetrots op haar. Maar een les geleerd? het enige dat ik eruit heb gehaald en dat het leven maar betrekkelijk is, dat het draait om grote dingen als de liefde en gezondheid en niet om suffe zaken zoals een pukkeltje op je kin en daar helemaal van over de zeik raken. Oppervlakkigheid is weg zeg maar. Hmm dus misschien heb ik er wel een les uit geleerd. Maar idd, als een ander dat zegt, heb ik de neiging om te gaan meppen.