Als je dochter fysieke gevolgen ondervindt van het pesten, dan zou ik die vastleggen. Psychische schade kun je niet vastleggen, blauwe plekken ed wel. En dan zou ik haar maandag niet per se thuis houden, maar wel een gesprek ‘eisen’ voor ze weer naar school gaat. Laat ze maar met eenmaal komen hoe ze de situatie aan gaan pakken.
Ik heb het ooit veel te lang aan laten lopen. Achteraf had ik veel eerder ik mijn strepen moeten gaan staan. En mijn dochter ook veel eerder moeten laten weten dat fysiek afweren op een gegeven moment mag, mits het echt nodig én proportioneel is. Ik heb veel te lang vast gehouden aan mijn principes mbt ‘als er iets is, los je dat verbaal op’. De wereld werkt, helaas, niet altijd zo en daar is zij de dupe van geworden (en daar is ze nog steeds de dupe van).
En helaas is dat ook de manier waar het op school vaak maar door blijft sudderen. Maar dat zie je ook in de maatschappij, alles moet met praten opgelost worden. I.p.v. dat raddraaiers eens op hun donder krijgen komen ze er maar mee weg en verergert het gedrag. Maar dat even terzijde.
Het ding is vaak dat ouders vaak veel te lang wachten met richting school te stappen om een echt gesprek aan te gaan Een kind hoeft dit niet zelf en alleen op te lossen. Binnen een school omgeving lopen voldoende volwassenen die kunnen helpen en soms is het eens nodig dat een ouder een echt gesprek wil en eens op tafel klopt. Het fysiek terug reageren is al best wat onderzoek naar gedaan en dat is maar zelden iets wat zorgt voor het einde van het pesten. Dat is vaak van korte duur om erna weer opnieuw te starten. Dat je dit dus niet als advies gaf aan uw kind is eigenlijk niet zo slecht . Al snap ik dat veel mensen denken dat het dan wel stopt, helaas is pesten iets ingewikkelder dan jij doet iets, ik doe terug en nu klaar.
Als mijn kind ooit thuis komt dat het word gepest dan sta ik dezelfde dag nog bij school en ga ik niet weg voor het is opgelost Als je hier soms leest dat iets al maanden of jaren duurt daar schrik ik echt van Schoppen slaan spugen Echt keihard terug meppen
Op de vrijdag voor de herfstvakantie is deze jongen ook behoorlijk los gegaan op mijn dochter en een vriendin van haar. Ik heb via een andere moeder het nummer van zijn moeder toen gekregen en heb haar telefonisch gesproken. De jongen en zijn moeder zijn toen pas ons langs geweest voor een gesprek. Hierover heb ik ook de juf ingelicht want mijn mail eerder op die dag was niet mals. Hij heeft zich na de herfstvakantie 2 dagen “rustig” gehouden en het is doorgegaan. Ik heb de moeder meerdere malen aangesproken maar ik krijg nu enkel nog een reactie dat elke ouder of kind problemen ondervind. Op school is er klassikaal aandacht besteed aan pesten en de gevolgen hiervan. Eind februari is er door een externe hierover verteld. Wanneer ik een gesprek “eis” met de leerkracht dan krijg ik allang de reactie terug dat er aandacht aan wordt besteed. Vandaar dat ik nu niet alleen een gesprek heb geeist met de leerkracht maar nu ook met de directeur. Dat ik mijn dochter thuis voorlopig niet naar school laat gaan wil ik ook de urgentie van het probleem mee laten zien. Uiteraard zal ik ook ter sprake brengen dat ik de gegeven straf echt ongepast vind.
Van alle blauwe plekken etc heb ik foto’s gemaakt. Deze mail ik dan ook naar de leerkracht. Dit doen ook meerdere ouders.
Ik had het ook niet oké gevonden als de desbetreffende jongen of welk kind dan ook deze straf had gekregen.
Mijn eerste reactie was "net als joden in de oorlog". Er kwam nu dan geen vuurpeleton aan te pas maar wel alle schoolgenoten die ze konden uitlachen en vernederen. Zal vast ook als buitenproportioneel worden gezien, maar dat was en is een dag later nog steeds mijn gevoel erbij.
Als het eerst 1 tegen 3 is is het logische gevolg dat het dan 3 tegen 1 wordt. Je gaat dan nuet eerst loten om het 1 tegen 1 te krijgen. En zoals ik het los was het niet 3 tegelijk op 1 maar 3 na elkaar, net als de jongen ze niet tegelijk mept maar na elkaar.
Dit gevoel kreeg ik als moeder zijnde toen ik het verhaal van mijn dochter hoorde. Ik ben nog steeds zo ontzettend boos. Los van mijn boosheid ben ik ook teleurgesteld in de leerkracht / school die in mijn optiek te weinig aan al het pesten doen.
Makkelijker gezegd dan gedaan. Het is geen alles is wit of zwart gebied. Zoon werd geslagen en geschopt door een andere kleuter. Als je dan vroeg ben je bij de juf geweest zei hij. Als je naar de juf gaat en de andere liegt er over wat moet juf dan? Hij was 4 jaar! Uiteraard juf gesproken en die zegt ook ik kan niet alles zien maar geloofde hem wel en hield hem in de gaten. Inmiddels bijna 10 en 1 jongen slaat en schopt onze knul nog steeds (ander kind). Het kind heeft meerdere problemen. Zeggen dan slaat hij zelf maar terug werkt ook niet altijd. Zoon is er zelf achter gekomen dat als je dan het kind mept die nog vele harder terug mept. Je kent de situatie van ouders en kind niet. School kan er van alles aan willen doen maar kan niet alles zien. Ondertussen kunnen er allerlei gesprekken zijn waar je geen weet van hebt. In dit verhaal van ts gaat het om de reactie van school. Die is echt bagger maar nog steeds moet je ook het verhaal van school horen. In ons geval school hoort ons aan, er is begrip, ze proberen er van alles aan te doen. Ze kunnen het kind niet van school halen dus veel opties hebben ze niet.
Een kind kan zeker wel geschorst worden, een hele zware maatregel, maar daar komt ook de onderwijs inspectie bij kijken.
Als de juf niks ziet dan zou ik naar de directie stappen En de ouders zelf aanspreken alleen al van het idee dat dit al zolang aan de gang is en er dan geen enkele verandering is dat zegt dan toch wel dat er iets helemaal fout gaat
Ik vind in deze (voorbeeld van @owly) de ouders ook wel tekort schieten. Als mijn kind zou pesten of onhandelbaar gedrag zou vertonen, zou ik dat zeker willen weten om er alles aan te doen dat het niet meer voorkomt. Mocht dat niet werken, dan is de enige optie kind overplaatsen naar een speciale school. Want blijkbaar is er dan meer aan de hand... Als ouder zijnde moet je dat toch ook inzien en willen accepteren. School heeft daarin ook zeker een belangrijke rol door de ouders op de hoogte te houden van de gedragsproblemen van het kind.
Sommige kinderen hebben een feilloos gevoel wanneer ze iets kunnen doen. Dat wij weinig verandering zien wil niet zeggen dat ze niks doen en dat maakt het zo lastig. Hier zijn de leerkrachten verder heel consequent.
1 van de kinderen is een dag niet geweest omdat hij de klas had gesloopt, was die dag ook niet meer aanwezig in de klas. Dus dat doen ze in uiterste nood. Geen idee of de inspectie er aan toe kwam. Waar zoon laatst de pineut was zijn er gesprekken geweest met kinderen. 2 logen (die hadden het ook gedaan, andere getuigen) die hebben gesprekken gehad met directie en ouders. Bij 1 is het nu redelijk klaar en zegt zelf dat het klaar is. De ander tja daar speelt volgens mij veel meer
Het probleem was niet dat ik niet aan de bel trok, maar dat school er onvoldoende mee heeft gedaan/er onvoldoende de ernst van in zich. En ik niet genoeg ik mijn strepen stond. Ik weet helaas maar al te goed hoe pesten werkt. En ik weet dat mijn advies niet slecht was, daarom gaf ik het. En geef ik het nog steeds, want ik sta er nog steeds achter. Het zorgde er echter ook voor dat mijn kind niets effectiefs terug kon doen, terwijl zij fysiek (en psychisch) belaagd werd, wat haar een heel onmachtig gevoel gaf. De wereld is ingewikkeld; er is geen beste oplossing. Het is soms helaas kiezen tussen twee kwaden. Ik sta er inmiddels dus wel genuanceerder in.
Het is en blijft gewoon een vreselijk situatie dat hele gepest. En helaas is er nog veel werk aan de winkel.
Maar dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan... De school kan hooguit met een actieplan komen maar ook dan kan dat nooit in 1x uitgevoerd worden en heb je geen garantie dat het gaat werken. Tenzij je alle kinderen die pesten direct van school zou verwijderen (lege klassen krijg je dan...).